Γεώργιος Τζανάκης
Δὲν ἔχουμε προσβληθεῖ ἀπὸ ἀντικληρικὸ μένος, ἀπὸ περιφρόνησι τῆς ἱερωσύνης, τῆς Συνοδικότητος, τῶν ἐπισκόπων. Τὸ ἀντίθετο. Πονοῦμε ὅταν βλέπουμε νὰ χρησιμοποιοῦνται τὰ ἐκκλησιαστικὰ ἀξιώματα ἀπὸ ἀναξίους ἀνθρώπους γιὰ καθαρὰ ἰδιοτελεῖς σκοπιμότητες, στιγματίζοντας καὶ ταπεινώνοντας τὴν ἐκκλησία καὶ προκαλώντας τεραστία ζημία στοὺς ἀνθρώπους. Γι᾿ αὐτὸ προτιμοῦμε ἀπὸ τὴ συνένοχη σιωπή καὶ τὸ γλύψιμο τῶν ἐν ἐξουσίαις, τὸν «σκληρό» λόγο χωρὶς φόβο, ἀλλὰ μὲ πάθος.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν συγχέει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν Σύνοδο τῆς Ἰεραρχίας. Σκοπίμως, βέβαια. Λέει:
«Θὰ εἶμαι πειθαρχικός , θὰ ὑπακούω. Πού; Στὶς ἐντολὲς τῆς Συνόδου. … σὲ αὐτὸ ποὺ θὰ μοῦ λέει ἡ ἁγία καὶ ἱερά Σύνοδος. … Πάνω ἀπό ὅλα εἶναι ἡ ὑπακοή στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴ Σύνοδό της, διότι αὑτή καθοδηγεῖ αὐτό το σκάφος. Καὶ σὲ αὐτήν θὰ πειθαρχῇς». Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος (1)
Ἡ Ἑκκλησία εἶναι τὸ ἴδιο τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Αἰώνιο, ἀπρόσβλητο ἀπὸ ὅτιδήποτε, ἕνα καὶ μοναδικὸ, ὑπέρχρονο-ἀδιάστατο χρονικῶς γι᾿ αὐτὸ καὶ πῦλες ἄδου οὐ κατισχήσουσιν αὐτῆς. Ἐμεῖς ἐδὼ κάτω, ἄνθρωποι ταλαίπωροι, μὲ τὸ βάπτισμά μας κεντριστήκαμε σ᾿ αὐτὸ τὸ Σῶμα καὶ μᾶς δίνεται ἡ δυνατότης, (ἄν πιστέψουμε ὅσο καὶ ὅπως πρέπει, ἄν θελήσουμε, ἄν παλαίψουμε, ἄν ταπεινωθοῦμε, ἄν…) νὰ ἐλκύσουμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ καρποφορήσουμε ἀνάλογα μὲ τὶς δυνατότητὲς μας, ἄλλος 2, ἄλλος 10, ἄλλος 100. Αὐτὸ ἰσχύει γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Οὐδεὶς ἐξαιρεῖται. Τὸ ἅγιο Πνεῦμα δὲν κάνει διακρίσεις. Δὲν προσωποληπτεῖ. Ἤ Πατριάρχης εἶσαι, ἤ Δεσπότης, ἤ παπᾶς, ἤ καλόγερος, ἤ λαϊκὸς, ἤ πλούσιος, ἤ φτωχὸς, ἤ ἄρχοντας, ἤ ἀσήμαντος δὲν ἔχει σημασία. Πρέπει νὰ βρεῖ τόπο καθαρὸ τὸ Πνεῦμα γιὰ νὰ ἔρθῃ.
Ἡ Ἐκκλησία χωρὶς κληρικοὺς δὲν λειτουργεῖ ἐπὶ γῆς. Τὰ ἅγια μυστήρια τοῦ Χριστοῦ πρέπει νὰ ὑπηρετηθοῦν ἀπὸ ἀνθρώπους. Τὰ ἅγια μυστήρια τὰ ἐπιτελεῖ τὸ ἅγιον Πνεῦμα διὰ τῶν ἀνθρώπων. Μπορεῖ σὲ κάποιες περιπτώσεις νὰ εἶναι ἐλλιπεῖς ἤ καὶ ἀνάξιοι, τὰ μυστήρια ὅμως ἐπιτελοῦνται καὶ ἔχουν ἰσχὺ χάριν τοῦ ποιμνίου, τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἐπιζητοῦν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἐφ᾿ ὅσον ὁ λειτουργὸς εἶναι ὀρθόδοξος δὲν ἔχει κανονικῶς καθαιρεθῇ ἀπὸ ὀρθόδοξη Σύνοδο. Ὁ κληρικὸς ἐπιτελεῖ μὲν τὰ μυστήρια δὲν σημαίνει ὅμως ὅτι ἀπροϋπόθετα ὅ,τι λέει καὶ ὅ,τι κάνει εἶναι σωστό. Τὸ ἄν πράττει ὀρθῶς συναρτάται μὲ τὸν προσωπικὸ του καταρτισμὸ καὶ τὸν προσωπικό του ἀγώνα καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Μπορεῖ νὰ εἶναι ἐπίσκοπος, νὰ χειροτονῇ ἱερεῖς ἤ ἄλλους ἐπισκόπους, κατὰ τὴν παραδεδομένη ἐκκλησιαστικὴ τάξι, καὶ νὰ εἶναι ταυτοχρόνως ἀνάξιος τῆς ἱερωσύνης καὶ ἐπικίνδυνος γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ ἄν καὶ ὅταν πολλοὶ ἀνάξιοι μαζευτοῦν καὶ μποροῦν καὶ χειραγωγοῦν μιὰν Σύνοδο τὸ ἀποτέλεσμα μόνον ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι…
Αὐτὰ εἶναι ὑπερβολὲς ἤ «ἱεροκατηγορίες», σύμφωνα μὲ τὸν νεολογισμὸ ποὺ ἔχουν ἀνακαλύψει κάποιοι γιὰ νὰ τρομάζουν ὅσους βλέπουν τὶς ἀσχήμιες τους, ὥστε οἱ ἴδιοι νὰ μένουν ἀνέλεγκτοι στὸ ἀπυρόβλητο;
Ποιὸς δὲν τρομάζει βλέπωντας τὰ ἔργα τῶν περισσοτέρων ἐπισκόπων; «Κανένα δὲν φοβήθηκα ὅσο τοὺς ἐπισκόπους, ἐκτὸς ἀπὸ λίγους».
«Οὐδένα γὰρ λοιπὸν δέδοικα ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων». ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG52 617
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τὸ λέει αὐτό. Γιατί; Εἶναι φανατικὸς; Εἶναι ψεκασμένος; Ἀνήκει στὰ πρόσωπα ποὺ «χρησιμοποιώντας παραπλανητικά ἤ ἐλλιπῆ, ἀπαξιωτικά καί κατά βάση ψευδῆ καί δυσφημιστικά στοιχεῖα γιά τό πρόσωπο, τόν θεσμό, τήν συλλογικότητα ἤ τήν κατάσταση κατά τῶν ὁποίων βάλλουν… ;» (Μητροπολίτης Ἰλίου Ἀθηναγόρας. 5/10/2021. Δελτίο Τύπου Ἱερᾶς Συνόδου) (2)
Πόσες περιπτώσεις δὲν ἔχουμε ὅπου οἱ εὐσεβεῖς ἐπίσκοποι διώχθηκαν, μὲ τὴν συνεργασία κακοδόξων καὶ κυβερνώντων, καὶ ἐνθρονίστηκαν ἄνθρωποι μὲ ἀσεβή φρονήματα;
«Οἱ μὲν ἀληθῶς ἐπίσκοποι ἐδιώχθησαν, οἱ δὲ τὰ τῆς ἀσεβείας φρονοῦντες ἀντ’ ἐκείνων εἰσήχθησαν». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ. Ἱστορία Ἀρειανοῦ σχίσματος. Κεφ.72, 1.
Σὲ πόσες περιπτώσεις δὲν φτάσαν τὰ πράγματα ὥστε οἱ περισσότεροι τῶν «ἐπισκόπων», σχεδὸν ὅλοι, οὔτε θεοσεβὴ ἀγωγὴ εἶχαν, οὔτε τὴν ὑγιὴ πίστι ἐγνώριζαν, οὔτε καλὰ καλὰ τί εἶναι ὁ Χριστιανισμὸς καὶ οἱ γραφὲς τῶν Χριστιανῶν;
«Οἱ γὰρ πλεῖστοι, μᾶλλον δὲ οἱ πάντες οὐκ ἀπὸ θεοσεβοῦς ἀγωγῆς εἰσιν οὐδὲ γινώσκουσι τὴν εἰς Χριστὸν ὑγιαίνουσαν πίστιν, οὐδ’ ὅλως τίς ἐστι Χριστιανισμὸς, ἢ ποίας ἔχομεν ἡμεῖς οἱ Χριστιανοὶ γραφάς». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ. Ἱστορία Ἀρειανοῦ σχίσματος. Κεφ.78, 2.
Καὶ ὅπως τὰ παιδάκια ποὺ παίζουν καὶ ὀνοματίζονται (παριστάνοντας κάτι), ἐκλήθησαν ἐπίσκοποι, καὶ (ἐπειδὴ ἴσχυαν τὰ παραπάνω) θεώρησαν τὸ πράγμα ἄνευ σημασίας καὶ ὅτι σὲ τίποτα δὲν διαφέρει ἡ εὐσέβεια ἀπὸ τὴν ἀσέβεια.
«Ὥσπερ παῖδες ὄνομα λαβόντες ἐκλήθησαν ἐπίσκοποι. καὶ διὰ τοῦτο τοιοῦτοι ὄντες οὐδὲν ἡγήσαντο τὸ πρᾶγμα οὐδὲ διαφέρειν εὐσέβειαν ἀσεβείας ἐνόμισαν». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ. Ἱστορία Ἀρειανοῦ σχίσματος. Κεφ.78, 2.
Βέβαια τὰ παραπάνω ἀφορουν τοὺς Μελιτιανοὺς οἱ ὁποῖοι ἀκολούθησαν τοὺς Ἀρειανούς, ἀλλὰ ὅταν συνέβαιναν αὐτὰ ὅλοι αὐτοὶ παρουσιάζονταν ὡς ἐπίσκοποι τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας συνεπικουρούμενοι ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορες καὶ τὸν τότε κρατικό μηχανισμό καὶ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἐδιώκετο καὶ χαρακτηριζόταν αἱρετικός.
Αὐτὰ λέγονται γιὰ νὰ γίνῃ κατανοητὸ τὸ αὐτονόητο, ὅτι δὲν ἀρκεῖ τὸ σχῆμα τὸ ἐπισκοπικό γιὰ νὰ εἶναι κανεὶς ἄξιος ἐπίσκοπος τῆς ἐκκλησίας, διάδοχος τῶν ἀποστόλων, εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ καὶ νὰ ἀπαιτεῖ ἀδιάκριτη ὑπακοή. Πρέπει οἱ ἐπίσκοποι νὰ εἶναι καὶ θρόνων διάδοχοι ἀλλὰ καὶ τρόπων συμμέτοχοι. Δὲν ἀρκεῖ νὰ λένε ὅ,τι θέλουν, ὅ,τι τοὺς κατέβει καὶ νὰ ἀπαιτοῦν ὑπακοή ἀπὸ τοὺς πάντες ἐπειδὴ φέρουν τὸ ἐπισκοπικό σχῆμα. Τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχουμε βομβαρδιστεῖ μὲ τέτοιες αὐθαίρετες καὶ ἀντορθόδοξες ἀπόψεις καὶ δογματισμοὺς.
«Ἡ ὑγεία εἶναι τὸ μέγιστο ἀγαθό» Τὸ λένε αὐτὸ ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς. Ποὺ τὸ βρῆκαν; Τὸ μέγιστο; Ἡ ὑγεία; Καὶ οἱ ἀσθενεῖς; Οἱ δυσίατοι ἤ ἀνίατοι; Τί κάνουν πάνω στὴ γῆ; Τὶ περιμένουν ἀφοὺ στεροῦνται τὸ μέγιστο ἀγαθό;
Αὐτοὶ ποὺ λένε τέτοια, ἐπειδὴ εἶναι ἀπὸ τὴν κοπριά καὶ τὸ χῶμα μιλοῦν ἀνάλογα. (Ἐταπείνωσας εἰς γῆν τὴν ζωήν μου) Οἱ ἐπίσκοποι δὲν βρίσκουν δικά τους λόγια καὶ λέξεις, ἀλλὰ μιλοῦν καὶ γράφουν ἔχοντες τὴν μαρτυρία τῶν Πατέρων.
«Αὐτοὶ μὲν ὡς ἐκ κοπρίας ὄντες, ἐλάλησαν ἀληθῶς ἀπὸ γῆς· οἱ δὲ ἐπίσκοποι, οὐχ ἑαυτοῖς εὑρόντες τὰς λέξεις, ἀλλ’ ἐκ Πατέρων ἔχοντες τὴν μαρτυρίαν, οὕτως ἔγραψαν». ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΕΓΑΣ PG26 1040
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ ὁμόφρονές του, δημιουργοῦν μιὰ εἰκόνα καὶ προσπαθοῦν νὰ τὴν ἐπιβάλλουν, ὅτι οἱ ἐπίσκοποι εἶναι ἀλάνθαστοι καὶ ἀκλόνητοι. Δὲν γνωρίζουν ὅτι καὶ ἐπίσκοποι ὑφίστανται ὅλεθρο καὶ πτώσι;
«Οὐκ οἶσθα, ὅτι καὶ ἐπίσκοποί ποτε ὑφίστανται ὀλέθρου καὶ πτώματος;» ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ PG95 1556
Τὸ «Ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μή πέσῃ» (Α΄ Κορ. Ι΄ 12) ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς ἐπισκόπους; Ἰσχύει. Ἤ κάνουμε λάθος; Δηλαδὴ κάνει λάθος ὁ ἀπόστολος Παῦλος;
Ἡ αἰτία αὐτῆς τῆς καταστάσεως ποὺ ἔχει προκαλέσει τέτοια ταραχὴ καὶ σύγχισι στοὺς πιστοὺς εἶναι ὁ τρόπος καὶ τὰ κριτήρια ἐκλογῆς ἐπισκόπων καὶ κληρικῶν γενικώτερα. Ἔτσι, τουλάχιστον, λένε οἱ ἅγιοί μας. «Ἀπὸ ποὺ νομίζεις ὅτι γεννιοῦνται τόσες ταραχὲς στὴν Ἐκκλησία; Ἐγὼ νομίζω ὅτι ἀπὸ πουθενά ἀλλοῦ παρὰ ἀπὸ τὸ ὅτι οἱ ἐκλογὲς γίνονται ἀπλῶς καὶ ὅπως τύχει». Αὐτὸ λέει σὲ κάποια περίπτωσι ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Ἢ πόθεν, εἰπέ μοι, νομίζεις τὰς τοσαύτας ἐν ταῖς Ἐκκλησίαις τίκτεσθαι ταραχάς; Ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲ ἄλλοθέν ποθεν, οἶμαι, ἢ ἐκ τοῦ τὰς τῶν προεστώτων αἱρέσεις καὶ ἐκλογὰς ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχε γίνεσθαι». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48 647
Καὶ βέβαια μιλάει τόσο ἤπια γιατὶ τὸν ἐνδιαφέρει νὰ πείσῃ τὸν Μέγα Βασίλειο νὰ δεχθῇ τὴν ἱερωσύνη. Σὲ ἄλλες περιπτώσεις οἱ ἅγιοι μιλοῦν μὲ μεγαλύτερη αὐστηρότητα καὶ ἀκρίβεια γιὰ τὸ τί συμβαίνει μὲ τὶς χειροτονίες. Ἀπευθυνόμενος σὲ ἱερεῖς ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης τοὺς ἐπισημαίνει ὅτι αὐτὸς ποὺ τοὺς χειροτόνησε τὸ ἔκανε ὄχι γιὰ τὸ καλό τους, ἀλλὰ γιὰ τὸ δικό του συμφέρον. «Αὐτὸς ποὺ ἔλαχε νὰ εἶναι προϊστάμενός σας, δὲν σᾶς ἀγάπησε γι᾿ αὐτὸ ποὺ εἶναι ὡφέλιμο γιὰ σᾶς, ἀλλὰ γιὰ τὸ δικό του συμφέρον· οὔτε σκέφτηκε αὐτὸ ποὺ συμφέρει στὸ κοινό τῆς ἐκκλησίας, ἀλλὰ σᾶς χειροτόνησε συνεργάτες τῆς δικῆς του πλεονεξίας»:
«Ὁ ἡγεῖσθαι ὑμῶν λαχὼν διὰ τὸ ἑαυτοῦ συμφέρον, οὑ διὰ τὸ λυσιτελοῦν ὑμῖν ἀγαπήσας, οὐχ ὅτι τῷ κοινῷ τῆς Ἐκκλησίας συνοίσει σκεψάμενος, συνεργοὺς ὑμᾶς τῆς ἑαυτοῦ ἐχειροτόνησε πλεονεξίας». ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78 504
Συμβαίνουν σήμερα τέτοια πράγματα; Χειροτονοῦνται ἱερεῖς καὶ ἐπίσκοποι γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθοῦν ἄλλες ἐπιδιώξεις καὶ ὄχι γιὰ νὰ διακονηθῇ ὀρθοδόξως ὁ λαός; Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὰ ποὺ βλέπουμε καὶ ἀκοῦμε ὅλοι, ὄχι μόνον συμβαίνουν ἄλλὰ καὶ γραπτῶς ὑπάρχουν οἱ ὁδηγίες καὶ ἡ στοχοθεσία. (Δεῖτε στὴ Συμφωνία τοῦ Μπαλαμάντ τὰ περὶ χειροτονιῶν… καὶ τὴν ἀλληλογραφία τοῦ Ἰακώβου Ἀμερικῆς γιὰ τοὺς καταλλήλους ἐπισκόπους.. ἀλλὰ, θὰ πάμε ἀλλοῦ ἄν παραθέσουμε τὰ σχετικά)
Καὶ τὸ ὄνομα καὶ τὸ γεγονὸς τῆς ἐπισκοπῆς εἶναι θεϊκό καὶ εἶναι ἀνώτερο κάθε τρόπου ζωῆς καὶ κάθε ἀξίας καὶ σὲ λίγους ἀξίζει. Σ᾿ αὐτοὺς ποὺ τὸ θεωροῦν πατρικὴ φροντίδα ἀλλὰ ὄχι τυραννικὴ αὐτονομία. Γιατὶ κάποιοι τὴν μετέτρεψαν σὲ ἐξουσία ἤ, γιὰ νὰ τὸ ποῦμε μὲ παρρησία, σὲ τυραννία.
«Τὸ μὲν τῆς ἐπισκοπῆς καὶ ὄνομα καὶ πράγμα θεῖον ὄν, καὶ κρεῖττον πάσης πολιτείας τε καὶ ἀξίας, ὁλίγοις δή τισι πρέπει, τοῖς πατρικὴν κηδεμονίαν, ἀλλ᾿ οὐ τυραννικὴν αὐτονομίαν, εἶναι αὐτὸ οἰομένοις. Ἐπειδὴ δὲ εἰς ἀρχὴν, μᾶλλον δὲ, εἰ χρὴ μετὰ παρρησίας εἰπεῖν εἰς τυραννίδα αὐτὸ μετερρύθμισαν τινες..» ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78 504
Ἐπειδὴ οὔτε τόσο ἠλίθιοι εἴμαστε οὔτε τόσο ἔχουμε παραφρονήσει νομίζω ὅτι μποροῦμε νὰ δοῦμε καὶ μέσα στοὺς σημερινοὺς ἐπισκόπους μας πρὸς τὰ πού ρέπουν οἱ περισσότεροι. Ἄν οὔτε αὐτὸ δὲν τὸ μποροῦμε ἤ δὲν τὸ τολμοῦμε τότε … ἄς φορέσουμε γιὰ πάντα τὶς μάσκες τῆς ὑποταγῆς καὶ ἄς περιμένουμε θεία ἐπέμβασι… καθισμένοι στὸν καναπέ μας, ἐμβολιασμένοι μὲ τὸ μπόλι τῆς «ὑπακοῆς».
Με δεδομένα τὰ παραπάνω, ἄν μαζευτοῦν 2 ἤ τρεῖς ἤ 12 ἤ 80 ἐπίσκοποι ἐν Συνόδῳ ἤ ἐν Συνάξει ( τελευταῖα πατριαρχικὴ μόδα) τί μπορεῖ νὰ προκύψει, ἄν δὲν ὑπάρχουν ἄλλες οὐσιαστικὲς πνευματικὲς προϋποθέσεις; Τί καλό μπορεῖ νὰ βγῇ, ἄν εἶναι δυνατὸν νὰ βγῇ καλό;
Γιὰ νὰ γράψω τὴν ἀλήθεια, ἀποφεύγω κάθε σύναξι ἐπισκόπων γιατὶ σὲ καμμιὰ δὲν εἶδα καλὸ ἀποτέλεσμα, οὔτε νὰ προκύψῃ λύσις κακῶν, ἀλλὰ προσθήκη:
«Ἔχω μὲν οὕτως, εἰ δεῖ τἀληθὲς γράφειν, ὥστε πάντα σύλλογον φεύγειν ἐπισκόπων, ὅτι μηδεμιᾶς συνόδου τέλος εἶδον χρηστὸν μηδὲ λύσιν κακῶν μᾶλλον ἐσχηκὸς ἢ προσθήκην». ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ PG37 225
Αὐτὸς ποὺ τὰ γράφει αὐτά εἶναι ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ὄχι νὰ ὑπακούσῃ οὔτε νὰ πάῃ κἄν, οὔτε νὰ πλησιάσῃ. Σύμφωνα μὲ τὶς προτροπὲς τοῦ Ἀθηνῶν Ἰερωνύμου τοῦ χρειαζόταν ἀποτείχισι!!! Βέβαια ἦταν καὶ ὁ χαρακτήρας τοῦ ἁγίου Γρηγορίου, ὅμως τὰ παραδείγματα τὰ παλαιώτερα καὶ τὰ πρόσφατα εἶναι ἄπειρα γιὰ τὴν ποιότητα καὶ τὰ ἀποτελέσματα διαφόρων συνόδων.
Κραυγαλέα περίπτωσις τὸ Κολυμπάρι. Ἦταν αὐτὸ ἐκκλησιαστικὴ Σύνοδος ποὺ ὀφείλει κάποιος ποὺ πιστεύει στὸν Θεό νὰ τὴν ἀκολουθῇ καὶ νὰ ἀποδέχεται τὰ συμπεράσματά της; Ἧταν ἀποτέλεσμα φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Αὐτὸ ἐπεπόλευε καὶ ἐφώτιζε καὶ ἐτράνωνε τὶς γλῶσσες ἐκεῖ μέσα; Γιατὶ δὲν ἐκδίδουν τὰ πραγματικὰ Πρακτικά τότε; Πέντε χρόνια πέρασαν. Τί τὰ μαγειρεύουν; Ἄς κοινοποιήσουν τὰ βίντεο μὲ τὶς συνεδριάσεις νὰ δοῦμε πῶς ἐπενεργεῖ τὸ ἅγιον Πνεῦμα. Κακὸ εἶναι; Τί φοβοῦνται; Ἐδὼ βγαίνουν καὶ δείχνουν δημοσίως προσωπικὲς ἰατρικὲς πράξεις, ποὺ ὡς προσωπικά δεδομένα καλύπτονται ἀπὸ τὸ ἀπόρρητον. Ἐμβολιάζονται δημοσίως καὶ λένε πῶ ςεἶναι θεάρεστη πράξις. Ἄς δείξουν τότε καὶ τὰ πλήρη καὶ ἀληθινὰ βίντεο ἀφοὺ καὶ ἐκεῖ ἐνεργοῦσε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἀπλῶς βλέπουμε ὅτι θέλουν νὰ ἐπιβληθοῦν στον κλῆρο καὶ τὸν λαό. Θλίβομαι νὰ βλέπω τρομοκρατημένους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς νὰ μὴ μιλοῦν, νὰ μὴν πράττουν. Καὶ ὅσο αὐτοὶ δὲν μιλοῦν τόσο ἀποθρασύνονται καὶ γίνονται στυγνώτεροι καὶ προκλητικώτεροι. Τί νὰ φοβηθοῦν; Συνεργάτες μὲ τὴν ἐξουσία κατασπαράζουν μαζὶ της τὸν ἀποχαυνωμένο λαό.
Μιὰ ποὺ ἐπικαλοῦνται τὸ ἔνδοξο παρελθὸν, ἤθελα νἄξερα ἄν θὰ τὰ ἔκαναν αὐτὰ, μαζὶ μὲ ὅλα τὰ ἄλλα κατορθώματά τους, σὲ ἄλλες ἐποχὲς μὲ ὀρθόδοξο λαὸ καὶ πιστοὺς ἡγέτες. Δὲν νομίζω, γιατὶ τὸ κόστος θὰ ἦταν μεγάλο… Δὲν ἦταν τότε ἀπλό γεγονὸς νὰ ἐνυβρίζῃς τὸ τίμιο σχῆμα.
Οὔτε ἔμεναν ἀτιμώρητοι ὅσοι μὲ οἰονδήποτε τρόπο τὸ ἐπιχειροῦσαν. Θὰ ξέρετε τὶ ὑπέστησαν κάποιοι ἐπίσκοποι ποὺ εὐρέθησαν παιδεραστές… Καθηρέθησαν, καυλοτομήθηκαν (καταλαβαίνετε τί σημαίνει) καὶ διαπομπεύτηκαν καὶ ἐφώναζε ὁ κήρυκας «ὅσοι εἶστε ἐπίσκοποι μὴν ξεφτιλίζετε τὸ τίμιο σχῆμα».
«Τούτῳ τῷ ἔτει Ἡσαΐας, ἐπίσκοπος Ῥόδου, καὶ Ἀλέξανδρος, ἐπίσκοπος Διοσπόλεως τῆς Θρᾴκης, καθῃρέθησαν ὡς παιδερασταὶ εὑρεθέντες, καὶ ἐτιμωρήθησαν δεινῶς ὑπὸ τοῦ βασιλέως, καυλοτομηθέντες καὶ πομπεύσαντες, τοῦ κήρυκος βοῶντος· “ἐπίσκοποι ὄντες τὸ τίμιον σχῆμα μὴ ἐνυβρίζετε». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ . Χρονογραφια. Ἐκδ. Ἀρμός. 2007 τομ.Β΄ σελ.482
Τότε βασιλεὺς ἦταν ὁ Ἰουστινιανός, τώρα βέβαια ὁ μὲν ἄρχων εἶναι ἔνας ἄθεος ἀφορισμένος ἐμπαίκτης καὶ ἔχει συνεργάτες ἔκφυλους καὶ διεστραμμένους οἱ δὲ ἐπίσκοποι καὶ οἱ Σύνοδοι τιμοῦν καὶ παρασημοφοροῦν, πλέον, «προσωπικότητες» μὲ τέτοια χαρακτηριστικά…. ὑποτάσονται δὲ σὲ τέτοιους ἄρχοντες καὶ θεωροῦν τὶς πράξεις τους ἐκ Θεοῦ!!! Δὲν ὑπερβάλλω, οὔτε κάνω πλάκα. Ὁ Ἰλίου Ἀθηναγόρας, αὐτὸς ποὺ κάνει αὐτὲς τὶς λαμπρές εἰσηγήσεις στὴν Σύνοδο, εἶχε πεῖ ὅτι ὁ Θεὸς:
«Δὲν θὰ μᾶς πεῖ, ὅταν τοῦ ποῦμε γιατὶ δὲν μᾶς προστάτεψε, ὅτι «Δὲν εἶπα μὲ τὸ στόμα τῶν κυβερνώντων νὰ σταματήσετε τὶς συνάξεις γιὰ νὰ μὴν μεταδίδεται ὁ ἱὸς, -γιατὶ ἀκριβῶς αὐτὸς ὁ ἱὸς ἔχει μεγάλη διασπορά- καὶ σεῖς δὲν ἀκούσατε; Τί μοῦ ζητᾶτε τὰ ρέστα τὠρα;» Ἀθηναγόρας Ἰλίου. (3)
Καταλαβαίνετε, ποὺ βρισκόμαστε. Ὁ Θεὸς λέει αὐτὰ ἀπὸ τὸ στόμα … τῶν κυβερνώντων. Καὶ συζητοῦμε σοβαρά, καὶ προβληματιζόμαστε ἄν … θὰ κάνουμε ὑπακοή. Καὶ δὲν ἄνοιξε ἀκόμη ἡ γῆς νὰ μᾶς καταπιῇ, νὰ ξεβρωμέσῃ ὁ τόπος. Ὅντως κάποιοι πρέπει νὰ πεταχτοῦν ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς ἐκκλησίας, δηλαδή νὰ ἀποτειχιστοῦν, νὰ πάνε στὰ τσακίδια· ὅσοι ἐνυβρίζουν τὸ τίμιο σχῆμα καὶ ὄχι ὅσοι τὸ ὑπερασπίζονται διωκόμενοι.
Ἀλλὰ ὁ λαὸς παληά ἔβγαινε στοὺς δρόμους, ὅταν ἐκτοχιάζονταν ἐπίσκοποι καὶ πατριάρχες καὶ ἄρχοντες, ἔριχνε καὶ κανένα χεράκι, καὶ παράλληλα θυσιαζόταν καὶ μαρτυροῦσε γιὰ τὴν πίστι καὶ τοὺς πιστοὺς ἡγουμένους του, πραγματικοὺς πατέρες καὶ ὄχι τυράννους καὶ προδότες …
Ὅταν ὁ Αὐτοκράτωρ Ἀναστάσιος ὁ αἱρετικὸς πολεμοῦσε τὸν πατριάρχη Μακεδόνιο καὶ τὸν ἐξύβριζε δημοσίως, τότε «τὰ πλήθη, μαζὶ μὲ γυναῖκες καὶ παιδιά καὶ προπορευόμενα τῶν ὀρθοδόξων μοναχῶν συγκεντρώθηκαν καὶ ἔκραζαν: «Χριστιανοὶ, εἶναι καιρὸς μαρτυρίου, ἄς μὴν ἐγκαταλείψουμε τὸν πατέρα μας (τὸν ἐπίσκοπο Μακεδόνιο)», ὑβρίζοντας τὸν βασιλιᾶ Μανιχαῖο καὶ ἀνάξιον τοῦ κράτους. Καὶ ὁ βασιλιᾶς φοβήθηκε καὶ ἔκλεισε καλὰ ἀπὸ παντοῦ τὶς θῦρες τοῦ παλατιοῦ καὶ ἐτοίμασε πλοῖα μὲ σκοπὸ νὰ φύγῃ.
«Τὰ δὲ πλήθη σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἡγουμένοις τε τῶν ὀρθοδόξων μοναχῶν ἔκραζον ἀθροισθέντα· «καιρὸς μαρτυρίου, Χριστιανοί, μὴ καταλέιψωμεν τὸν πατέρα ἡμῶν·» ὑβρίζοντες τὸν βασιλέα Μανιχαῖον καὶ τοῦ κράτους ἀνάξιον. Ὁ δὲ φοβηθεὶς ἀπέκλεισε τὰς θύρας τοῦ παλατίου, καὶ πλοῖα πρὸς τὸ φυγεῖν εὐτρέπισεν». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ . Χρονογραφια. Ἐκδ. Ἀρμός. 2007 τομ.Α΄ σελ.412
Πλοῖα τότε, τώρα, ἀκούω, γιὰ ἐλικόπτερα. Ἀλλὰ τότε ὑπῆρχε λαὸς τοῦ Θεοῦ ποὺ ἔτρεχε στὸ μαρτύριο καὶ ὄχι εὐσεβοφανεῖς μασκαράδες ποὺ τρέμουν μὴν χάσουν τὸ «ὕψιστο» ἀγαθὸ περιορισμένης διάρκειας, τὴν ὑγεία τους, καὶ ἀδιαφοροῦν ὄχι μόνο γιὰ τὴν αἰώνια ψυχή τους, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν πρόσκαιρη ἐλευθερία καὶ ἀξιοπρέπειά τους…
Δὲν εἴμαστε ἐδὼ νὰ καλοπεράσουμε καὶ νὰ βολευτοῦμε. Μόνο θλίψεις καὶ κινδύνους περιμένουμε. Τώρα ὁ δαιμονικὸς ἄνεμος γίνεται ἀνεμοστρόβιλος. Ἄν εὐδοκήσει ὁ Θεὸς καὶ φτάσουμε στὸ τέλος τότε θὰ φύγῃ ὁ φόβος καὶ ὁ κίνδυνος. Ἀλλὰ ὄχι νὰ καταντήσουμε δειλοὶ προδότες, νὰ σιγοπεθαίνουμε καὶ νὰ ψευτοζοῦμε μονίμως.
«Ὅσον ἐστί τὸ πλοῖον ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἐκδέχεται κινδύνους καὶ προσβολήν ἀνέμων. Ἐάν δέ φθάσῃ εἰς τὸν τῆς ἡσυχίας λιμένα καὶ τὸν τῆς εἰρήνης, οὐκ ἔτι ἔχει φόβον κινδύνων καὶ θλίψεων καὶ προσβολῶν ἀνέμων, ἀλλ᾽ ἐν γαλήνῃ ἔσται. Οὔτω καὶ ἡ ἀγάπη σου, ὅσον εἰ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, προσδὸκησον θλίψεις καί κινδύνους καί προσβολὴν τῶν νοητῶν ἀνέμων, ὅταν δέ φθάσῃς εἰς τὰ ἡτοιμασμένα σοι, τότε ἄφοβος ἔσῃ». ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ. Ἁγίου Νικοδήμου: Βίβλος Βαρσανουφίου καὶ Ἰωάννου. Ἐκδ. Β. Ρηγόπουλου. Θεσσαλονίκη 1974 σελ. 36
Ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει τελειωμὸς σ᾿ αὐτὰ, σταματῶ γιὰ τώρα, γνωρίζοντας ὅτι τὰ λόγια μου εἶναι ἄκαρπα γιατὶ δὲν εἶναι ἀπὸ τοὺς ἰδρῶτες τῆς πράξεως καὶ γι᾿ αὐτό δὲν ἔχουν καμμιά δύναμι.
«Οἱ λόγοι μου ἄκαρποί εἰσιν. Οὐκ εἰσί γάρ ἀπό πράξεων ἱδρώτων, διά τοῦτο οὐδέ δύναμιν ἔχουσι». ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ ὅ.π. σελ 106
Ὅμως ξεχάστε τὶς βρισιές μου καὶ τὴν ὀργή μου καὶ δεῖτε τὰ ἅγια λόγια τῶν ὅντως ἁγίων καὶ πάνω σ᾿ αὐτά σκεφτῆτε, ἄν θέλετε. Ἐγὼ αὐτὸ τὸ ἐλάχιστο μπορῶ νὰ προσφέρω, σὰν δυστυχὴς ψεκασμένος καὶ φανατικὸς ποὺ εἶμαι, κατὰ τοὺς κυβερνῆτες μας καὶ τοὺς ἐπισκόπους μας.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν συγχέει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν Σύνοδο τῆς Ἰεραρχίας. Σκοπίμως, βέβαια. Λέει:
«Θὰ εἶμαι πειθαρχικός , θὰ ὑπακούω. Πού; Στὶς ἐντολὲς τῆς Συνόδου. … σὲ αὐτὸ ποὺ θὰ μοῦ λέει ἡ ἁγία καὶ ἱερά Σύνοδος. … Πάνω ἀπό ὅλα εἶναι ἡ ὑπακοή στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴ Σύνοδό της, διότι αὑτή καθοδηγεῖ αὐτό το σκάφος. Καὶ σὲ αὐτήν θὰ πειθαρχῇς». Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος (1)
Ἡ Ἑκκλησία εἶναι τὸ ἴδιο τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Αἰώνιο, ἀπρόσβλητο ἀπὸ ὅτιδήποτε, ἕνα καὶ μοναδικὸ, ὑπέρχρονο-ἀδιάστατο χρονικῶς γι᾿ αὐτὸ καὶ πῦλες ἄδου οὐ κατισχήσουσιν αὐτῆς. Ἐμεῖς ἐδὼ κάτω, ἄνθρωποι ταλαίπωροι, μὲ τὸ βάπτισμά μας κεντριστήκαμε σ᾿ αὐτὸ τὸ Σῶμα καὶ μᾶς δίνεται ἡ δυνατότης, (ἄν πιστέψουμε ὅσο καὶ ὅπως πρέπει, ἄν θελήσουμε, ἄν παλαίψουμε, ἄν ταπεινωθοῦμε, ἄν…) νὰ ἐλκύσουμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ καρποφορήσουμε ἀνάλογα μὲ τὶς δυνατότητὲς μας, ἄλλος 2, ἄλλος 10, ἄλλος 100. Αὐτὸ ἰσχύει γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Οὐδεὶς ἐξαιρεῖται. Τὸ ἅγιο Πνεῦμα δὲν κάνει διακρίσεις. Δὲν προσωποληπτεῖ. Ἤ Πατριάρχης εἶσαι, ἤ Δεσπότης, ἤ παπᾶς, ἤ καλόγερος, ἤ λαϊκὸς, ἤ πλούσιος, ἤ φτωχὸς, ἤ ἄρχοντας, ἤ ἀσήμαντος δὲν ἔχει σημασία. Πρέπει νὰ βρεῖ τόπο καθαρὸ τὸ Πνεῦμα γιὰ νὰ ἔρθῃ.
Ἡ Ἐκκλησία χωρὶς κληρικοὺς δὲν λειτουργεῖ ἐπὶ γῆς. Τὰ ἅγια μυστήρια τοῦ Χριστοῦ πρέπει νὰ ὑπηρετηθοῦν ἀπὸ ἀνθρώπους. Τὰ ἅγια μυστήρια τὰ ἐπιτελεῖ τὸ ἅγιον Πνεῦμα διὰ τῶν ἀνθρώπων. Μπορεῖ σὲ κάποιες περιπτώσεις νὰ εἶναι ἐλλιπεῖς ἤ καὶ ἀνάξιοι, τὰ μυστήρια ὅμως ἐπιτελοῦνται καὶ ἔχουν ἰσχὺ χάριν τοῦ ποιμνίου, τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἐπιζητοῦν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἐφ᾿ ὅσον ὁ λειτουργὸς εἶναι ὀρθόδοξος δὲν ἔχει κανονικῶς καθαιρεθῇ ἀπὸ ὀρθόδοξη Σύνοδο. Ὁ κληρικὸς ἐπιτελεῖ μὲν τὰ μυστήρια δὲν σημαίνει ὅμως ὅτι ἀπροϋπόθετα ὅ,τι λέει καὶ ὅ,τι κάνει εἶναι σωστό. Τὸ ἄν πράττει ὀρθῶς συναρτάται μὲ τὸν προσωπικὸ του καταρτισμὸ καὶ τὸν προσωπικό του ἀγώνα καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Μπορεῖ νὰ εἶναι ἐπίσκοπος, νὰ χειροτονῇ ἱερεῖς ἤ ἄλλους ἐπισκόπους, κατὰ τὴν παραδεδομένη ἐκκλησιαστικὴ τάξι, καὶ νὰ εἶναι ταυτοχρόνως ἀνάξιος τῆς ἱερωσύνης καὶ ἐπικίνδυνος γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ ἄν καὶ ὅταν πολλοὶ ἀνάξιοι μαζευτοῦν καὶ μποροῦν καὶ χειραγωγοῦν μιὰν Σύνοδο τὸ ἀποτέλεσμα μόνον ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι…
Αὐτὰ εἶναι ὑπερβολὲς ἤ «ἱεροκατηγορίες», σύμφωνα μὲ τὸν νεολογισμὸ ποὺ ἔχουν ἀνακαλύψει κάποιοι γιὰ νὰ τρομάζουν ὅσους βλέπουν τὶς ἀσχήμιες τους, ὥστε οἱ ἴδιοι νὰ μένουν ἀνέλεγκτοι στὸ ἀπυρόβλητο;
Ποιὸς δὲν τρομάζει βλέπωντας τὰ ἔργα τῶν περισσοτέρων ἐπισκόπων; «Κανένα δὲν φοβήθηκα ὅσο τοὺς ἐπισκόπους, ἐκτὸς ἀπὸ λίγους».
«Οὐδένα γὰρ λοιπὸν δέδοικα ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων». ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG52 617
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τὸ λέει αὐτό. Γιατί; Εἶναι φανατικὸς; Εἶναι ψεκασμένος; Ἀνήκει στὰ πρόσωπα ποὺ «χρησιμοποιώντας παραπλανητικά ἤ ἐλλιπῆ, ἀπαξιωτικά καί κατά βάση ψευδῆ καί δυσφημιστικά στοιχεῖα γιά τό πρόσωπο, τόν θεσμό, τήν συλλογικότητα ἤ τήν κατάσταση κατά τῶν ὁποίων βάλλουν… ;» (Μητροπολίτης Ἰλίου Ἀθηναγόρας. 5/10/2021. Δελτίο Τύπου Ἱερᾶς Συνόδου) (2)
Πόσες περιπτώσεις δὲν ἔχουμε ὅπου οἱ εὐσεβεῖς ἐπίσκοποι διώχθηκαν, μὲ τὴν συνεργασία κακοδόξων καὶ κυβερνώντων, καὶ ἐνθρονίστηκαν ἄνθρωποι μὲ ἀσεβή φρονήματα;
«Οἱ μὲν ἀληθῶς ἐπίσκοποι ἐδιώχθησαν, οἱ δὲ τὰ τῆς ἀσεβείας φρονοῦντες ἀντ’ ἐκείνων εἰσήχθησαν». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ. Ἱστορία Ἀρειανοῦ σχίσματος. Κεφ.72, 1.
Σὲ πόσες περιπτώσεις δὲν φτάσαν τὰ πράγματα ὥστε οἱ περισσότεροι τῶν «ἐπισκόπων», σχεδὸν ὅλοι, οὔτε θεοσεβὴ ἀγωγὴ εἶχαν, οὔτε τὴν ὑγιὴ πίστι ἐγνώριζαν, οὔτε καλὰ καλὰ τί εἶναι ὁ Χριστιανισμὸς καὶ οἱ γραφὲς τῶν Χριστιανῶν;
«Οἱ γὰρ πλεῖστοι, μᾶλλον δὲ οἱ πάντες οὐκ ἀπὸ θεοσεβοῦς ἀγωγῆς εἰσιν οὐδὲ γινώσκουσι τὴν εἰς Χριστὸν ὑγιαίνουσαν πίστιν, οὐδ’ ὅλως τίς ἐστι Χριστιανισμὸς, ἢ ποίας ἔχομεν ἡμεῖς οἱ Χριστιανοὶ γραφάς». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ. Ἱστορία Ἀρειανοῦ σχίσματος. Κεφ.78, 2.
Καὶ ὅπως τὰ παιδάκια ποὺ παίζουν καὶ ὀνοματίζονται (παριστάνοντας κάτι), ἐκλήθησαν ἐπίσκοποι, καὶ (ἐπειδὴ ἴσχυαν τὰ παραπάνω) θεώρησαν τὸ πράγμα ἄνευ σημασίας καὶ ὅτι σὲ τίποτα δὲν διαφέρει ἡ εὐσέβεια ἀπὸ τὴν ἀσέβεια.
«Ὥσπερ παῖδες ὄνομα λαβόντες ἐκλήθησαν ἐπίσκοποι. καὶ διὰ τοῦτο τοιοῦτοι ὄντες οὐδὲν ἡγήσαντο τὸ πρᾶγμα οὐδὲ διαφέρειν εὐσέβειαν ἀσεβείας ἐνόμισαν». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ. Ἱστορία Ἀρειανοῦ σχίσματος. Κεφ.78, 2.
Βέβαια τὰ παραπάνω ἀφορουν τοὺς Μελιτιανοὺς οἱ ὁποῖοι ἀκολούθησαν τοὺς Ἀρειανούς, ἀλλὰ ὅταν συνέβαιναν αὐτὰ ὅλοι αὐτοὶ παρουσιάζονταν ὡς ἐπίσκοποι τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας συνεπικουρούμενοι ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορες καὶ τὸν τότε κρατικό μηχανισμό καὶ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἐδιώκετο καὶ χαρακτηριζόταν αἱρετικός.
Αὐτὰ λέγονται γιὰ νὰ γίνῃ κατανοητὸ τὸ αὐτονόητο, ὅτι δὲν ἀρκεῖ τὸ σχῆμα τὸ ἐπισκοπικό γιὰ νὰ εἶναι κανεὶς ἄξιος ἐπίσκοπος τῆς ἐκκλησίας, διάδοχος τῶν ἀποστόλων, εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ καὶ νὰ ἀπαιτεῖ ἀδιάκριτη ὑπακοή. Πρέπει οἱ ἐπίσκοποι νὰ εἶναι καὶ θρόνων διάδοχοι ἀλλὰ καὶ τρόπων συμμέτοχοι. Δὲν ἀρκεῖ νὰ λένε ὅ,τι θέλουν, ὅ,τι τοὺς κατέβει καὶ νὰ ἀπαιτοῦν ὑπακοή ἀπὸ τοὺς πάντες ἐπειδὴ φέρουν τὸ ἐπισκοπικό σχῆμα. Τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχουμε βομβαρδιστεῖ μὲ τέτοιες αὐθαίρετες καὶ ἀντορθόδοξες ἀπόψεις καὶ δογματισμοὺς.
«Ἡ ὑγεία εἶναι τὸ μέγιστο ἀγαθό» Τὸ λένε αὐτὸ ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς. Ποὺ τὸ βρῆκαν; Τὸ μέγιστο; Ἡ ὑγεία; Καὶ οἱ ἀσθενεῖς; Οἱ δυσίατοι ἤ ἀνίατοι; Τί κάνουν πάνω στὴ γῆ; Τὶ περιμένουν ἀφοὺ στεροῦνται τὸ μέγιστο ἀγαθό;
Αὐτοὶ ποὺ λένε τέτοια, ἐπειδὴ εἶναι ἀπὸ τὴν κοπριά καὶ τὸ χῶμα μιλοῦν ἀνάλογα. (Ἐταπείνωσας εἰς γῆν τὴν ζωήν μου) Οἱ ἐπίσκοποι δὲν βρίσκουν δικά τους λόγια καὶ λέξεις, ἀλλὰ μιλοῦν καὶ γράφουν ἔχοντες τὴν μαρτυρία τῶν Πατέρων.
«Αὐτοὶ μὲν ὡς ἐκ κοπρίας ὄντες, ἐλάλησαν ἀληθῶς ἀπὸ γῆς· οἱ δὲ ἐπίσκοποι, οὐχ ἑαυτοῖς εὑρόντες τὰς λέξεις, ἀλλ’ ἐκ Πατέρων ἔχοντες τὴν μαρτυρίαν, οὕτως ἔγραψαν». ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΕΓΑΣ PG26 1040
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ ὁμόφρονές του, δημιουργοῦν μιὰ εἰκόνα καὶ προσπαθοῦν νὰ τὴν ἐπιβάλλουν, ὅτι οἱ ἐπίσκοποι εἶναι ἀλάνθαστοι καὶ ἀκλόνητοι. Δὲν γνωρίζουν ὅτι καὶ ἐπίσκοποι ὑφίστανται ὅλεθρο καὶ πτώσι;
«Οὐκ οἶσθα, ὅτι καὶ ἐπίσκοποί ποτε ὑφίστανται ὀλέθρου καὶ πτώματος;» ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ PG95 1556
Τὸ «Ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μή πέσῃ» (Α΄ Κορ. Ι΄ 12) ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς ἐπισκόπους; Ἰσχύει. Ἤ κάνουμε λάθος; Δηλαδὴ κάνει λάθος ὁ ἀπόστολος Παῦλος;
Ἡ αἰτία αὐτῆς τῆς καταστάσεως ποὺ ἔχει προκαλέσει τέτοια ταραχὴ καὶ σύγχισι στοὺς πιστοὺς εἶναι ὁ τρόπος καὶ τὰ κριτήρια ἐκλογῆς ἐπισκόπων καὶ κληρικῶν γενικώτερα. Ἔτσι, τουλάχιστον, λένε οἱ ἅγιοί μας. «Ἀπὸ ποὺ νομίζεις ὅτι γεννιοῦνται τόσες ταραχὲς στὴν Ἐκκλησία; Ἐγὼ νομίζω ὅτι ἀπὸ πουθενά ἀλλοῦ παρὰ ἀπὸ τὸ ὅτι οἱ ἐκλογὲς γίνονται ἀπλῶς καὶ ὅπως τύχει». Αὐτὸ λέει σὲ κάποια περίπτωσι ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Ἢ πόθεν, εἰπέ μοι, νομίζεις τὰς τοσαύτας ἐν ταῖς Ἐκκλησίαις τίκτεσθαι ταραχάς; Ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲ ἄλλοθέν ποθεν, οἶμαι, ἢ ἐκ τοῦ τὰς τῶν προεστώτων αἱρέσεις καὶ ἐκλογὰς ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχε γίνεσθαι». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48 647
Καὶ βέβαια μιλάει τόσο ἤπια γιατὶ τὸν ἐνδιαφέρει νὰ πείσῃ τὸν Μέγα Βασίλειο νὰ δεχθῇ τὴν ἱερωσύνη. Σὲ ἄλλες περιπτώσεις οἱ ἅγιοι μιλοῦν μὲ μεγαλύτερη αὐστηρότητα καὶ ἀκρίβεια γιὰ τὸ τί συμβαίνει μὲ τὶς χειροτονίες. Ἀπευθυνόμενος σὲ ἱερεῖς ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης τοὺς ἐπισημαίνει ὅτι αὐτὸς ποὺ τοὺς χειροτόνησε τὸ ἔκανε ὄχι γιὰ τὸ καλό τους, ἀλλὰ γιὰ τὸ δικό του συμφέρον. «Αὐτὸς ποὺ ἔλαχε νὰ εἶναι προϊστάμενός σας, δὲν σᾶς ἀγάπησε γι᾿ αὐτὸ ποὺ εἶναι ὡφέλιμο γιὰ σᾶς, ἀλλὰ γιὰ τὸ δικό του συμφέρον· οὔτε σκέφτηκε αὐτὸ ποὺ συμφέρει στὸ κοινό τῆς ἐκκλησίας, ἀλλὰ σᾶς χειροτόνησε συνεργάτες τῆς δικῆς του πλεονεξίας»:
«Ὁ ἡγεῖσθαι ὑμῶν λαχὼν διὰ τὸ ἑαυτοῦ συμφέρον, οὑ διὰ τὸ λυσιτελοῦν ὑμῖν ἀγαπήσας, οὐχ ὅτι τῷ κοινῷ τῆς Ἐκκλησίας συνοίσει σκεψάμενος, συνεργοὺς ὑμᾶς τῆς ἑαυτοῦ ἐχειροτόνησε πλεονεξίας». ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78 504
Συμβαίνουν σήμερα τέτοια πράγματα; Χειροτονοῦνται ἱερεῖς καὶ ἐπίσκοποι γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθοῦν ἄλλες ἐπιδιώξεις καὶ ὄχι γιὰ νὰ διακονηθῇ ὀρθοδόξως ὁ λαός; Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὰ ποὺ βλέπουμε καὶ ἀκοῦμε ὅλοι, ὄχι μόνον συμβαίνουν ἄλλὰ καὶ γραπτῶς ὑπάρχουν οἱ ὁδηγίες καὶ ἡ στοχοθεσία. (Δεῖτε στὴ Συμφωνία τοῦ Μπαλαμάντ τὰ περὶ χειροτονιῶν… καὶ τὴν ἀλληλογραφία τοῦ Ἰακώβου Ἀμερικῆς γιὰ τοὺς καταλλήλους ἐπισκόπους.. ἀλλὰ, θὰ πάμε ἀλλοῦ ἄν παραθέσουμε τὰ σχετικά)
Καὶ τὸ ὄνομα καὶ τὸ γεγονὸς τῆς ἐπισκοπῆς εἶναι θεϊκό καὶ εἶναι ἀνώτερο κάθε τρόπου ζωῆς καὶ κάθε ἀξίας καὶ σὲ λίγους ἀξίζει. Σ᾿ αὐτοὺς ποὺ τὸ θεωροῦν πατρικὴ φροντίδα ἀλλὰ ὄχι τυραννικὴ αὐτονομία. Γιατὶ κάποιοι τὴν μετέτρεψαν σὲ ἐξουσία ἤ, γιὰ νὰ τὸ ποῦμε μὲ παρρησία, σὲ τυραννία.
«Τὸ μὲν τῆς ἐπισκοπῆς καὶ ὄνομα καὶ πράγμα θεῖον ὄν, καὶ κρεῖττον πάσης πολιτείας τε καὶ ἀξίας, ὁλίγοις δή τισι πρέπει, τοῖς πατρικὴν κηδεμονίαν, ἀλλ᾿ οὐ τυραννικὴν αὐτονομίαν, εἶναι αὐτὸ οἰομένοις. Ἐπειδὴ δὲ εἰς ἀρχὴν, μᾶλλον δὲ, εἰ χρὴ μετὰ παρρησίας εἰπεῖν εἰς τυραννίδα αὐτὸ μετερρύθμισαν τινες..» ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78 504
Ἐπειδὴ οὔτε τόσο ἠλίθιοι εἴμαστε οὔτε τόσο ἔχουμε παραφρονήσει νομίζω ὅτι μποροῦμε νὰ δοῦμε καὶ μέσα στοὺς σημερινοὺς ἐπισκόπους μας πρὸς τὰ πού ρέπουν οἱ περισσότεροι. Ἄν οὔτε αὐτὸ δὲν τὸ μποροῦμε ἤ δὲν τὸ τολμοῦμε τότε … ἄς φορέσουμε γιὰ πάντα τὶς μάσκες τῆς ὑποταγῆς καὶ ἄς περιμένουμε θεία ἐπέμβασι… καθισμένοι στὸν καναπέ μας, ἐμβολιασμένοι μὲ τὸ μπόλι τῆς «ὑπακοῆς».
Με δεδομένα τὰ παραπάνω, ἄν μαζευτοῦν 2 ἤ τρεῖς ἤ 12 ἤ 80 ἐπίσκοποι ἐν Συνόδῳ ἤ ἐν Συνάξει ( τελευταῖα πατριαρχικὴ μόδα) τί μπορεῖ νὰ προκύψει, ἄν δὲν ὑπάρχουν ἄλλες οὐσιαστικὲς πνευματικὲς προϋποθέσεις; Τί καλό μπορεῖ νὰ βγῇ, ἄν εἶναι δυνατὸν νὰ βγῇ καλό;
Γιὰ νὰ γράψω τὴν ἀλήθεια, ἀποφεύγω κάθε σύναξι ἐπισκόπων γιατὶ σὲ καμμιὰ δὲν εἶδα καλὸ ἀποτέλεσμα, οὔτε νὰ προκύψῃ λύσις κακῶν, ἀλλὰ προσθήκη:
«Ἔχω μὲν οὕτως, εἰ δεῖ τἀληθὲς γράφειν, ὥστε πάντα σύλλογον φεύγειν ἐπισκόπων, ὅτι μηδεμιᾶς συνόδου τέλος εἶδον χρηστὸν μηδὲ λύσιν κακῶν μᾶλλον ἐσχηκὸς ἢ προσθήκην». ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ PG37 225
Αὐτὸς ποὺ τὰ γράφει αὐτά εἶναι ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ὄχι νὰ ὑπακούσῃ οὔτε νὰ πάῃ κἄν, οὔτε νὰ πλησιάσῃ. Σύμφωνα μὲ τὶς προτροπὲς τοῦ Ἀθηνῶν Ἰερωνύμου τοῦ χρειαζόταν ἀποτείχισι!!! Βέβαια ἦταν καὶ ὁ χαρακτήρας τοῦ ἁγίου Γρηγορίου, ὅμως τὰ παραδείγματα τὰ παλαιώτερα καὶ τὰ πρόσφατα εἶναι ἄπειρα γιὰ τὴν ποιότητα καὶ τὰ ἀποτελέσματα διαφόρων συνόδων.
Κραυγαλέα περίπτωσις τὸ Κολυμπάρι. Ἦταν αὐτὸ ἐκκλησιαστικὴ Σύνοδος ποὺ ὀφείλει κάποιος ποὺ πιστεύει στὸν Θεό νὰ τὴν ἀκολουθῇ καὶ νὰ ἀποδέχεται τὰ συμπεράσματά της; Ἧταν ἀποτέλεσμα φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Αὐτὸ ἐπεπόλευε καὶ ἐφώτιζε καὶ ἐτράνωνε τὶς γλῶσσες ἐκεῖ μέσα; Γιατὶ δὲν ἐκδίδουν τὰ πραγματικὰ Πρακτικά τότε; Πέντε χρόνια πέρασαν. Τί τὰ μαγειρεύουν; Ἄς κοινοποιήσουν τὰ βίντεο μὲ τὶς συνεδριάσεις νὰ δοῦμε πῶς ἐπενεργεῖ τὸ ἅγιον Πνεῦμα. Κακὸ εἶναι; Τί φοβοῦνται; Ἐδὼ βγαίνουν καὶ δείχνουν δημοσίως προσωπικὲς ἰατρικὲς πράξεις, ποὺ ὡς προσωπικά δεδομένα καλύπτονται ἀπὸ τὸ ἀπόρρητον. Ἐμβολιάζονται δημοσίως καὶ λένε πῶ ςεἶναι θεάρεστη πράξις. Ἄς δείξουν τότε καὶ τὰ πλήρη καὶ ἀληθινὰ βίντεο ἀφοὺ καὶ ἐκεῖ ἐνεργοῦσε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἀπλῶς βλέπουμε ὅτι θέλουν νὰ ἐπιβληθοῦν στον κλῆρο καὶ τὸν λαό. Θλίβομαι νὰ βλέπω τρομοκρατημένους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς νὰ μὴ μιλοῦν, νὰ μὴν πράττουν. Καὶ ὅσο αὐτοὶ δὲν μιλοῦν τόσο ἀποθρασύνονται καὶ γίνονται στυγνώτεροι καὶ προκλητικώτεροι. Τί νὰ φοβηθοῦν; Συνεργάτες μὲ τὴν ἐξουσία κατασπαράζουν μαζὶ της τὸν ἀποχαυνωμένο λαό.
Μιὰ ποὺ ἐπικαλοῦνται τὸ ἔνδοξο παρελθὸν, ἤθελα νἄξερα ἄν θὰ τὰ ἔκαναν αὐτὰ, μαζὶ μὲ ὅλα τὰ ἄλλα κατορθώματά τους, σὲ ἄλλες ἐποχὲς μὲ ὀρθόδοξο λαὸ καὶ πιστοὺς ἡγέτες. Δὲν νομίζω, γιατὶ τὸ κόστος θὰ ἦταν μεγάλο… Δὲν ἦταν τότε ἀπλό γεγονὸς νὰ ἐνυβρίζῃς τὸ τίμιο σχῆμα.
Οὔτε ἔμεναν ἀτιμώρητοι ὅσοι μὲ οἰονδήποτε τρόπο τὸ ἐπιχειροῦσαν. Θὰ ξέρετε τὶ ὑπέστησαν κάποιοι ἐπίσκοποι ποὺ εὐρέθησαν παιδεραστές… Καθηρέθησαν, καυλοτομήθηκαν (καταλαβαίνετε τί σημαίνει) καὶ διαπομπεύτηκαν καὶ ἐφώναζε ὁ κήρυκας «ὅσοι εἶστε ἐπίσκοποι μὴν ξεφτιλίζετε τὸ τίμιο σχῆμα».
«Τούτῳ τῷ ἔτει Ἡσαΐας, ἐπίσκοπος Ῥόδου, καὶ Ἀλέξανδρος, ἐπίσκοπος Διοσπόλεως τῆς Θρᾴκης, καθῃρέθησαν ὡς παιδερασταὶ εὑρεθέντες, καὶ ἐτιμωρήθησαν δεινῶς ὑπὸ τοῦ βασιλέως, καυλοτομηθέντες καὶ πομπεύσαντες, τοῦ κήρυκος βοῶντος· “ἐπίσκοποι ὄντες τὸ τίμιον σχῆμα μὴ ἐνυβρίζετε». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ . Χρονογραφια. Ἐκδ. Ἀρμός. 2007 τομ.Β΄ σελ.482
Τότε βασιλεὺς ἦταν ὁ Ἰουστινιανός, τώρα βέβαια ὁ μὲν ἄρχων εἶναι ἔνας ἄθεος ἀφορισμένος ἐμπαίκτης καὶ ἔχει συνεργάτες ἔκφυλους καὶ διεστραμμένους οἱ δὲ ἐπίσκοποι καὶ οἱ Σύνοδοι τιμοῦν καὶ παρασημοφοροῦν, πλέον, «προσωπικότητες» μὲ τέτοια χαρακτηριστικά…. ὑποτάσονται δὲ σὲ τέτοιους ἄρχοντες καὶ θεωροῦν τὶς πράξεις τους ἐκ Θεοῦ!!! Δὲν ὑπερβάλλω, οὔτε κάνω πλάκα. Ὁ Ἰλίου Ἀθηναγόρας, αὐτὸς ποὺ κάνει αὐτὲς τὶς λαμπρές εἰσηγήσεις στὴν Σύνοδο, εἶχε πεῖ ὅτι ὁ Θεὸς:
«Δὲν θὰ μᾶς πεῖ, ὅταν τοῦ ποῦμε γιατὶ δὲν μᾶς προστάτεψε, ὅτι «Δὲν εἶπα μὲ τὸ στόμα τῶν κυβερνώντων νὰ σταματήσετε τὶς συνάξεις γιὰ νὰ μὴν μεταδίδεται ὁ ἱὸς, -γιατὶ ἀκριβῶς αὐτὸς ὁ ἱὸς ἔχει μεγάλη διασπορά- καὶ σεῖς δὲν ἀκούσατε; Τί μοῦ ζητᾶτε τὰ ρέστα τὠρα;» Ἀθηναγόρας Ἰλίου. (3)
Καταλαβαίνετε, ποὺ βρισκόμαστε. Ὁ Θεὸς λέει αὐτὰ ἀπὸ τὸ στόμα … τῶν κυβερνώντων. Καὶ συζητοῦμε σοβαρά, καὶ προβληματιζόμαστε ἄν … θὰ κάνουμε ὑπακοή. Καὶ δὲν ἄνοιξε ἀκόμη ἡ γῆς νὰ μᾶς καταπιῇ, νὰ ξεβρωμέσῃ ὁ τόπος. Ὅντως κάποιοι πρέπει νὰ πεταχτοῦν ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς ἐκκλησίας, δηλαδή νὰ ἀποτειχιστοῦν, νὰ πάνε στὰ τσακίδια· ὅσοι ἐνυβρίζουν τὸ τίμιο σχῆμα καὶ ὄχι ὅσοι τὸ ὑπερασπίζονται διωκόμενοι.
Ἀλλὰ ὁ λαὸς παληά ἔβγαινε στοὺς δρόμους, ὅταν ἐκτοχιάζονταν ἐπίσκοποι καὶ πατριάρχες καὶ ἄρχοντες, ἔριχνε καὶ κανένα χεράκι, καὶ παράλληλα θυσιαζόταν καὶ μαρτυροῦσε γιὰ τὴν πίστι καὶ τοὺς πιστοὺς ἡγουμένους του, πραγματικοὺς πατέρες καὶ ὄχι τυράννους καὶ προδότες …
Ὅταν ὁ Αὐτοκράτωρ Ἀναστάσιος ὁ αἱρετικὸς πολεμοῦσε τὸν πατριάρχη Μακεδόνιο καὶ τὸν ἐξύβριζε δημοσίως, τότε «τὰ πλήθη, μαζὶ μὲ γυναῖκες καὶ παιδιά καὶ προπορευόμενα τῶν ὀρθοδόξων μοναχῶν συγκεντρώθηκαν καὶ ἔκραζαν: «Χριστιανοὶ, εἶναι καιρὸς μαρτυρίου, ἄς μὴν ἐγκαταλείψουμε τὸν πατέρα μας (τὸν ἐπίσκοπο Μακεδόνιο)», ὑβρίζοντας τὸν βασιλιᾶ Μανιχαῖο καὶ ἀνάξιον τοῦ κράτους. Καὶ ὁ βασιλιᾶς φοβήθηκε καὶ ἔκλεισε καλὰ ἀπὸ παντοῦ τὶς θῦρες τοῦ παλατιοῦ καὶ ἐτοίμασε πλοῖα μὲ σκοπὸ νὰ φύγῃ.
«Τὰ δὲ πλήθη σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἡγουμένοις τε τῶν ὀρθοδόξων μοναχῶν ἔκραζον ἀθροισθέντα· «καιρὸς μαρτυρίου, Χριστιανοί, μὴ καταλέιψωμεν τὸν πατέρα ἡμῶν·» ὑβρίζοντες τὸν βασιλέα Μανιχαῖον καὶ τοῦ κράτους ἀνάξιον. Ὁ δὲ φοβηθεὶς ἀπέκλεισε τὰς θύρας τοῦ παλατίου, καὶ πλοῖα πρὸς τὸ φυγεῖν εὐτρέπισεν». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ . Χρονογραφια. Ἐκδ. Ἀρμός. 2007 τομ.Α΄ σελ.412
Πλοῖα τότε, τώρα, ἀκούω, γιὰ ἐλικόπτερα. Ἀλλὰ τότε ὑπῆρχε λαὸς τοῦ Θεοῦ ποὺ ἔτρεχε στὸ μαρτύριο καὶ ὄχι εὐσεβοφανεῖς μασκαράδες ποὺ τρέμουν μὴν χάσουν τὸ «ὕψιστο» ἀγαθὸ περιορισμένης διάρκειας, τὴν ὑγεία τους, καὶ ἀδιαφοροῦν ὄχι μόνο γιὰ τὴν αἰώνια ψυχή τους, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν πρόσκαιρη ἐλευθερία καὶ ἀξιοπρέπειά τους…
Δὲν εἴμαστε ἐδὼ νὰ καλοπεράσουμε καὶ νὰ βολευτοῦμε. Μόνο θλίψεις καὶ κινδύνους περιμένουμε. Τώρα ὁ δαιμονικὸς ἄνεμος γίνεται ἀνεμοστρόβιλος. Ἄν εὐδοκήσει ὁ Θεὸς καὶ φτάσουμε στὸ τέλος τότε θὰ φύγῃ ὁ φόβος καὶ ὁ κίνδυνος. Ἀλλὰ ὄχι νὰ καταντήσουμε δειλοὶ προδότες, νὰ σιγοπεθαίνουμε καὶ νὰ ψευτοζοῦμε μονίμως.
«Ὅσον ἐστί τὸ πλοῖον ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἐκδέχεται κινδύνους καὶ προσβολήν ἀνέμων. Ἐάν δέ φθάσῃ εἰς τὸν τῆς ἡσυχίας λιμένα καὶ τὸν τῆς εἰρήνης, οὐκ ἔτι ἔχει φόβον κινδύνων καὶ θλίψεων καὶ προσβολῶν ἀνέμων, ἀλλ᾽ ἐν γαλήνῃ ἔσται. Οὔτω καὶ ἡ ἀγάπη σου, ὅσον εἰ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, προσδὸκησον θλίψεις καί κινδύνους καί προσβολὴν τῶν νοητῶν ἀνέμων, ὅταν δέ φθάσῃς εἰς τὰ ἡτοιμασμένα σοι, τότε ἄφοβος ἔσῃ». ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ. Ἁγίου Νικοδήμου: Βίβλος Βαρσανουφίου καὶ Ἰωάννου. Ἐκδ. Β. Ρηγόπουλου. Θεσσαλονίκη 1974 σελ. 36
Ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει τελειωμὸς σ᾿ αὐτὰ, σταματῶ γιὰ τώρα, γνωρίζοντας ὅτι τὰ λόγια μου εἶναι ἄκαρπα γιατὶ δὲν εἶναι ἀπὸ τοὺς ἰδρῶτες τῆς πράξεως καὶ γι᾿ αὐτό δὲν ἔχουν καμμιά δύναμι.
«Οἱ λόγοι μου ἄκαρποί εἰσιν. Οὐκ εἰσί γάρ ἀπό πράξεων ἱδρώτων, διά τοῦτο οὐδέ δύναμιν ἔχουσι». ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ ὅ.π. σελ 106
Ὅμως ξεχάστε τὶς βρισιές μου καὶ τὴν ὀργή μου καὶ δεῖτε τὰ ἅγια λόγια τῶν ὅντως ἁγίων καὶ πάνω σ᾿ αὐτά σκεφτῆτε, ἄν θέλετε. Ἐγὼ αὐτὸ τὸ ἐλάχιστο μπορῶ νὰ προσφέρω, σὰν δυστυχὴς ψεκασμένος καὶ φανατικὸς ποὺ εἶμαι, κατὰ τοὺς κυβερνῆτες μας καὶ τοὺς ἐπισκόπους μας.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 14 Ὀκτωβρίου 2021
(1)https://www.youtube.com/watch?time_continue=5934&v=uvZ5ufjk_ck&feature=emb_logo
(2)http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=3065&what_sub=d_typou
(3)https://www.youtube.com/watch?v=CKJFUdAwxxQ&feature=youtu.be
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου