Η Ευρώπη πρέπει να αντισταθεί στη βαρβαρότητα

Είναι γνωστό το πολιτικό πογκρόμ που έχει ξεκινήσει ο Ερντογάν με τους πραιτοριανούς του, που έχουν αλώσει το κράτος, τις διωκτικές Αρχές και τη Δικαιοσύνη, εναντίον των Κούρδων πολιτικών, βουλευτών, δημάρχων, στελεχών του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), διανοουμένων, καλλιτεχνών, δημοσιογράφων και απλών πολιτών.

Πρόκειται για ένα πογκρόμ που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πολιτική γενοκτονία, αφού οι συλληφθέντες τα τελευταία πέντε χρόνια αγγίζουν τους 20.000 ανθρώπους, ανάμεσά τους 4.000 παιδιά, ενώ οι φυλακισθέντες είναι χιλιάδες.

Ανάμεσά τους οι δύο πρώην συμπρόεδροι του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών, ο ένας εκ των οποίων, ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, κρατείται αναιτίως στις φυλακές της Αδριανούπολης τέσσερα ολόκληρα χρόνια.

Σε όλη αυτή τη βαρβαρότητα εναντίον ενός λαού σαράντα εκατομμυρίων ανθρώπων, από τους οποίους τα είκοσι εκατομμύρια κατοικούν στην Τουρκία, η Δύση, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, που υποτίθεται ότι έχουν ως βασική αρχή της λειτουργίας και της ύπαρξής τους τη δημοκρατία και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι συνένοχοι γιατί δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσει.

Το τελευταίο προπύργιο υπεράσπισης των αξιών που πρέπει να υπερασπίζεται ο Δυτικός κόσμος είναι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), στο οποίο προσέφυγε ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς για το θέμα της εξοφθάλμως παράνομης κράτησής του στις φυλακές επί τέσσερα χρόνια.

Το ΕΔΑΔ ανακοίνωσε προχθές την απόφασή του για τον πρώην συμπρόεδρο του HDP. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο Ντεμιρτάς πρέπει να απελευθερωθεί αμέσως.

Ο Ντεμιρτάς μετά την απόφαση έκανε μια δήλωση στο λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την οποία αξίζει να παραθέσουμε παρακάτω.

Όσον αφορά το ΕΔΑΔ, αποφάσισε ότι η κράτηση του Ντεμιρτάς παραβιάζει πέντε άρθρα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ότι η κράτησή του βασίζεται σε πολιτικούς παρά νομικούς λόγους, ότι η άρνηση απελευθέρωσης σημαίνει τη συνέχιση της παραβίασης των δικαιωμάτων του, και ότι ο Ντεμιρτάς θα έπρεπε να απελευθερωθεί αμέσως.

Όπως προαναφέρθηκε, θεωρούμε ότι αξίζει να διαβάσουμε την πρώτη δήλωσε που έκανε ο παρανόμως φυλακισθείς Κούρδος πολιτικός, γιατί τα μηνύματα που περιέχει απεικονίζουν την κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία, η οποία αφορά και τους γειτονικούς λαούς και κράτη.

Η δήλωση έχει ως εξής:

Σας χαιρετώ όλους,
Πριν από 15 μήνες στο Στρασβούργο, κατά τη δημόσια ακρόαση που διεξήχθη ενώπιον δικαστών 17 διαφορετικών χωρών του Μεγάλου Επιμελητηρίου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η κυβέρνηση του AKP και οι νόμιμοι εκπρόσωποί μου παρουσίασαν όλους τους ισχυρισμούς, τα αποδεικτικά στοιχεία και τις υπερασπίσεις τους. Ενώ η κυβέρνηση του AKP εκπροσωπήθηκε από Γερμανό δικηγόρο, με υπερασπίστηκε εξ ολοκλήρου μια ομάδα δικηγόρων από την Τουρκία.

Η απόφαση αυτής της ακρόασης ανακοινώθηκε τελικά σήμερα. Οι δικηγόροι μου θα εξηγήσουν μία προς μία τις τεχνικές και νομικές λεπτομέρειες της απόφασης. Ωστόσο, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι όλες οι λεγόμενες δικαστικές δραστηριότητες που διεξήχθησαν εναντίον μου και των φίλων μου για έξι χρόνια έχουν πολιτικά κίνητρα, είναι παράνομες, είμαστε αθώοι, και όσοι μας έχουν κρατήσει στη φυλακή τόσα χρόνια, έχουν διαπράξει εγκλήματα τόσο σοβαρά που μπορούν να δημιουργήσουν μια πολιτική συνωμοσία εναντίον μας.

Αυτή η απόφαση αποδεικνύει ότι ο νόμος και το σύστημα δικαιοσύνης στην Τουρκία καταρρακώθηκαν από την ίδια την κυβέρνηση. Παρόλο που κρατήθηκα παράνομα ως πολιτικός όμηρος για τέσσερα χρόνια, αυτή η απόφαση δεν με έκανε ευτυχισμένο. Το αντίθετο, με λυπεί. Λυπάμαι πραγματικά για αυτήν την απόφαση. Κι αυτό γιατί δεν πληρώνω μόνο εγώ το λογαριασμό για την καταργηθείσα δημοκρατία, για την καταργηθείσα νομιμότητα και την εξάλειψη της δικαιοσύνης, τις συνέπειες όλων αυτών τις πληρώνουν βαρύτερα τα 83 εκατομμύρια πολίτες της χώρας μας.

(Δεν συμπεριλαμβάνω σ’ αυτούς, σκόπιμα, το ένα εκατομμύριο ανθρώπους που συνεχίζουν να ζουν με ευχαρίστηση, χλιδή και δόξα.)

Λυπάμαι για τους ανθρώπους που αυτοκτόνησαν λόγω ανεργίας, πείνας και φτώχειας. Λυπάμαι για τις εκατοντάδες χιλιάδες αδέρφια μου που έπρεπε να ταΐσουν τις οικογένειές του από τα σκουπίδια ή από τα υπολείμματα των αγορών. Λυπάμαι γιατί εκατομμύρια αγρότες, έμποροι, ακόμα και βιομήχανοι έχουν χρεοκοπήσει. Λυπάμαι για τους δεκάδες εκατομμύρια ανέργους που αγωνίζονται να επιβιώσουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Επίσης λυπάμαι για εκείνους που δεν μπορούν να αναπνεύσουν λόγω έλλειψης δημοκρατίας και ειρήνης, λυπάμαι πολύ για εκείνους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.

Λυπάμαι για εκείνους που αυτοπυρπολήθηκαν επειδή δεν είχαν να φάνε, ενώ εκείνοι που κέρδισαν τις εκλογές καταπάτησαν το νόμο και κατέστρεψαν την οικονομία κρατώντας μας στη φυλακή για να προστατεύσουν τις καρέκλες τους και για να συνεχίσουν να γεύονται τους γλυκούς καρπούς της εξουσίας. Μακάρι να πλήρωνα το τίμημα των πράξεών τους μόνον εγώ και οι σύντροφοί μου. Μακάρι να μην πλήρωνε αυτό το βαρύτατο τίμημα ολόκληρη η κοινωνία, που έχει πλέον ένα σκοτεινό μέλλον. Λυπάμαι περισσότερο για το λαό μου παρά για τον εαυτό μου, λυπάμαι για όλους εσάς.

Ωστόσο, ενώ από τη μια πλευρά λυπάμαι, από την άλλη είμαι αισιόδοξος. Επειδή εμπιστεύομαι τους ανθρώπους, το λαό. Εμπιστεύομαι τη δύναμη δεκάδων εκατομμυρίων που συνεργάζονται για τη δημοκρατία και πολλαπλασιάζονται κάθε μέρα. Πιστεύω εκείνους που λένε «Δεδομένου ότι αυτή η χώρα είναι όλων μας, δεδομένου ότι αυτή η Δημοκρατία είναι όλων μας, τότε θα κάνουμε αυτήν την πατρίδα παράδεισο, χέρι-χέρι, ανεξάρτητα από αν είμαστε Τούρκοι, Κούρδοι, Αλέβιτες ή Σουνίτες». Κλείνω τα μάτια στην απίστευτα φρικτή γλώσσα του μίσους της εξουσίας και των συνεργατών της και εμπιστεύομαι τις όμορφες καρδιές εκείνων που κλείνουν τα μάτια τους και μιλούν τη γλώσσα της ειρήνης, της αγάπης και της αδελφοσύνης. Είμαι αισιόδοξος. Επειδή ξέρω ότι εκείνοι που θεωρούν το λαό ανόητο, θα πάρουν το μάθημα που πρέπει από αυτόν το λαό, ο οποίος θα τους στείλει στο σκονισμένο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Είναι λίγα τα ψωμιά τους. Λυπηθείτε, θυμώστε, αλλά δουλέψτε, αγωνιστείτε, πολεμήστε και μην χάσετε ποτέ την ελπίδα. Θυμηθείτε, σίγουρα θα κερδίσουμε!

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τα κεντρικά γραφεία του HDP, τους συμπροέδρους μας Pervin Buldan και Mithat Sancar, καθώς και τους βουλευτές μας, τις επαρχιακές και περιφερειακές οργανώσεις και όλους όσοι έδειξαν αλληλεγγύη, για τη μεγάλη συμβολή σε αυτόν τον νομικό και πολιτικό αγώνα. Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον καθηγητή δρ Başak Çalı και στους δικηγόρους Benan Molu, Ramazan Demir, Mahsuni Karaman, δρ Kerem Altıparmak, Aygül Demirtaş Gökalp και Deniz Gedik, για τις προσπάθειες που κατέβαλαν κατά τη διάρκεια των σταδίων προετοιμασίας και υπεράσπισης στο ΕΔΑΔ.

Επιπλέον, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους δικηγόρους φίλους μου που εξακολουθούν να με υπερασπίζονται στα τοπικά δικαστήρια με μεγάλη θυσία και προσπάθεια. Χρωστώ χάρη σε όλους, να είναι όλοι τους καλά.

Στέλνω τους ειλικρινείς χαιρετισμούς και την αγάπη μου σε σας και υποβάλλω τα σέβη μου.

ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ

Πηγή: http://www.pontos-news.gr/article/218472/i-eyropi-prepei-na-antistathei-sti-varvarotita

Ἐγκώμιο στον Μέγα Βασίλειο, Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Στρέψτε τὰ αὐτιὰ σας σ’ ἐμένα, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί• θὰ σᾶς διηγηθῶ μιὰ ὡραιότατη διήγηση. Διότι εἶναι σωστὸ νὰ κρύβει κανεὶς τὶς ἀποφάσεις τῶν βασιλέων, εἶναι ὅμως καλὸ νὰ ἀποκαλύπτει τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μὲ ἀφορμή τούς πιστοὺς δούλους του στηρίζει τοὺς ἀδύναμους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους πρῶτος εἶμαι ἐγώ. Ὑπάρχει λοιπὸν σ’ ἐμένα ὁ πόθος νὰ ἀγγίξω γεγονότα πού ἔχουν συμβεῖ γιὰ τὴ θεραπεία τῆς ταλαίπωρης ψυχῆς μου. Θέλω νὰ βάλω σήμερα στὸν ἀργαλειὸ στημόνι ἀπὸ τὸ ὡραῖο μαλλὶ τοῦ λογικοῦ προβάτου.

Ποθῶ νὰ ὑφάνω κεντημένο χιτώνα ἀπὸ τὸ μαλλὶ τῆς λογικῆς καὶ προσευχητικῆς γλώσσας. Διότι εἶδα κάποτε ἕνα κριάρι πού εἶχε ὡραία ἐμφάνιση καὶ πνευματικὰ κέρατα, τὰ ὁποῖα ἠχοῦσαν μὲ λόγια τοῦ Θεοῦ• καὶ ἀφοῦ τὸ πλησίασα μὲ μεγάλη ἀγωνία, ἀφαίρεσα ἀπ’ αὐτό ἀθόρυβα μιὰ μικρὴ τούφα.

Μὲ κυρίευσε ὅμως ἕνας ἀβάσταχτος φόβος, διότι ἀποτόλμησα τέτοιες φοβερὲς πράξεις, ἐπειδὴ δὲν ἤμουν συνετός.

Θέλετε λοιπὸν νὰ φανερώσω ποιὸ ἦταν αὐτό τὸ κριάρι πού ἦταν στολισμένο μὲ τόσο ὡραῖα χρώματα; Αὐτό τὸ κριάρι ἦταν ὁ σοφὸς καὶ πιστὸς Βασίλειος, ὁ ὁποῖος ἐπισκόπευσε στὴ χώρα τῶν Καππαδοκῶν καὶ κήρυξε στὴν πόλη τῶν Καισαρέων σωτήριες διδασκαλίες γιὰ ὅλη τὴν οἰκουμένη.

Ὁ Βασίλειος, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀληθινὰ ἡ βάση τῶν ἀρετῶν, τὸ βιβλίο τῶν ἐπαίνων, ὁ βίος τῶν θαυμάτων• αὐτός πού βαδίζει μὲ τὴ σάρκα καὶ προχωρεῖ μὲ τὸ πνεῦμα• αὐτός πού ζεῖ μὲ τὰ γήινα καὶ ἔχει τὸ βλέμμα του στραμμένο στὰ οὐράνια• αὐτός πού εἶναι τὸ βηρύλλιο πλῆκτρο τῆς μυστικῆς κιθάρας, αὐτό πού ἔτερψε τὴ χορεία τῶν ἁγίων Ἀγγέλων• αὐτός πού εἶναι τὸ σταθερὸ ἀρνί τῆς μάνδρας τῆς ζωῆς, πού καταβρόχθισε τὸ χορτάρι τοῦ ἱεροῦ Πνεύματος• αὐτός πού εἶναι τὸ ἀρνί πού πήδησε ἀπὸ τὸν πόθο καὶ ἅρπαξε τὸ ἄνθος ἀπὸ τὴν κορυφὴ τοῦ τιμίου Σταυροῦ• αὐτός πού εἶναι τὸ παχνὶ τῶν δογμάτων, ἡ γλώσσα τῶν λόγων, τὸ βραβεῖο τῶν ὀρθῶν καὶ ὠφέλιμων νοημάτων• αὐτός πού βύθισε τὸν ἑαυτό του στὸ βυθὸ τῶν Γραφῶν καὶ ἀνέσυρε τὸ λαμπρὸ μαργαριτάρι• αὐτός πού εἶναι τὸ ὥριμο σταφύλι τῆς θεϊκῆς κληματαριᾶς, πού ἀπὸ τὸν οὐρανὸ πῆρε τὴ θεία γλυκύτητα• αὐτός πού εἶναι ἡ ὡραία μεμβράνη τῆς ἱερῆς σοφίας, στὴν ὁποία γράφηκαν ἀπὸ τὸν οὐρανὸ τὰ θεία χαράγματα• αὐτός πού εἶναι τὸ εὔφορο χωράφι τῆς οὐράνιας βασιλείας, τὸ ὁποῖο καρποφόρησε γιὰ τὸν Θεὸ καρποὺς δικαιοσύνης• αὐτός πού εἶναι βουνὸ στολισμένο μὲ τὰ ἄνθη τῆς μυστικῆς τριανταφυλλιᾶς, πού ἡ εὐωδιὰ του ἔφθασε στὸν ἴδιο τὸν οὐρανό• αὐτός πού ἔψαλε ἐπάνω στὴ γῆ ἄσματα ἀρεστά στὸν Θεὸ καὶ πῆρε ἀπ’ τοὺς οὐρανούς στεφάνια εὐπρόσδεκτα• αὐτός πού ἀντιλήφθηκε τὴ χάρη καὶ διακήρυξε, ὅπως ὁ Ἰώβ, τὴν ὁμολογία του στὸν Σωτήρα τῶν ὅλων, λέγοντας: «Τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτό πού μὲ δημιούργησε, καὶ ἡ ἔμπνευση τοῦ Παντοκράτορος εἶναι αὐτή πού μὲ διδάσκει»• βεβαιώνοντας ὅτι μὲ τὴν ἔμπνευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κήρυττε σὲ ὅλους τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Διδακτική Ιστορία

 

Ένας τυφλός ζητιάνος άκουσε πως πλησίαζε ο Χριστός κι άρχισε να φωνάζει: Ιησού, υιέ του Δαβίδ, ελέησόν με!.

Οι άνθρωποι που ήταν εκεί τον μάλωναν!

Αυτός όμως φώναζε πιο δυνατά: Ιησού, ελέησόν με!

Και ο Χριστός, μετά από ένα σύντομο διάλογο μαζί του, του έδωσε το φως του. Κατά Λουκάν, κεφ.18.

Μου προκαλεί φρίκη το ότι οι άνθρωποι ΕΒΛΕΠΑΝ το πρόβλημα του τυφλού και προφανώς καταλάβαιναν τι θα ζητούσε από το Χριστό, κι όμως τον μάλωναν για να μη φωνάζει και να παραμείνει τυφλός!

Και πολλοί απ’ αυτούς ίσως γκρίνιαζαν και κάθε μέρα που τον έβλεπαν εκεί να ζητιανεύει.

Κατά τα άλλα, όλοι αυτοί είχαν μαζευτεί εκεί για να δουν το Χριστό…

Τέτοια περιστατικά συναντάμε κι άλλα στο ευαγγέλιο.

Δυστυχώς όμως τα βλέπουμε συνεχώς και στη σημερινή μας ζωή.

Έτσι εκπληρώνεται μια τρομερή κουβέντα που είχε πει ο Χριστός: ότι εχθροί του ανθρώπου θα γίνουν οι άνθρωποι του σπιτιού του, που παρασυρμένοι θα τον εμποδίζουν να ζήσει ως υπεύθυνος χριστιανός!

 

Π. Νικόλαος

 

Εμβάλλω σε σκέψεις, του Θεόφιλου Πουταχίδη

Προσπαθώντας να παρακολουθήσω τα σχετικά με το ζήτημα του εμβολιασμού για την καταπολέμηση της πανδημίας, παραμένω στην κυριολεξία άναυδος. Οι φοιτητές μου, διαχρονικά, αλλά και όσοι παρακολουθούν την αρθρογραφία μου, γνωρίζουν την επιμονή μου στο ότι ο επιστήμονας και ο ερευνητής πρέπει να διαπνέονται από ταπεινό φρόνημα. Η σύστασή μου αυτή δεν έχει κάποιον γενικό ηθικοπλαστικό χαρακτήρα. Σχετίζεται κυρίως με το ρεαλιστικό γεγονός ότι ο επιστήμονας που δεν προσεγγίζει τα πράγματα έτσι, δεν μπορεί να σχεδιάσει σωστά την έρευνά του, ούτε να ερμηνεύσει ορθά και με ακρίβεια τις παρατηρήσεις του.

Η αλαζονεία είναι πάντοτε κακός σύμβουλος.

Γίνομαι κι εγώ, όπως όλοι, αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας μιας απόλυτης θέσης που με σιγουριά εκστομίζεται δημόσια από πολλούς επιστήμονες που καλούνται να τοποθετηθούν στο ζήτημα του εμβολιασμού. Εννοώ αυτούς που στα μεγάλης επιρροής μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώρας ρητά διακηρύσσουν ότι: τα εμβόλια για τον SARS-CoV-2 «είναι αποτελεσματικά και απόλυτα ασφαλή» ή «είναι αποτελεσματικά και εκατό στα εκατό ασφαλή».

Σαν να μην μας έφταναν οι συγκεκριμένοι, έχουμε κι άλλους που παραδέχονται αδίστακτα αυτήν τη βεβαιότητα. Δημοσιογράφοι, ιερωμένοι και άλλοι πολλοί γίνονται υπέρμαχοί της και τη διακηρύσσουν με ένταση, σιγουριά, συναισθηματική φόρτιση και πάθος. Οι εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα της ανενδοίαστης τοποθέτησης μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, και εν πολλοίς δεν παρουσιάζονται από το κυρίαρχο σύστημα των μέσων μαζικής ενημέρωσης της χώρας. Μάλιστα, ενώ οι αντικειμενικές αυτές επιστημονικές φωνές εκφράζουν αυτονόητα πράγματα, αμαυρώνονται αδίκως με γενικολογίες περί «γραφικών» και «ψεκασμένων» και ταυτίζονται αυθαίρετα με τις τοποθετήσεις κάποιων «τερατολόγων».

Για μια ακόμα φορά, συστήματα εξουσίας και «τερατολόγοι» παίζουν συνεργατικά το παιχνίδι τους, για να ακυρώσουν με προπαγανδιστικά άλματα λογικής την εύλογη διαφοροποίηση και την κριτική σε αποφάσεις της εξουσίας.

Δεν είμαι ειδικός· δεν είμαι γιατρός, άλλα κτηνίατρος. Δεν είμαι ιολόγος, ανοσολόγος ή επιδημιολόγος, αλλά παθολογονατόμος. Επιπλέον, τα ιογενή νοσήματα και τα εμβόλια δεν ανήκουν στα κύρια ερευνητικά μου ενδιαφέροντα. Η κτηνιατρική εμπειρία, ωστόσο, από αρκετά –εδώ και δεκαετίες γνωστά– σημαντικά νοσήματα των ζώων που προκαλούνται από διάφορους κορονοϊούς, δείχνει ότι το ζήτημα των εμβολίων στην περίπτωση των συγκεκριμένων ιών δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση.1 Στο πλαίσιο των σύγχρονων αντιλήψεων της Συγκριτικής Ιατρικής και της Ενιαίας Υγείας, τα δεδομένα αυτά πρέπει τουλάχιστον να λαμβάνονται υπόψιν. Άλλωστε, η ανακάλυψη του εμβολιασμού βασίζεται στις μελέτες του Edward Jenner (1749-1823) στην ευλογιά των βοοειδών και του χοίρου.

Όταν ακούω, λοιπόν, να λέγεται αυτό το «απόλυτα» και το «εκατό στα εκατό» το πρώτο πράγμα που λέω ανθρωπίνως είναι «μακάρι, από το στόμα σας και στου Θεού τ’ αυτί!». Ποιος νοήμων άνθρωπος δεν το εύχεται και ποιος δεν προσεύχεται γι’ αυτό; Ως επιστήμονας, όμως, προσωπικά δεν θα εκφραζόμουν ποτέ με τέτοια απόλυτη βεβαιότητα πάνω σε αυτό το ζήτημα. Αντίθετα, η τοποθέτησή μου θα ήταν για παράδειγμα η εξής: «σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί, το εμβόλιο τάδε δεν έδειξε σοβαρές παρενέργειες στο χρόνο για τον οποίο έχει ελεγχθεί που είναι τάδε μήνες». Αυτήν τη στιγμή αναφερόμαστε σε χρόνο ελέγχου-παρακολούθησης των εμβολιασθέντων που μετριέται σε μέρες ή λίγους μήνες, όχι σε χρόνο ή χρόνια. Αυτό είναι μια αναντίρρητη πραγματικότητα – δεν είναι άποψη ή αντικείμενο συζήτησης.

Επομένως, σήμερα που μιλάμε, η μόνη αποδεκτή επιστημονικά απάντηση στο ερώτημα «ποιες μπορεί να είναι και σε τι ποσοστό ενδέχεται να εμφανιστούν πιθανές μακροχρόνιες αντενδείξεις του εμβολίου κατά του SARS-CoV-2 της τάδε εταιρείας;» είναι: «δεν γνωρίζω!». Οι μακροχρόνιες αντενδείξεις όχι μόνο των εμβολίων, αλλά σχεδόν κάθε εγκεκριμένης φαρμακευτικής αγωγής, είναι συνήθως σπάνιες, αλλά είναι μια πραγματικότητα.

Το βασικό ερώτημα πάντοτε είναι σε τι ποσοστό εμφανίζονται, ώστε να συνεκτιμηθεί σε κάθε περίπτωση το όφελος σε σχέση με τα ποσοστά και το είδος των ανεπιθύμητων επιδράσεων που προκαλούνται.

Στην έρευνα, μέχρι να παγιωθούν μετά από πολύχρονη ερευνητική δραστηριότητα κάποια ψήγματα νέας γνώσης, υπάρχουν συνεχείς αναθεωρήσεις θέσεων και απόψεων που θεωρούνταν «δεδομένες». Πάντοτε υπάρχουν αμέτρητες άγνωστες παράμετροι που μπορεί να επηρεάζουν τα αποτελέσματα μιας έρευνας. Όταν αυτές ανακαλύπτονται εκ των υστέρων, υπάρχουν ανατροπές, εκπλήξεις, και τα δεδομένα αλλάζουν.

Ο εμβολιασμός εναντίον του SARS-CoV-2 αποτελεί ουσιαστικά, αναγκαστικά και εκ των πραγμάτων, μία εν εξελίξει παγκόσμια κλινική δοκιμή ερευνητικού, δηλαδή πειραματικού χαρακτήρα. Ο καθένας δικαιούται με βάση το σύνολο των παραμέτρων της δικής του περίπτωσης και τις συμβουλές που θα πάρει από τους γιατρούς που εμπιστεύεται, να αποφασίσει χωρίς άμεσους ή έμμεσους εξαναγκασμούς το αν θα εμβολιαστεί άμεσα, αργότερα ή ποτέ. Η απόφαση και η ευθύνη της συμμετοχής σε κλινική δοκιμή δεν μπορεί παρά να είναι ελεύθερη και ατομική.

Οι πάπες και οι πάπισσες της επιστήμης και οι υπόλοιποι που μιλούν στα κανάλια με όρους απόλυτης βεβαιότητας προφητεύοντας απόλυτους αριθμούς αποτελεσματικότητας και ασφάλειας των συγκριμένων εμβολίων, είναι προδήλως εκτός των ορίων σοβαρότητας του επιστημονικού λόγου. Ας συμβουλευτούν, τουλάχιστον, την ιστοσελίδα του ΕΟΔΥ με τίτλο «Ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με τον εμβολιασμό για τον κορονοϊό SARS-CoV-2», όπου οι ανάλογες γραπτές διατυπώσεις είναι πολύ πιο προσεκτικές και υπεύθυνες…

____

1. I.R. Tizard, «Vaccination against coronaviruses in domestic animals», Vaccine, 2020 Jul 14:38(33):5123-5130.

Πηγή: pontos-news.

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!

 

Ὅταν οἱ μάγοι ἔφθασαν στά Ἱεροσόλυμα - Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Ὅταν ὁ ὁδοιπόρος βρεῖ κάποιον ἄλλο, καλό συνοδοιπόρο, χαίρεται τόν κόπο τῆς μακρινῆς ὁδοιπορίας, ἐπειδή ξεγελιέται ἀπό τή συντροφιά· καθώς στηρίζεται δηλαδή, σάν σέ ραβδί, στήν εὐχάριστη συζήτηση, ἔχει τήν αἴσθηση ὅτι συνοδοιπορεῖ μέ σκονισμένα τά πόδια, ἀλλά μέ ἀκούραστο τό στόμα. Μοιράζει ἔτσι τόν κόπο τῶν ποδιῶν καί ἐλαφρύνει μέ τή συνομιλία τήν κούραση τῆς μεγάλης πορείας.

Ἔτσι λοιπόν καί οἱ μάγοι, ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, καθώς εἶδαν τό ἄστρο, καί τό ἔλαβαν αὐτό συνοδοιπόρο, ξεγελοῦσαν −ὅταν κουράζονταν− μέ τήν ἐρώτηση, «ποῦ εἶναι ὁ νεογέννητος Βασιλιάς», τήν ταλαιπωρία τῆς ὁδοιπορίας· ἀνέκριναν δηλαδή μέ τό λόγο τούς Ἑβραίους σάν κλέφτες Ἐκείνου πού γεννήθηκε.

Σ' αὐτούς λοιπόν πού ρωτοῦσαν γιά τόν Βασιλιά, εὔλογα ἀπαντοῦν οἱ Ἰουδαῖοι, λέγοντας: «Τί λοιπόν τολμᾶτε, ξένοι, τί λέτε, ἄνθρωποι; Γιατί ἔχετε ἔρθει, φέρνοντας ἐπικίνδυνη εἴδηση; Γιατί διακηρύσσετε τόν καινούριο βασιλιά στήν πόλη πού ἔχει ἤδη βασιλιά; Γιατί διακινδυνεύετε τόν ἑαυτό σας σέ πρόωρο τέλος; Γιατί μπήγετε στούς τραχήλους σας τή γλώσσα σάν μάχαιρα; Γιατί ἀνοίγετε τόν τάφο σας μέ τό στόμα, καί τό θάνατο πού κοιμᾶται τόν ξυπνᾶτε γιά νά σᾶς ἁρπάξει; Δέν εἶχε μνήματα ἡ Περσία, ὥστε, νά ἔρθετε ἐδῶ καί, ἐνῶ ἀκόμη ζεῖ ὁ Ἡρώδης, νά ρωτᾶτε γιά ἄλλο βασιλιά; Ὅταν τό ἀκούσει, θά ὁμολογήσει σ' ἐσᾶς πολλή εὐγνωμοσύνη καί θά σᾶς ἀνταμείψει μέ μεγάλα δῶρα»!.

Σπαρακτικά Λόγια - Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπεδινός μιλάει για το Θείο Βρέφος

Ο Γέροντας Ιωσήφ μιλάει με αφορμή τα Χριστούγεννα στον κόσμο και εξηγεί το νόημα αυτών των ημερών και τον σκοπό για τον οποίο ο Θεός ήλθε στην γη τη με μορφή ανθρώπου. 

 

 

 

 

 

Βιογραφια: Ο Μακαριστός Γέροντας Ιωσήφ γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1921, ημέρα εορτής των Αγίων Αναργύρων. Κοιμήθηκε την ίδια ημέρα, ήτοι 1 Ιουλίου 2009. Αποτελεί μια από τις σύγχρονες Αγιορείτικες ορθόδοξες μορφές, τις οποίες οι Άγιοι Ανάργυροι, ως φαίνεται, είχαν υπό την σκέπη τους. Η μητέρα του Γέροντα, όταν κυοφορούσε σε αυτόν, επισκέφθηκε ένα μικρό μοναστήρι αφιερωμένο στους Αγίους Αναργύρους στην περιοχή Γιόλου στην Κύπρο, προκειμένου να προσευχηθεί για την εγκυμοσύνη της. Εκεί στην αυλή του μοναστηριού, 7 μηνών έγκυος, αισθάνθηκε πρόωρα τους πόνους του τοκετού και έτσι γεννήθηκε ο μικρός Σωκράτης, που αποτελεί το κοσμικό όνομα του Γέροντα.

Εἰς τὴν Γέννησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ-Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης

Σκέψου, ἀγαπητέ μου, ὅτι ὅπως εἶναι συναρμολογημένος ἀπ' ὅλα τὰ κτίσματα αὐτὸς ὁ αἰσθητὸς ἀπέραντος κόσμος, ἔτσι ἀκόμη εἶναι καμωμένος ἕνας ἄλλος κόσμος νοητὸς ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ἁμαρτωλούς, τοῦ ὁποίου τὰ στοιχεῖα εἶναι οἱ τρεῖς διεστραμμένοι ἔρωτες, ποὺ ἀναφέρει ὁ Θεολόγος Ἰωάννης: δηλ. α) ὁ ἔρωτας τῶν ἡδονῶν, β) ὁ ἔρωτας τοῦ πλούτου καὶ γ) ὁ ἔρωτας τῆς δόξας. "Πᾶν ἐν τῷ κόσμῳ ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου" (Α' Ἰω. 2, 16)1.

Αὐτὸς ὁ πονηρὸς κόσμος ποὺ ἀντίκειται στὸ σκοπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐξουσιάζεται ἀπὸ τὸν ἑωσφόρο (ὁ ὁποῖος γι' αὐτὸ καὶ ὀνομάζεται κοσμοκράτορας) εἶναι ἐκεῖνος ὁ μεγάλος ἐχθρός, τὸν ὁποῖο ὁ σαρκωθείς Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, ἀφοῦ γεννήθηκε στὴ γῆ, ἦρθε γιὰ νὰ πολεμήσει πρῶτα μὲ τὸ παράδειγμά του τὸ σιωπηλό, καὶ μετά, στὸν κατάλληλο καιρό, μὲ τὸν λόγο καὶ τὴ διδασκαλία του.

Μὲ τὴ φτώχεια γιατρεύει τὸν ἔρωτα τοῦ πλούτου.

Συλλογίσου λοιπὸν πῶς πρῶτα πολεμάει μὲ τὴν φτώχεια του τὸν ἄτακτο ἔρωτα τοῦ πλούτου. Ὁ κοσμικὸς ἄνθρωπος νομίζει πὼς κάθε καλὸ τὸ βρίσκει στὰ πρόσκαιρα ἀγαθά. γι' αὐτὸ γιὰ νὰ τ' ἀποτυπώσει ἢ γιὰ νὰ μὴ τὰ χάσει ξοδεύει σχεδὸν ὅλο τὸν καιρό, ποὺ τοῦ ἔδωσε ὅμως ὁ Θεὸς γιὰ νὰ κερδίσει τὰ αἰώνια ἀγαθά.

Ανοιχτή επιστολή προς τον π. Αντώνιο Στυλιανάκη

Αγαπητέ Πατέρα Αντώνιε, 

Με αφορμή την ειρωνική και προσβλητική συμπεριφορά του δημοσιογράφου Ν. Ευαγγελάτου στο πρόσωπό σας σε πρόσφατη εκπομπή[1], η Κίνηση Πολιτών «ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ» αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει την συμπαράστασή της στον αγώνα που δίνετε για την Εκκλησία και την Πατρίδα μας, μέσα από όσα επισημαίνετε για τη λεγόμενη πανδημία του κορωνοϊού.  

Δυστυχώς κάθε ζωντανή και καλόπιστη σκέψη-θέση που έχει ως σκοπό να ελέγξει τις αντιφάσεις και τις αμφιταλαντεύσεις της επιτροπής των «ειδικών για την πανδημία του κορωνοϊού» αλλά και την τρομολαγνεία που καλλιεργούν τα συστημικά ΜΜΕ, λοιδορείται, διαστρέφεται και συκοφαντείται. Μετά την εν λόγω εκπομπή έσπευσαν οι Σειρήνες της δημοσιογραφίας να αναγγείλουν εισαγγελική παρέμβαση για τις δηλώσεις σας περί κορωνοϊού και χρήσης της μάσκας, και πραγματικά μας προκαλεί αλγεινή εντύπωση πώς είναι δυνατόν να  γνωρίζουν τα ΜΜΕ την ενέργεια του εισαγγελέα τη στιγμή που κι εσείς ο ίδιος, όπως αποκαλύψατε, δεν έχετε λάβει σχετική κλήση[2].

Είναι γνωστό ότι τα ΜΜΕ που διαμορφώνουν τις «ειδήσεις» στην Ελλάδα πήραν πρόσφατα από την κυβέρνηση 20 εκατομμύρια ευρώ[3]: το MEGA πήρε κοντά στο μισό εκατομμύριο ευρώ, το SKAI οκτακόσιες και πλέον χιλιάδες ευρώ κ.ο.κ. Αλήθεια, γιατί η κυβέρνηση έπρεπε να ξοδέψει 20 ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ για να ενημερώσει τους Έλληνες για την ύπαρξη του κορωνοϊού και την προστασία απ’ αυτόν; Ποιοι «ειδικοί» και με ποιό σκεπτικό το αποφάσισαν; Πώς, άραγε, αξιολογείται από την κυβέρνηση η ποιότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν τα ΜΜΕ; Ελέγχονται για το έργο τους; Πόσες ΜΕΘ θα μπορούσε να φτιάξει μια ευνομούμενη πολιτεία με 20 εκατομμύρια ευρώ για να αναβαθμίσει το σύστημα υγείας; Γιατί δεν έδωσαν τα χρήματα εκεί; Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα και, στην ουσία τους, θα παραμείνουν αναπάντητα. Και υπάρχουν δεκάδες σκόμη αμείλικτα ερωτήματα προς την κυβέρνηση-πολιτεία για το θέμα αυτό. 

Όσοι προσπαθούμε πραγματικά να κατανοήσουμε το καινοφανές αυτό φαινόμενο και να αναρωτηθούμε καλοπροαίρετα για την ποιότητα και προέλευση των «ειδήσεων» που μας σερβίρονται αλλά και για τον αποτελεσματικότητα των μέτρων που μας επιβάλλονται, κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε ως «αρνητές»(!) της ύπαρξης του ιού και άλλα φαιδρά (σας γνωρίζουμε ότι μέλος της «ΠΑΡΕΜΒΟΛΗΣ» έχει περάσει και βιώσει την παθογένεια του διαβόητου COVID-19, όπως και χιλιάδες άλλοι Έλληνες χωρίς να νοσηλευθεί και χωρίς να λάβει οποιαδήποτε αγωγή).

Μηχανοκίνητη πορεία στις 28 Οκτωβρίου στην πόλη της Φλώρινας

 

Κυριακή 25 Ὀκτωβρίου 2020, θα τελεσθεῖ Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ Βορειοηπειρώτη Ἐθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα

 

Πώς ή ΑΓΑΠΗ,ή ΤΙΜΗ καί ή ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ μετατρέπεται σέ ΣΧΗΜΑ Φαιδρόν,Θλιβερόν τε καί Οξύμωρον

 Ό Πιστός Λαός τής Καστοριάς γιά ακόμη μία φορά, ετίμησε τόν Μεγάλο καί Θαυματουργό Ευεργέτη του, τόν ΑΓΙΟ ΝΙΚΑΝΟΡΑ.

Ό Λαός τής Δ.Μακεδονίας επί αιώνες τώρα,τύχη αγαθή,είχε ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΡΟΣΤΑΤΗ, ΒΟΗΘΟ, καί ΣΩΤΗΡΑ του, ιδιαίτερα στίς δύσκολες καί πολλάκις ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ περιστάσεις, τόν Αγιο ΝΙΚΑΝΟΡΑ του.

Άς σκεφθούμε γιά λίγο, φίλτατοι αδελφοί, κι άν μπορούμε άς συνειδητοποιήσουμε τήν Ζωή΄΄αν ήταν ζωή αυτή, τών προγόνων μας.Ένας λαός υπόδουλος, τυραννισμένος, βασανισμένος, σκλαβωμένος, χωρίς σχολειά,χωρίς Πανεπιστήμια,χωρίς Νοσοκομεία,χωρίς Μονάδες... Εντατικής Θεραπείας,χωρίς... αναπνευστήρες,χωρίς Γιατρούς καί...Λοιμοξιολόγους,χωρίς Αντιβιωτικά,αντισηπτικά καί άλλα πολλά.Καί επί πλέον ένας λαός πού κρατούσε τό κεφάλι του στήν θέση του, πληρώνοντας φόρο κεφαλικό καί Μπαξίσια στούς Πασάδες, πού ΔΕΝ ώριζε τήν Περιουσία του,τήν Ζωή του, τήν Φαμελιά του καί τά ΠΑΙΔΙΑ του.

Ζωή φριχτή!!! Ζωή ενός ΣΚΛΆΒΟΥ,ενός RES, ένα υποζύγιο δηλαδή,πού συχνά πουλιωταν φθηνότερα κι  από ένα άλογο...

Καταφύγιό του, τότε ήταν τό Ξωκκλήσι του,παρηγοριά του οί πιστοί καί ταπεινοί Παπάδες του,στήριγμα του οί τότε ήρωες καί πολλάκις Εθνομάρτυρες Επίσκοποί του καί πρό παντός Σωτήρες του οι Ζωντανοί καί Θαυματουργοί του Άγιοι,όπως ό Θαυματουργός Άγιος Νικάνορας ,πού τόν καλούσε γιά νά τόν σώσει καί τόν έσωζε τόν λαό του,πολλές φορές,όταν στό μαύρο σκοτάδι τής σκλαβιάς του,προστίθενταν κι άλλα χτυπήματα,κι άλλα δεινά από επιδημίες καί αρρώστιες.

Καί εδώ στόν τόπο μας,φονικές καί μεταδοτικές καί μολυσματικές αρρώστιες,πολλές φορές πλήγωναν τόν λαό .Κι αυτός ό Πιστός καί βασανισμένος λαός κατέφευγε στήν χάρη Του.

Στήν Κοζάνη ,στά Σέρβια(1730),στήν Καστοριά (1908 ),κι αλλού, ό λαός υποδεχόταν  μέ αγάπη ,πίστη καί ελπίδα τά Χαριτόβρυτα Άγ. Λείψανα τού Αγ. ΝΙΚΑΝΟΡΑ κι Εκείνος σκούπιζε τά δάκρυα του λαού του, λούζοντας τον μέ τήν Θαυματουργική Του Χάρη,διώχνοντας μακρυά κάθε θανατικό απ'αυτούς καί τά παιδιά τους.

Ήταν τότε πού πέθαιναν τά παιδιά στήν πόλη μας,από τήν Οστρακιά.Έφεραν τά Άγια Λείψανα τού Αγίου στόν τόπο μας,κι έκαναν παρακλήσεις καί Λιτανείες ,κι Εκείνος σκέπασε καί έλουσε μέ τήν Θ. Χάρη του τόν λαό Του,κι από τήν επομένη,σάν μέ μαχαίρι κόπηκαν οί θάνατοι τών παιδιών.

Γιά τίς πολλές ευεργεσίες τού Αγίου ό πιστός λαός μας,έκτισε καί Τού αφιέρωσε εδώ καί σέ άλλα μέρη πολλούς Ιερούς Ναούς.

Ποτέ ξανά κλειστοί ναοί, του Θεόφιλου Πουταχίδη

Ενώ μαύρα σύννεφα μαζεύονται στον ουρανό της πατρίδας, είναι λες και δόθηκε κάποιο μυστικό σύνθημα για να πραγματωθεί αυτό που γράφει η Αποκάλυψη: «ο αδικών αδικησάτω έτι, και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι, και ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι, και ο άγιος αγιασθήτω έτι» (Αποκ. 22,11). Κι έτσι ξεκαθαρίζουν αρκετά πράγματα. Είναι όντως αποκαλυπτικοί οι δύσκολοι καιροί που ζούμε. Εννοώ ότι στις μέρες μας αρχίζουν ν’ αποκαλύπτονται όλο και πιο καθαρά οι προαιρέσεις, οι προθέσεις, τα πιστεύω, οι νοοτροπίες, ο χαρακτήρας και η κοσμοθεωρία του καθενός. Αρχίζουν να πέφτουν οι μάσκες με γοργούς ρυθμούς.

Τώρα, στα δύσκολα, καταλαβαίνουμε καλύτερα τι καπνό φουμάρει ο καθένας. Όχι μόνο στον περίγυρό μας, αλλά και στον δημόσιο χώρο.

Το δεύτερο κύμα της επιδημίας επίκειται. Ο Τούρκος πήρε ψηλά τον αμανέ. Η παγκόσμια οικονομία και παραγωγή πέφτει. Οι πολεμικές συρράξεις σε Νότο κι Ανατολή σιγοβράζουν∙ καμιά φορά κοχλάζουν προειδοποιώντας δυσοίωνα. Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που είναι ενταγμένοι, ως πιστοί στρατιώτες ο καθένας στο πόστο του, στο πλέον απάνθρωπο σχέδιο εξανδραποδισμού της ανθρωπότητας. Προσχηματικοί αναθεωρητές, διαφωτιστές, ανθρωπιστές και προοδευτικοί. Αγαπολόγοι ενός ανύπαρκτου «άλλου» – ποτέ του πλησίον. Εγωπαθείς, νάρκισσοι, φιλάργυροι, εξουσιολάγνοι που ορύσσουν στοές για ν’ ανοίξουν υπόγειο δρόμο για «το βδέλυγμα της ερημώσεως το ρηθέν υπό Δανιήλ του προφήτου» (Μαρκ. 13,14). Πολύ ζωηρούς τους βλέπω να είναι στις μέρες μας. Και στον δικό μου τον περίγυρο και στη χώρα μας και στον κόσμο γενικότερα μου φαίνονται πιο εκδηλωτικοί, αποφασισμένοι, διεκδικητικοί, αποθρασυμένοι.

Ποιος ξέρει τι θα γίνει μ’ αυτά τα ζητήματα και μ’ ό,τι άλλες δοκιμασίες έρχονται, εξαιτίας της αποστασίας μας από το καλό, τ’ αγαθό και το δίκιο. Πάντως, νομίζω πως γρήγορα θ’ αρχίσει ν’ ανοίγει κι άλλο η ψαλίδα μεταξύ δίκαιων και άδικων, μεταξύ ρυπαρών και αγίων (Αποκ. 22,11). Ουσιαστικά, μεταξύ αυτών που επέλεξαν ν’ αποθέτουν τον άυλο θησαυρό τους στον ουρανό κι αυτών που διαλέγουν να σωρεύουν τον υλικό δικό τους στη γη∙ «όπου γαρ εστιν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών» (Ματθ. 6,21).

Προοδευτικά και όσο τα πράγματα δυσκολεύουν, το ερώτημα που θα τίθεται όλο και πιο ξεκάθαρα, όλο και πιο επιτακτικά, θα σχετίζεται με την πίστη μας στον Τριαδικό Θεό.

Η πίστη μας θα πρέπει να δυναμώνει, να μεγαλώνει, να ολοκληρώνεται, ώσπου να τελειοποιηθεί γινόμενη πλήρης κι απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό. «Δικαιοσύνη γαρ Θεού εν αυτώ αποκαλύπτεται εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς γέγραπται· ο δε δίκαιος εκ πίστεως ζήσεται» (Ρωμ. 1,17). «Εκ πίστεως εις πίστιν», λοιπόν, «ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι».

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος πριν από λίγες ημέρες, εξερχόμενος συνεδρίασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου έθεσε ένα –σχετικό με τα παραπάνω– ερώτημα με αφορμή την πανδημία και τους κινδύνους της. Νά τι είπε επί λέξει: «Η εκκλησία έχει έναν νόμο, τον ανώτατο, που είναι ο άνθρωπος. Λοιπόν, πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σωθεί ο άνθρωπος. Εάν πεθάνει ο άνθρωπος και δεν υπάρχει ο άνθρωπος, είναι το ερώτημα: την θέλουμε την Εκκλησία; Την χρειαζόμαστε;».

Δεν πρέπει, λοιπόν, φιλότιμα κι εμείς ν’ απαντήσουμε στον Μακαριώτατο ποιμενάρχη μας με ταπεινό φρόνημα και πνεύμα μαθητείας; Για να δει ότι απαντάμε και ν’ αναθαρρήσει, ότι το ποίμνιό του κάθισε κι έμαθε πέντε γράμματα απάνω στα θρησκευτικά μας.

Απαντώντας, λοιπόν, νά τι του λέμε:

α) πράγματι, τον ανώτατο νόμο της Εκκλησίας μας τον θέτει η κεφαλή της, δηλαδή ο Χριστός, με την μείζονα διφυή εντολή της ολοκληρωτικής αγάπης προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο.

β) Και βέβαια πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σωθεί ο άνθρωπος που είναι κατ’ εικόνα του Θεού κι απ’ Αυτόν πλασμένος ως οντότητα ταγμένη «εις ζωήν αιώνιον». Ως σωτηρία, βέβαια, εννοείται η είσοδος στην αιώνια Βασιλεία των Ουρανών.

γ) Τι κι αν πεθάνει ο άνθρωπος και άνθρωπος δεν υπάρχει; Υφίσταται ο άνθρωπος, παντοτινά υπάρχει. «Ουκ έστιν ο Θεός νεκρών, αλλά ζώντων» (Μαρκ. 12,27). Φυσικά και την θέλει και την χρειάζεται την επίγεια Εκκλησία άμα πεθάνει ο άνθρωπος. Διψά για την εξόδιο ακολουθία, τα μνημόσυνα, τα τρισάγια και τις προσευχές των ζώντων υπέρ της σωτηρίας της ψυχής του. Ως Σώμα Χριστού, βέβαια, η άκτιστη Εκκλησία του Χριστού είναι οργανισμός υπέρχρονος. Παρά τον βιολογικό του θάνατο, όποιος ανήκει σε αυτήν παραμένει αεί ζών μέλος της. Και τότε, πώς μπορεί ένα ζωντανό μέλος να μην θέλει, να μην χρειάζεται το ζωντανό σώμα στο οποίο ανήκει; «Είτε ζωή είτε θάνατος είτε ενεστώτα είτε μέλλοντα, πάντα υμών εστιν, υμείς δε Χριστού, Χριστός δε Θεού» (Α΄ Κορ. 3,22-23).

Hμείς εις Χριστόν Ιησούν επιστεύσαμεν, ίνα δικαιωθώμεν εκ πίστεως Χριστού (Γαλ. 2,16). «Εάν τε ουν ζώμεν εάν τε αποθνήσκωμεν, του Κυρίου εσμέν» (Ρωμ. 14,8) εκζητώντες την άκτιστόν Του Εκκλησία, μέσα σε μια ανοικτή, προσβάσιμη σ’ εμάς και μη εκκοσμικευμένη επίγεια Ορθόδοξη Εκκλησία.

Υπομονεύσαμε στο πρότερο κλείσιμο των ναών, για να δείξουμε ότι δεν εξανιστάμεθα απροειδοποίητα και αποτόμως. Για να μπορέσουμε τώρα, εάν οι ναοί ξανακλείσουν, να οργισθούμε χωρίς ενδοιασμούς. Να οργισθούμε απαθώς μεν, καθ’ υπερβολήν δε.

Αναδημοσίευση από http://www.pontos-news.gr/

Ούτε Αγία έχουμε, ούτε Σοφία. του Γ.Παπαδόπουλου Τετράδη

Αφού οι Ελληνες έχουν αποκοπεί από τις ρίζες τους, Κνωσσό, Μυκήνες, Απέλλα, Ακρόπολη, Αγιά Σοφιά, με την αρρωστημένη δήθεν μαρξιστική υποκουλτούρα, που έχει εξοβελίσει την ιστορικά τεκμηριωμένη συνέχεια του έθνους τους από τα σχολεία και τα ΑΕΙ, κάθε βάρβαρος γείτονας μπορεί να τους φτύνει ανενόχλητος.

Και να τους φτύνει ο πιο απολίτιστος λαός του κόσμου, που στα 600 χρόνια παρουσίας στήν κατακτημένη περιοχή που ζεί δεν έχει παράξει ΟΥΤΕ ΕΝΑ δείγμα πολιτισμού, ζώντας στα αρχιτεκτονήματα των λαών που κατέσφαξε, αντιγράφοντάς τα, πλέκοντας, γνέθοντας, ζωγραφίζοντας αυτά που έκλεψε από τους αυτόχθονες και τους γείτονες που κατέσφαξε, και προσευχόμενος στα ακριβή αντίγραφα των ναών που εσύλησε. Παρουσιάζοντάς τα για δικά του.

Ο πιο βάρβαρος εν ζωή λαός του πλανήτη, που ζεί με τη βία και για τη βία σε βάρος όλων των γειτόνων και των αυτοχθόνων, που δεν έχει μάθει ποτέ τι θα πεί δημοκρατία και που ζεί σε μια διαρκή στρατοκρατική δικτατορία απί 600 χρόνια, αντιμετωπίζεται από τις δειλές, ανάξιες, φοβικές ελληνικές κυβερνήσεις σαν άκακο αρνί ή σαν γιγαντιαίος λύκος, ενώ δεν είναι παρά ένα συνονθύλευμα θρασύδειλων, που υποχωρεί τρέχοντας κάθε φορά που βρίσκει μπροστά του λαούς και στρατούς οργανωμένους και αποφασισμένους.

29 Δεκεμβρίου 2010. Πριν σχεδόν 10 χρόνια. Καρυώτης και Μαρκεζίνης προειδοποιούσαν: «Η τραγωδία του Καστελόριζου…»

Τίποτε δεν έχει αλλάξει από τότε που οι καθηγητές Βασίλειος Μαρκεζίνης και Θεόδωρος Καρυώτης έγραψαν ανοιχτή επιστολή στις 29 Δεκεμβρίου 2010, που δημοσιεύτηκε σε αρκετές εφημερίδες και περιοδικά, εκφράζοντας την αγωνία τους για τα εθνικά μας θέματα.

Αναδημοσιεύουμε σήμερα εκείνη την ανοιχτή επιστολή:

Νεόφυτος Μόρφου. Για την επιδημία, την ομολογία και την ευθύνη του επισκόπου.

Οι «λαγοί» της προδοσίας!Γράφει ο Νίκος Ταμουρίδης

Ενώ η Ελλάδα μας βαδίζει στην απόλυτη οικονομική καταστροφή και ο λαός φτωχοποιείται βάναυσα,

Ενώ η χώρα μεθοδικά εποικίζεται από εκατοντάδες χιλιάδες αλλόφυλους οπαδούς του Ισλάμ,

Ενώ η παιδεία και η οικογένεια απαξιώνονται καθημερινά με τα νέα έκφυλα ήθη,

Ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία μας εμπαίζεται και διώκεται με πρόσχημα την λήψη μέτρων κατά του λεγόμενου «κορωνοϊού»,

Ενώ η δημόσια περιουσία αλλά και η ατομική περιουσία του έλληνα πολίτη εκχωρούνται στους ξένους δανειστές,

Οι νενέκοι της πολιτικής και οι σύγχρονοι εφιάλτες, στο όνομα της δήθεν ειρήνης, ετοιμάζονται να παραχωρήσουν θαλάσσια εθνική επικράτεια στην Τουρκία, νομικά διεθνώς κατοχυρωμένη από τις υπάρχουσες διεθνείς συνθήκες στην Ελλάδα. Αυτή μάλιστα η παραχώρηση, εφόσον πραγματοποιηθεί, θα αποτελέσει στρατηγικής φύσεως ήττα, αφού το Καστελόριζο, την υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ του οποίου πρόκειται να «χαρίσουν» στους Τούρκους, αποτελεί το κεντρικό σημείο στήριξης της πραγματικής ΑΟΖ της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο και τον δεσμό της Ελλάδας με την Κύπρο!

Και βέβαια βγάζουν πρώτα τους «λαγούς» της προδοσίας για να προετοιμάζουν την κοινή γνώμη, έτσι ώστε να μην υπάρξει αντίδραση!

Τα πέντε βήματα διάχυσης ενδοτισμού για την ΑΟΖ. Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης

Ιδού λοιπόν πώς διαχέεται ενδοτισμός στην ελληνική κοινωνία.

Στις πρώτες τρεις φράσεις του κ. Ροζάκη στην περιβόητη συνέντευξη στο Κρήτη TV έκανε πέντε φορές χρήση του όρου «μαξιμαλιστικές θέσεις» αναφερόμενος στην Ελλάδα. Ο Σ. Κασσιμάτης της Καθημερινής αφιέρωσε τρία άρθρα τις τελευταίες 15 ημέρες [14.6, «Το κόστος του μαξιμαλισμού», 21.6 «Το κόστος του μαξιμαλισμού 2», 5.7 «Εγκλωβισμένοι στον μαξιμαλισμό») με τον όρο αυτό στον τίτλο του άρθρου, με μέσο όρο μία αναφορά ανά παράγραφο (7 παράγραφοι, 7 αναφορές). Πρώτο βήμα λοιπόν να πειστούμε από σοβαροφανείς πένες ότι η Ελλάδα είναι ο ακραίος της υπόθεσης. 

Δεύτερο βήμα, να εμπεδώσουμε τι σημαίνει «ελληνικός μαξιμαλισμός». Δηλαδή η απαίτηση ότι το σύμπλεγμα του Καστελλορίζου δικαιούται υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Εγκληματική διαστροφή, διότι αυτό είναι αυτονόητο δικαίωμα που πηγάζει από το Δίκαιο της Θάλασσας και τη σχετική διεθνή σύμβαση του 1982, η οποία εφαρμόζεται από όλες τις χώρες της γης, ακόμα και από τις ελάχιστες που δεν το έχουν υπογράψει.

Τρίτο βήμα η ένδυση της σχετικής επιχειρηματολογίας με μύθους. Ο δήθεν ειδικός κ. Ροζάκης μας είπε ότι το Αιγαίο «θα καταστεί κλειστή θάλασσα εάν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια». Πρόκειται για ωμό, συνειδητό ψεύδος.

Τα γεγονότα της 9ης Ιουλίου όπως αποδόθηκαν στην Ιταλική εφημερίδα Notizie del Giorno (1821)

Η σημερινή μέρα είναι βαθιά χαραγμένη στην ιστορία του νησιού μας λόγω των τραγικών συμβάντων της 9ης Ιουλίου 1821. Τα γεγονότα εκείνης της αποφράδας μέρας ταξίδεψαν και σε άλλες χώρες, με διάφορους τρόπους. Εμείς σήμερα θα παραθέσουμε τις 2 ανώνυμες επιστολές που στάλθηκαν από την Ζάκυνθο, σε μια Ιταλική εφημερίδα, όπου μαρτυρά τις σφαγές και τα δεινά που πέρασε το νησί εκείνες τις μέρες.

Σύμφωνα με το Θεόδωρο Παπαδόπουλο, διαπρεπή κύπριο ιστορικό, η αρχαιότερη και πλέον αυθεντική μαρτυρία για τα γεγονότα της 9ης Ιουλίου 1821 είναι δύο ανταποκρίσεις από την Κύπρο στην Ιταλική εφημερίδα Notizie del Giorno, στις οποίες καταγράφονται επακριβώς τα γεγονότα.

Παραθέτουμε πιο κάτω τις ανταποκρίσεις αυτές όπως μεταφράστηκαν από το Γ. Χατζηκωστή.

Εφημερίδα της Ρώμης, αρ. φύλλου 43, 25 Οκτωβρίου 1821

Ζάκυνθος, 8 Οκτωβρίου. Λεπτομέρειες της οικτρής θέσης των κατοίκων της Κύπρου, προερχόμενες από αυθεντικές επιστολές σταλμένες από τη Λάρνακα στις 16 και 22 Αυγούστου.

Το μήνυμα της ημέρας

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σκοπός της «Παρεμβολής» είναι η με κάθε πρόσφορο μέσο διατήρηση-ανάδειξη της Ορθόδοξης Πίστης ως του κύριου στοιχείου της ταυτότητας των Ελλήνων, σε μια εποχή που, εδώ και καιρό εξελίσσεται η μεθοδευμένη επιχείρηση αποδόμησής της, με στόχο τον παντελή εξοβελισμό της από κάθε πτυχή του δημόσιου βίου και τη συρρίκνωσή της σε «ατομική επιλογή».

Παραμένοντας, με τη Χάρη του Θεού, πιστά και ζωντανά μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας και, ταυτοχρόνως, ενεργοί πολίτες της Πατρίδας μας, ενώνουμε τις δυνάμεις μας για να αποτρέψουμε, κατά το δυνατόν, τη μετατροπή μας σε ένα παγκοσμιοποιημένο χυλό, έρμαιο των συμφερόντων σκοτεινών κέντρων.

Καλούμε, λοιπόν, σε συστράτευση όλους εκείνους που νιώθουν ότι χρωστάμε -στους νεκρούς και τους αγέννητους- τον αγώνα για μια καλύτερη Ελλάδα, για έναν καλύτερο κόσμο.

Καλή περιήγηση στις αναρτήσεις μας.

Περιμένουμε σκέψεις, κρίσεις, σχόλια στο e-mail μας:

paremvoli.kop@gmail.com

Εργαστήρια νεοταξικών και αποδομητικών δραστηριοτήτων.

Νόμος του κράτους από προχθές η εισαγωγή της υποχρεωτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και των αγγλικών από το νηπιαγωγείο. Η υπουργός, άξια συνεχιστής στην αλυσίδα των αποδομητών της ταλαίπωρης εθνικής παιδείας, αγνόησε την σχεδόν καθολική διαμαρτυρία και την εκφρασμένη παντοιοτρόπως αντίθεση του λαού, και ολοκλήρωσε το «έργο» τοις κείνων -ποίων άραγε;- ρήμασι πειθόμενη… 

Κατά την αιτιολογική έκθεση στόχος του εμπνευστή είναι από τα 4 μόλις πρώτα έτη(!!!) της ζωής τους: “νὰ ἔρθουν οἱ μαθητὲς σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν ἀγγλικὴ γλώσσα, ἡ ὁποία ἔχει ἐμπεδωθεῖ ὡς κοινὴ γλώσσα συνεννόησης (lingua franca) στὴ σύγχρονη ἐποχή, καὶ ἡ καλὴ γνώση τῆς ὁποίας ἀποτελεῖ πολύτιμο ἐφόδιο γιὰ τὴ ζωή τους”

Ούτε λόγος φυσικά για τις διαχρονικές αξίες και παραδόσεις μας, ως κεντρικές στοχεύσεις του εκπαιδευτικού μας συστήματος (παρόλο που είναι ρητώς συνταγματικά κατοχυρωμένες ως τέτοιες) και που είναι η ψυχή μας, αυτό τελικά που μας δίνει λόγο να υπάρχουμε ως ξεχωριστός λαός. Προφανώς, «τα ευκόλως εννοούμενα …διαγράφονται».

Ας μας επιτραπεί να αναρωτηθούμε: από πότε μια lingua franca τύγχανε εκμάθησης από την νηπιακή ηλικία; Δηλαδή οι γενιές των σημερινών 40άρηδων- 50άρηδων που έμαθαν Αγγλικά στα 12 και πήραν (όσοι πήραν) “προφίσιενσι” στα 20, έμειναν αμόρφωτες; Ή μήπως αποκλείστηκαν από τίποτα σπουδές σε αγγλόφωνα πανεπιστήμια; Η εικόνα που έχουμε είναι ότι τίποτα από αυτά δεν συνέβη.

Μια “lingua franca” δεν είναι μητρική γλώσσα, δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να διδάσκεται σε ηλικίες που τα παιδιά μαθαίνουν ακόμα την μητρική τους και υπάρχει προδιάθεση για σύγχυση. Μια γλώσσα δεν είναι μόνο κώδικας επικοινωνίας. Πρωτίστως δομεί την σκέψη και ορίζει τους διαύλους της λογικής, και μέσα από αυτό γίνεται φορέας νοοτροπίας και παράδοσης. Γιαυτό και πρέπει πρώτα να μαθαίνεται η μητρική γλώσσα καλά, και μετά ως εποικοδόμημα να προστίθεται και η χρηστική εκμάθηση μιας ή περισσοτέρων ενδεχομένως ξένων γλωσσών – αυτό καθόλου δεν το αρνούμαστε, κάθε άλλο, το στηρίζουμε ενθέρμως, και μάλιστα θεωρούμε ότι οι ώρες που προστέθηκαν στο Νηπιαγωγείο και στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού για την εκμάθηση της Αγγλικής θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικές αν προσθέτονταν στο αντίστοιχο μάθημα του Γυμνασίου.

ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ Kίνηση Ορθοδόξων Πολιτών Φλώρινας

Σκοπός της «Παρεμβολής» είναι η με κάθε πρόσφορο μέσο διατήρηση-ανάδειξη της Ορθόδοξης Πίστης ως του κύριου στοιχείου της ταυτότητας των Ελλήνων, σε μια εποχή που, εδώ και καιρό εξελίσσεται η μεθοδευμένη επιχείρηση αποδόμησής της, με στόχο τον παντελή εξοβελισμό της από κάθε πτυχή του δημόσιου βίου και τη συρρίκνωσή της σε «ατομική επιλογή».

Παραμένοντας, με τη Χάρη του Θεού, πιστά και ζωντανά μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας και, ταυτοχρόνως, ενεργοί πολίτες της Πατρίδας μας, ενώνουμε τις δυνάμεις μας για να αποτρέψουμε, κατά το δυνατόν, τη μετατροπή μας σε ένα παγκοσμιοποιημένο χυλό, έρμαιο των συμφερόντων σκοτεινών κέντρων.

Καλούμε, λοιπόν, σε συστράτευση όλους εκείνους που νιώθουν ότι χρωστάμε -στους νεκρούς και τους αγέννητους- τον αγώνα για μια καλύτερη Ελλάδα, για έναν καλύτερο κόσμο.