ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΔΥΣΗ!

 Χωρίς τή συναίσθηση τοῦ τί ἀπωλέσαμε ἐκεῖνο τό ξημέρωμα!

Ολοι οἱ παλιοί ἄνθρωποι, πού δέν εἶχαν smart phones καί tablet νά παίρνουν πληροφορίες, ὅταν ἤθελαν νά δοῦν τόν καιρό τῆς ἑπόμενης μέρας, σήκωναν τά μάτια στόν οὐρανό. Κι ὅταν ἔβλεπαν τά σύννεφα νά μαζεύονται στή Δύση, ἤξεραν ὅτι τά μηνύματα γιά τό αὔριο δέν ἦταν καλά.

 Τό ἴδιο καί οἱ σοφοί ἄνθρωποι, παρότι θνητοί, ἄρα ἐγκλωβισμένοι στό χρόνο, “αἰσθάνονται” αὐτά πού ἔρχονται, ὅπως γράφει ὁ Φιλόστρατος στό ἔργο του «Τά ἐς τόν Τυανέα Ἀπολλώνιον»: «Θεοί μέν γάρ μελλόντων, ἄνθρωποι δέ γιγνομένων, σοφοί δέ προσιόντων αἰσθάνονται». Καί ὁ Καβάφης, ἀναλύει καί συμπληρώνει:

Οἱ ἄνθρωποι γνωρίζουν τά γινόμενα.

 Τά μέλλοντα γνωρίζουν οἱ θεοί, 

πλήρεις καί μόνοι κάτοχοι πάντων τῶν φώτων. 

Ἐκ τῶν μελλόντων οἱ σοφοί τά προσερχόμενα

 ἀντιλαμβάνονται. Ἡ ἀκοή

αὐτῶν κάποτε ἐν ὥραις σοβαρῶν σπουδῶν 

ταράττεται. Ἡ μυστική βοή 

τούς ἔρχεται τῶν πλησιαζόντων γεγονότων.

 Καί τήν προσέχουν εὐλαβεῖς. Ἐνῶ εἰς τήν ὁδόν

 ἔξω οὐδέν ἀκούουν οἱ λαοί

Οἱ λαοί δέν βλέπουν καί δέν ἀκοῦν οὔτε τά παρόντα, οὔτε αὐτά πού γίνονται μπροστά στά μάτια τους καί μάλιστα σέ βάρος τους, ὄχι νά θυμηθοῦν τά ἤδη γενόμενα, ἤ νά διακρίνουν τά σημάδια αὐτῶν πού ἔρχονται! Δέν ἀκοῦν, δέν βλέπουν, δέν προσέχουν καί, φυσικά, δέν “αἰσθάνονται” ἀπολύτως τίποτα. Καί, ὅπως ὅλοι οἱ ἀμαθεῖς καί ἀνόητοι, γελοῦν καί σέ βάρος ὅσων βλέπουν καί προσπαθοῦν νά τούς προειδοποιήσουν.

Ὁ δικός μας λαός, δυστυχῶς, δέν ἀποτελεῖ ἐξαίρεση -ἐνῶ θά ἔπρεπε! Ὁ δικός μας ὁ λαός, στήν πλειοψηφία του, δέν θά προβληματιστεῖ καί πολύ οὔτε γιά τήν θλιβερή ἐπέτειο τῆς 29ης μέρας τοῦ ἑπόμενου μήνα. Ἀλλά καί ὅσοι θυμηθοῦν αὐτή τή “μαύρη” μέρα, θά ἐπαναλάβουν τούς θρύλους καί τά κατορθώματα καί τούς λαϊκούς θρήνους, ὅπως συνηθίζεται τόσους αἰῶνες, χωρίς τή συναίσθηση τοῦ τί ἀπωλέσαμε ἐκεῖνο τό ξημέρωμα, οὔτε, κυρίως, τό γιατί. Ἐλάχιστοι πιά πιστεύουν ὅτι δέν χάσαμε μόνο μιά πόλη.

 Δέν χάσαμε οὔτε κἄν τήν Πόλη, τή Βασιλεύουσα τό «καύχημα τῶν κατοικούντων ὑπό τήν ἡλίου ἀνατολήν». Χάσαμε τήν ψυχή μας, χάσαμε τόν ἑαυτό μας, χάσαμε τήν ταυτότητά μας, χάσαμε τό μεγαλεῖο μας. Γίναμε ἄψυχοι, ἄγνωστοι, μικροί, ἀσήμαντοι.

Κι ἄν τόσο λίγοι θυμοῦνται τί χάσαμε τήν 29η μέρα τοῦ μηνός Μαΐου, 1453 χρόνια μετά τή Γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, πόσοι συνειδητοποιοῦμε τί χάσαμε τήν δωδέκατη μέρα τοῦ μηνός Ἀπριλίου -πού οἱ Ἕλληνες τόν ὀνόμαζαν Ξανθικόν- 1204 χρόνια μετά Χριστόν;

Ποιός θυμᾶται τή μπόρα πού ἦρθε ἀπό τά σύννεφα πού μαζεύτηκαν στή Δύση; Ποιός θυμᾶται ὅτι ἡ τότε αὐτοκρατορική οἰκογένεια τῶν Ἀγγέλων, τό πολιτικό “τζάκι”, ἡ τότε κυβέρνηση, αὐτοί ἦταν πού ἔφεραν τή Δύση στήν Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία; Ἡ Δύση τήν γκρέμισε. Ὁ ἐχθρός ἀπό τήν Ἀνατολή, ἁπλᾶ τήν ἔθαψε! Ἡ Δύση τή μίσησε καί ἔσβησε ἀκόμα καί τό ὄνομά της, ἀποκαλῶντας τούς Ρωμαίους, Γραικούς, μέχρι σήμερα καί τήν αὐτοκρατορία, τῆς ὁποίας τά σύνορα, στό ἀποκορύφωμά της, ξεκινοῦσαν ἀπό τήν Ἀνατολή καί ἔφταναν μέχρι τή Δύση, τήν ὀνόμασε Βυζάντιο, χρησιμοποιῶντας ἕνα ἀπό τά πολλά ὀνόματα τῆς θρυλικῆς πρωτεύουσάς της, τῆς ὡραιότερης καί πλουσιότερης πόλης στήν οἰκουμένη. Τῆς πόλης πού φθόνησε καί λεηλάτησε ἡ Δύση καί θέλησε νά τήν ξεπεράσει σέ ὀμορφιά μέ τίς δικές της πόλεις, ἀλλά δέν τά κατάφερε, μέχρι σήμερα. Ἀκόμα καί σήμερα πού ἔχει μείνει μόνο τό φάντασμά της, ἕνα ἄδειο κέλυφος, ἀμυδρό ἀπαύγασμα τῆς καλλονῆς της, ἀκόμα καί σήμερα νικάει τά καταθλιπτικά τερατουργήματα πού ἔχτισαν γιά νά τήν νικήσουν.

ι τά καταθλιπτικά τερατουργήματα πού ἔχτισαν γιά νά τήν νικήσουν. Ἡ Δύση ἦρθε νά ἁρπάξει τά χρέη της, ἱερόσυλα, βάρβαρα, ἐκβιαστικά, καταπατητικά καί καταστροφικά, ἀκριβῶς ὅπως συνήθιζε καί ἐξακολουθεῖ νά συνηθίζει. Καί δέν τό λέω ἐγώ, γιά νά μοῦ ἀποδοθεῖ ἐμπάθεια, ἀλλά ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους σύγχρονους ἱστορικούς καί πολιτικούς ἀναλυτές, ὁ Peter Frankopan, καθηγητής τῆς Παγκόσμιας Ἱστορίας στήν Ὀξφόρδη καί διευθυντής τοῦ Κέντρου Βυζαντινῶν Ἐρευνῶν τῆς Ὀξφόρδης, ὁ ὁποῖος, στίς 24 Μαΐου τοῦ2012, ἔγραφε στούς New York Times ἕνα ἄρθρο μέ τόν τίτλο «Τραπεζίτες πρό τῶν Πυλῶν» (Bankers at the Gates). Καί, νά ἦταν ἄραγε τυχαῖο τό γεγονός ὅτι Ἄγγλος καθηγητής, ἔγραψε ἀπό τήν Ὀξφόρδη ἄρθρο γιά τους Times τῆς Νέας Ὑόρκης; Γιατί ὄχι στούς Times τοῦ Λονδίνου; Μήπως γιατί οἱἈγγλικές ἐφημερίδες “ἔθαβαν” τούς Ἕλληνες καί τήν Ἑλλάδα, ἀποκαλῶντας μας κηφῆνες καί τεμπέληδες καί ὅτι τρῶμε τά λεφτά τους, ὅπως “θάβουν” κατά καιρούς ὅσους λαούς στοχοποιοῦν, χωρίς νά ἐπιτρέπουν (μέ τή δημοκρατικότητα πού τούς διακρίνει καί τήν ἀπόλυτη ἐλευθερία τοῦ λόγου πού ἐπικρατεῖ στά πανεπιστήμιά τους καί στόν τύπο τους) σέ κανένα νά ἔχει ἀντίθετη ἄποψη; Ἄς μείνουμε, ὅμως, μέ τό ερώτημα, λόγῳ ἐλλείψεως ἀποδείξεων καί ἄς προχωρήσουμε σέ κάποια σημεῖα τοῦ ἄρθρου του:

«Λίγοι Ἕλληνες ἔχουν νά ποῦν ἕνα καλό λόγο γιά τό Εὐρωπαϊκό Τραπεζικό σύστημα, αὐτόν τόν καιρό. Πιστεύουν ὅτι (οἱ τράπεζες) εἶναι αὐτές πού ἔρριξαν εὔκολο χρῆμα στούς πολιτικούς τους καί τώρα ἀπαιτοῦν αἷμα

Ἡ ἴδια ἱστορία ἔγινε πρίν ἀπό 800 χρόνια, ὅταν οἱ σταυροφόροι τῆς Δ᾽Σταυροφορίας που ξεκίνησαν ἀρχικά νά πολεμήσουν γιά τή χριστιανοσύνη στούς Ἁγίους Τόπους, βρέθηκαν ἀντίθετα νά λεηλατοῦν τήν Κωνσταντινούπολη γιά νά ἰσοφαρίσουν τά τεράστια χρέη πού εἶχαν συσσωρευτεῖ στή Δύση.

Ὁ τρόπος πού συμπεριφέρθηκε ἡ Δύση στή σύγχρονη Ἑλληνική κρίση, εἶναι σχεδόν τό ἴδιο ἐπαίσχυντος μέ τή συμπεριφορά πού ἔδειξαν οἱ σταυροφόροι τόσους αἰῶνες πρίν. Ἄν μή τι ἄλλο, αὐτή ἡ μελανή κηλῖδα τῆς Δυτικῆς ἱστορικῆς διαδρομῆς θά ἔπρεπε νά ἀποτελέσει προειδοποίηση γιά τούς Τραπεζίτες καί τούς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι προτιμοῦν νά δοῦν τήν Ἑλλάδα νά διαλύεται, παρά νά ἀναλάβουν τήν εὐθύνη τῆς δικῆς τους ἄλογης σπατάλης.

ἩἙλλάδα μπορεῖ νά εἶναι σήμερα στήν περιφέρεια τῆς Εὐρώπης, ἀλλά τόν 12ο αἰῶνα ἡ Κωνσταντινούπολη ἦταν ἡ πύλη σέ ἕνα ἐπικερδές ἐμπόριο μπαχαρικῶν, μεταξιοῦ καί εἰδῶν πολυτελείας ἀπό τήν Ἀνατολή. Αὐτό τό ἐμπόριο εἶχε δημιουργήσει περιουσίες σέ κάποιους σέ ὅλη τήν Εὐρώπη, ὅπως οἱ Οἰκονομίες τῆς Ἑλλάδας, τῆς Ἱσπανίας καί τῆς Πορτογαλίας, (ἔκαναν κάποιους πλούσιους) αὐτά τά τελευταῖα δύο χρόνια.

Ἔμποροι ἀπό μέρη ὅπως ἡ Βενετία, ἡ Γένουα καί ἡ Πίζα , στό τέλος τοῦ12ου αἰῶνα, κατάφεραν νά κερδίσουν τά πλεονεκτήματα καί τά ῾παραθυράκια᾽ γιά τά ὁποῖα οἱ σημερινοί νεαροί εὐφυέστατοι χρηματιστές θά ἔκαναν ἀκόμα καί φόνο. Διαπραγματεύτηκαν θέσεις πού τούς ἐπέτρεπαν νά ὑποσκάψουν τούς ντόπιους ἐμπόρους, σέ συνδυασμό μέ ἔξυπνες ἐμπορικές συμφωνίες πού τούς ἔδιναν τό δικαίωμα νά μειώνουν, ἤ, ἀκόμα καί νά παρακάμπτουν τούς φόρους τους. Ὅπως καί στή σύγχρονη Ἑλλάδα, αὐτό ὁδήγησε στή ροή φτηνοῦ ξένου νομίσματος στίς ἀγορές.

Ὅμως, γύρω στό 1200, τό πρᾶγμα ξίνισε. Μιά ἀπότομη συστολή τοῦ ἐμπορίου στή Βυζαντινή Αὐτοκρατορία, ἐπιδεινώθηκε ἀπό τίς ἄγριες ὑπερβάλλουσες δαπάνες τῆς Βενετίας, σάν νά λέμε τῆς ἀντίστοιχης μεσαιωνικῆς Εὐρωπαϊκῆς Κεντρικῆς Τράπεζας

Μέσα σχεδόν σέ μιά νύχτα ἔγινε ἡ ἀλλαγή ἀπό τό εὔκολο χρῆμα ὅπου ὅλοι ἦσαν νικητές, στή σκοτεινή τέχνη τῆς εἴσπραξης χρεῶν. Καί, ὅπως καί στή σύγχρονη Ἀθήνα, ἀπό τότε πού ξεκίνησε ἡ οἰκονομική κρίση, κανείς δέν ἔπαιρνε τήν εὐθύνη γιά τό σενάριο τοῦ ὑπερβολικοῦ δανεισμοῦ, τοῦ βασισμένου μόνο σέ αἰσιόδοξα σενάρια.

Κάποιος ἔπρεπε νά πληρώσει τίς ζημιές καί οἱ Βενετοί ἔμποροι σίγουρα δέν ἦταν διατεθειμένοι νά τό κάνουν. Ἡ Κωνσταντινούπολη καί ἡἙλληνόφωνη αὐτοκρατορία, πού ταλανιζόταν ἀπό ἐσωτερικές διαιρέσεις, ἦταν ὁ προφανής στόχος.»

Ἄς ἀφήσουμε ἐδῶ τό ἄρθρο πού περιγράφει ἄψογα τό μικρόψυχοκαί ἀδίσταχτο ἐμπορικό δυτικό πνεῦμα κι ἄς κοιτάξουμε τόν ἑαυτό μας στόν καθρέφτη, μήπως καί καταλάβουμε ποιός εἶναι ὁ καταστροφικότερος ἐχθρός μας, αὐτοί πού μᾶς πολεμοῦν καί μᾶς ἐκμεταλλεύονται, ἤ ὁ τυφλωμένος ἀπό τά πάθη μας ἑαυτός μας;

Τά ἐμπορικά προνόμια καί τίς “κάτω ἀπό τό τραπέζι” συμφωνίες, κυρίως μέ τή Βενετία, ποιός τά ὑπέγραφε; Ὄχι οἱ Ρωμαῖοι αὐτοκράτορες; Μέ πρῶτο καί καλύτερο τόν Ἀλέξιο Κομνηνό, περίπου ἕναν αἰῶνα πρίν; Καί, ἄν θέλουμε νά βάλουμε καί πιό βαθειά τό μαχαῖρι στήν ἀλήθεια, ποιός ἦταν ὁ ἠθικός αὐτουργός πού ξεκίνησαν οἱ Σταυροφορίες; Δέν ἦταν αὐτός ὁ ἴδιος ὁ Ἀλέξιος Κομνηνός, πού ἔστειλε γιά πρώτη φορά στή μακραίωνη ζωή τῆς αὐτοκρατορίας ἐκπροσώπους του καί ζητοῦσε ἀπό τόν Πάπα καί τούς ἡγεμόνες τῆς Δύσης βοήθεια γιά νά κρατήσει τά ἀνατολικά σύνορά μας, πού δέχονταν τεράστια πίεση ἀπό τίς τουρκικές φυλές, πού σιγά-σιγά, μέ τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλο τρόπο, ἑνώνονταν καί κατακτοῦσαν κομμάτι- κομμάτι τά ρωμαϊκά ἐδάφη στήν Ἀνατολή; Αὐτός ἔρριξε τό σπόρο στή Δύση. Κι ὁ σπόρος φύτρωσε, γιατί ἡ Δύση δουλεύει πάντα γιά τό συμφέρον της. Μόνον ἐμεῖς δουλεύαμε πάντα καί ἐξακολουθοῦμε νά δουλεύουμε γιά τήν καταστροφή μας

Ποιός ὁδήγησε τήν Δ´ Σταυροφορία νά ξεστρατίσει μέχρι τήν Κωνσταντινούπολη; Ὁ Ἀλέξιος Ἄγγελος, ὁ γιός τοῦ αὐτοκράτορα Ἰσαάκιου Β´ Ἄγγελου, τόν ὁποῖο εἶχε ἐκθρονίσει καί τυφλώσει τό 1195 ὁ ἴδιος ὁ ἀδερφός του, γιά νά τοῦ πάρει τό θρόνο καί νά στεφθεῖ αὐτοκράτορας, μέ τό ὄνομα Ἀλέξιος Γ´ Ἄγγελος! Ὁ γιός τοῦ τυφλωμένου Ἰσαάκιου καί ἀνηψιός τοῦ συνονόματου μέ αὐτόν αὐτοκράτορα ἦταν πού ἔταξε γῆ καί οὐρανό στή Βενετία καί στόν Πάπα Ἰννοκέντιο Γ´, ὁ ὁποῖος, πρός τιμήν του, ἀρνήθηκε νά δώσει τήν ἔγκρισή του γιά τήν παρέκκλιση τῆς σταυροφορίας καί, γι᾽αὐτό, τόν ἀγνόησαν. Ὅταν, μάλιστα ὁ Δόγης τῆς Βενετίας Enrico Dandolo-πάνω ἀπό 90 χρόνων καί τυφλός, ἀλλά ἀδίσταχτος καί σκληρός ὑπολογιστής-ἔδωσε πλοῖα γιά νά καταλάβουν οἱ σταυροφόροι τή Ζάρα (μιά πόλη στό ἔδαφος τῆς σημερινῆς Κροατίας ἡ ὁποία ἀνῆκε στόν βασιλιά τῆς Οὑγγαρίας, πού ἦταν κι ὁ ἴδιος σταυροφόρος) ὁ πάπας ἄσκησε veto προσπαθῶντας νά ἀποτρέψει τήν κατάληψή της, ἀλλά καί πάλι ἀγνοήθηκε. Καί ὅταν ἀναγκάστηκε νά δώσει ἄφεση γι᾽αὐτό στούς σταυροφόρους, ἀρνήθηκε νά δώσει ἄφεση στούς Βενετούς!

Ὅμως, ὁ Ἀλέξιος, γιά νά τόν μεταπείσει, ὄχι μόνο ὑποσχέθηκε χρήματα καί στρατό γιά νά ἐκστρατεύσει στήν Αἴγυπτο, ἀλλά ὑποσχέθηκε τήν ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν καί τήν ὑποταγή τῆς Ὀρθοδοξίας στόν Πάπα!

Τό ἀποτέλεσμα; Τό περιγράφει ὁ Νικήτας Χωνιάτης καί εἶναι δύσκολο τό ἀνάγνωσμα, ἀκόμα καί τόσους αἰῶνες μετά! Στόν Ἅγιο Ναό τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας, τό αἷμα ἔτρεχε ποτάμι. Στόν πατριαρχικό θρόνο ὅπου ἐκάθισαν τόσοι Ἅγιοι Πατριᾶρχες καί ὁἍγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, κάθισε καί χόρευε μιά πόρνη – ἀπό αὐτές πού ἀκολουθοῦσαν τόν “χριστιανικό” στρατό τῶν σταυροφόρων– πρός τέρψη τῶν κατακτητῶν. Τά Ἅγια Λείψανα καί οἱ θησαυροί ὅλων τῶν ναῶν τῆς Βασιλεύουσας, μεταφέρθηκαν στούς καθεδρικούς ναούς τῆς Δύσης, ὅπου βρίσκονται μέχρι σήμερα καί θεωροῦμε ὅτι τούς ἔχουμε μεγάλη ὑποχρέωση ὅταν μᾶς τά “δανείζουν”, ὅπως πρίν λίγα χρόνια μᾶς “ἐλέησαν” μέ τό Ἅγιο Σκήνωμα τῆς Ἁγίας Ἑλένης. Ποιᾶς; Αὐτῆς πού ὁ γιός της, ὁ πρῶτος καί μόνος πράγματι Μεγάλος, ἔχτισε τήν Πόλη πού λεηλάτησαν οἱ ἀθεόφοβοι χριστιανοί κατ᾽ ὄνομα καί ἔχτισε τό Ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ὅπου ἐνταφιάστηκαν ὅλοι οἱ αὐτοκράτορες ἀπό αὐτόν καί μετά, μέχρι τούς Κομνηνούς, μέ μόνη ἐξαίρεση τόν Βασίλειο Β´ τόν Βουλγαροκτόνο. Πρῶτα μᾶς ἔκλεψαν τά πάντα, κι ὕστερα μᾶς κάνουν τούς μεγαλόψυχους!

Κι ἐμεῖς, μέχρι σήμερα, δέν βλέπουμε, δέν ἀκοῦμε, δέν θυμόμαστε, δέν “αἰσθανόμαστε” τίποτα. Στρεφόμαστε στή Δύση νά μᾶς λύσει τά προβλήματά μας. Στρεφόμαστε στή Δύση, παρακαλῶντας νά μᾶς δανείσει ψίχουλα μέ ἀντάλλαγμα τούς θησαυρούς μας. Στρεφόμαστε στή Δύση προσφέροντάς της τήν ὑποταγή μας, τήν Πίστη μας, τήν ἐλπίδα μας, τή λατρεία μας. Ὅταν ἡ Δύση μᾶς περιφρονεῖ, ἐμεῖς ἱκετεύουμε. Ὅταν μᾶς ληστεύει, ἐμεῖς προσφέρουμε καί ὅσα δέν μᾶς πῆραν. Ὅταν ἡ Δύση διατάζει, ἐμεῖς ὑπακοῦμε. Κι ὅταν ὁ Θεός προσπαθεῖ νά μᾶς σώσει, ἐμεῖς Τόν διώχνουμε, γιατί ἔχουμε τή Δύση, ἀπό ὅπου θά ἔρθει ἡ σωτηρία μας! Ἀρνιόμαστε νά δοῦμε τά σύννεφα πού μαζεύονται στή Δύση. Ἀλλά ἡ μπόρα πού ἔρχεται, θά σαρώσει καί τή Δύση καί ἐμᾶς στό πέρασμά της! Οἱ σοφοί αἰσθάνονται αὐτά πού ἔρχονται. Οἱ λαοί, ἔξω στούς δρόμους, δέν ἀκοῦν τίποτ᾽ ἄλλο ἀπό τίς κραυγές τοῦ διονυσιασμοῦ τους! 

Γιά Σχόλια:

 ninetta1blogspot.com   Νινέττα Βολουδάκη 

Πηγή: ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ Τεῦχος 236