Αχ! να γινόταν για λίγο, να σας μεταφέρω μέσα μου. Εκεί πού όλα, τα μικρά και μεγάλα, επιτελούνται. Μην με παρεξηγήσετε. Την ψυχή μου ξετυλίγω. Άλλωστε νομίζω, ότι μέσω της μουσικής και τών στίχων μου, λίγο πιά, με καταλαβαίνετε. Καί τελικά, μόνον αυτό θα μείνει από εμένα. Όλα τα άλλα, ματαιότης. Περαστικά, εφήμερα. Εκεί λοιπόν, βιώνω την απίστευτη μαγεία, της στιγμής της έμπνευσης.
Αυτό το «εργόχειρο» μου δόθηκε, για να δουλεύω. Το γιατί δεν το ξέρω.
Εκεί λοιπόν, για λίγο, μόνο λίγο, (Είναι πολύ το λίγο), αισθάνομαι την παρουσία Του γλυκού Ιησού μας, και κυλάν τα δάκρυα.
Και ξέρω εκείνη την ευλογημένη στιγμή, ότι υπάρχει, με αγαπάει και ότι καλό η κακό, γινεται στην ζωή μου, είναι μόνον για να Τον πλησιάσω.
Λίγο ακόμη. Μόνο λίγο. Άχ, έλα λίγο, μόνο για λίγο. Έλα, έλα.
Άχ! την ίδια ακριβώς αγάπη, έχει για όλους σας.
Πάρτε δύναμη, κουράγιο.
Είναι εδώ και φροντίζει για όλα.
Για τον καθένα μας.
Μήν σας φοβίζει τίποτε και κανεις.
Εμείς στον δρόμο μας. Ακλόνητοι.
Δύσκολος, στενός, δύσβατος, γεμάτος παγίδες, πόνους, κόπο, θυσία, πολεμημένος με λύσσα, αλλά ο εχθρός, είναι ήδη νικημένος.
Ψηλά τα μάτια.
Θαρσείτε.
Ο Ιησούς νίκησε τον κόσμο. Όλον.
Απο την αρχή, από τότε και για πάντα.
Κι’ εμείς μαζί Του.
«Έλα λίγο, μόνο για λίγο
ζώ και ξαναζώ κάθε μας στιγμή
σε χώρο μυστικό
καρδιά μου σ’ ανταμώνω»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου