Πότε έγινε η Ανάσταση του Χριστού;

Πως η απόφαση της Ιεράς Συνόδου έρχεται σε συμφωνία με την Αγία Γραφή;

Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου για την Ανάσταση:

«Όσον αφορά στην Ανάσταση θα τελεστεί στις 9 το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου στο προαύλιο των Ιερών Ναών, ενώ αποφασίστηκε η χρονική μετάθεση των Ακολουθιών κατά μισή ώρα νωρίτερα, στις 6.30 μ.μ. τα βράδια από την Κυριακή των Βαΐων έως την Μεγάλη Τετάρτη, την Μεγάλη Πέμπτη στις 5.30 μ.μ. και την Μεγάλη Παρασκευή στις 6.00 μ.μ.»

Καθώς διαβάζουμε το Ιερό Ευαγγέλιο μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι και οι τέσσερις Ευαγγελιστές συμφωνούν ως προς την ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού, την Κυριακή. Παρόλα αυτά δίνουν διαφορετική εκδοχή ως προς τις συναντήσεις με τον αναστημένο Χριστό καθώς και με τις επισκέψεις στον Τάφο. Άρα χωρίς να μας απασχολεί η ακριβής ώρα, επιμένουμε στην Τρίτη ημέρα, όπως είχε πει και ο Ιησούς Χριστός στους μαθητές του. Παρακάτω θα παραθέσουμε κάποια κείμενα από την Αγία Γραφή για την ημέρα της Ανάστασης του Χριστού μας, που επιβεβαιώνουν όσα ειπώθηκαν. 

·        Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο:

Κεφάλαιο (28) 1 – 6: Ὀψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον. καὶ ἰδοὺ σεισμὸς ἐγένετο μέγας· ἄγγελος γὰρ Κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ προσελθὼν ἀπεκύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ. ἦν δὲ ἡ ἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ καὶ τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ λευκὸν ὡσεὶ χιών. ἀπὸ δὲ τοῦ φόβου αὐτοῦ ἐσείσθησαν οἱ τηροῦντες καὶ ἐγένοντο ὡσεὶ νεκροί. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἄγγελος εἶπε ταῖς γυναιξί· Μὴ φοβεῖσθε ὑμεῖς· οἶδα γὰρ ὅτι Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε· οὐκ ἔστιν ὧδε· ἠγέρθη γὰρ καθὼς εἶπε. δεῦτε ἴδετε τὸν τόπον ὅπου ἔκειτο ὁ Κύριος.

·        Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο:

Κεφάλαιο (16) 1 – 6: Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. καὶ λίαν πρωῒ τς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γὰρ μέγας σφόδρα. καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν. ὁ δὲ λέγει αὐταῖς· Μὴ ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν.

·        Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο:

Κεφάλαιο (24) 1 – 6: Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων ὄρθρου βαθέος ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα, καί τινες σὺν αὐταῖς. εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου, καὶ εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ διαπορεῖσθαι αὐτὰς περὶ τούτου καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο ἐπέστησαν αὐταῖς ἐν ἐσθήσεσιν ἀστραπτούσαις. ἐμφόβων δὲ γενομένων αὐτῶν καὶ κλινουσῶν τὸ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν εἶπον πρὸς αὐτάς· τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν; οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλ᾿ ἠγέρθη· μνήσθητε ὡς ἐλάλησεν ὑμῖν ἔτι ὢν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ,

·        Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο:

Κεφάλαιο (20) 1 – 9:Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωῒ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ βλέπει τὸν λίθον ἠρμένον ἐκ τοῦ μνημείου. τρέχει οὖν καὶ ἔρχεται πρὸς Σίμωνα Πέτρον καὶ πρὸς τὸν ἄλλον μαθητὴν ὃν ἐφίλει ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ λέγει αὐτοῖς· ἦραν τὸν Κύριον ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ οὐκ οἴδαμεν ποῦ ἔθηκαν αὐτόν. ἐξῆλθεν οὖν ὁ Πέτρος καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς καὶ ἤρχοντο εἰς τὸ μνημεῖον. ἔτρεχον δὲ οἱ δύο ὁμοῦ· καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς προέδραμε τάχιον τοῦ Πέτρου καὶ ἦλθε πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλέπει κείμενα τὰ ὀθόνια, οὐ μέντοι εἰσῆλθεν. ἔρχεται οὖν Σίμων Πέτρος ἀκολουθῶν αὐτῷ, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ μνημεῖον καὶ θεωρεῖ τὰ ὀθόνια κείμενα, καὶ τὸ σουδάριον, ὃ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, οὐ μετὰ τῶν ὀθονίων κείμενον, ἀλλὰ χωρὶς ἐντετυλιγμένον εἰς ἕνα τόπον. τότε οὖν εἰσῆλθε καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς ὁ ἐλθὼν πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ εἶδε καὶ ἐπίστευσεν· οὐδέπω γὰρ ᾔδεισαν τὴν γραφὴν ὅτι δεῖ αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι.

Το σύμβολο της Πίστεώς μας, «Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα, καὶ ταφέντα. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, κατὰ τὰς Γραφάς. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.» επιβεβαιώνει και αυτό με τη σειρά του την τριήμερη ταφή.

Επίσης, ο Χριστός είχε δηλώσεις στους μαθητές τους, ότι θα καταδικαστεί σε θάνατο και την Τρίτη ημέρα θα αναστηθεί. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τους τέσσερις ευαγγελιστές ότι ο Ιησούς αναστήθηκε την Τρίτη ημέρα. Τα χωρία της Αγίας Γραφής που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω είναι τα ακόλουθα:

·        «Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι.» (Ματθ. 16,21)

·        «Καὶ ἤρξατο διδάσκειν αὐτοὺς ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖν, καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν γραμματέων, καὶ ἀποκτανθῆναι καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστῆναι·»  (Μαρκ. 8, 31)

·        «εἰπὼν ὅτι Δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖν καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων, καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι.» (Λουκ. 9, 22)

·        «καὶ μαστιγώσαντες ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἀναστήσεται.» (Λουκ. 18, 33)

Ο Ιησούς Χριστός παραδίνει το Πνεύμα του στον Ουράνιο Πατέρα Του το μεσημέρι της Παρασκευής. Μέχρι τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, θεωρείται η πρώτη ημέρα, μέχρι τα μεσάνυχτα του Σαββάτου είναι η δεύτερη ημέρα, οπότε ο Ιησούς αναστήθηκε από τις 00:01 της νύχτας της Κυριακής. Για αυτό τον λόγο στην Ορθόδοξη Εκκλησία έχει επικρατήσει το "Χριστός Ανέστη" να ακούγεται μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου (παλαιά τυπικά και λειτουργικά βιβλία ορίζουν έναρξη της ακολουθίας "περὶ ὥραν Ὄρθρου"), έτσι ώστε, παρόλο που δεν γνωρίζουμε την ακριβή ώρα της Αναστάσεως του Κυρίου, να είμαστε οπωσδήποτε στην τρίτη ημέρα, την Κυριακή.

Επίσης, στον εβδομαδιαίο λειτουργικό κύκλο της εκκλησίας μας, κάθε μέρα της εβδομάδας είναι αφιερωμένη σε κάποιον Άγιο.

·        Η Δευτέρα είναι αφιερωμένη στους Αγγέλους.

·        Η Τρίτη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.

·        Η Τετάρτη στην Υπεραγία Θεοτόκο.

·        Η Πέμπτη στους Αγίους Αποστόλους.,

·        Η Παρασκευή στη Σταύρωση του Κυρίου μας

·        Το Σάββατο (ημέρα της Καθόδου του Χριστού στον Άδη) στους κεκοιμημένους.

·        Η Κυριακή στην Ανάσταση του Κυρίου.

Με βάση τον παραπάνω λειτουργικό κύκλο η τάξη της Εκκλησίας θέλει να τελούνται τα μνημόσυνα τα Σάββατα (η "Παρακλητική", βασικό λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας, περιέχει νεκρώσιμους κανόνες και τροπάρια για όλα τα Σάββατα τους έτους), ενώ η Κυριακή είναι η μέρα που εορτάζουμε πανηγυρικά την Ανάσταση του Κυρίου.

Μπορούν να γίνουν δύο Θείες Λειτουργίες την ίδια ημέρα; Μπορεί ένας ιερέας να τελέσει δύο Θείες Λειτουργίες σε μία ημέρα;

Διά να μη διπλασιάζηται ο μοναδικός θάνατος του Χριστού, εδιώρισε και η εν Αντισιοδώρω τη πόλει τοπική σύνοδος επί Ηρακλείου κατά το χιγ΄ έτος συναχθείσα· Να μη γίνωνται δύω λειτουργίαι εν μια ημέρα εις μίαν και την αυτήν τράπεζαν […] όπερ παραβαίνουσιν οι παπισταί. Αλλά και οι ημέτεροι ιερείς, οι δύω φοραίς λειτουργούντες, τάχα διά παρρησίαν, βαρέως αμαρτάνουν, και ας παύσουν εις το εξής το άτοπον τούτο. (Νικοδήμου Αγιορείτου, «Πηδάλιον», εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 2003 (ανατ. έκδ. 1864), σελ. 90β)

Μέχρι πότε θα ακολουθούμε την Πολιτική και όχι το Ευαγγέλιο;

(Ματθ. 6, 24) «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει· οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.»

Ο Απόστολος Ματθαίος στο (Ματθ. 5, 18 – 20) αναφέρει:

«ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.  ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.  λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι ἐὰν μὴ περισσεύσῃ ἡ δικαιοσύνη ὑμῶν πλεῖον τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.»

Μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι ο Χριστός μας είναι ξεκάθαρος στον λόγο του Ευαγγελίου.

Αξίζει να διαβαστεί ο λόγος του Γέροντος Παϊσίου:

«Ἂν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁμολογήσουν, δὲν ἀντιδράσουν, αὐτοὶ θὰ κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφθοῦν. Ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι γιὰ μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο. Καὶ στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ μιὰ εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καὶ ἐμεῖς νὰ ἀδιαφοροῦμε! Ἂν ἡ Ἐκκλησία δὲν μιλάη, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ ρήξη μὲ τὸ κράτος, ἂν οἱ μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους, γιατὶ τοὺς βοηθᾶνε στὰ Ἱδρύματα κ.λπ., οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἂν δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ μὴν τοὺς κόψουν τὰ ἐπιδόματα, τότε ποιός θὰ μιλήση; Εἶπα σὲ κάποιον ἡγούμενο: «Ἂν σᾶς ποῦν ὅτι θὰ σᾶς κόψουν τὰ ἐπιδόματα, νὰ πῆτε: ʺΘὰ κόψουμε καὶ ἐμεῖς τὴν φιλοξενίαʺ, γιὰ νὰ προβληματισθοῦν». (Λόγοι Γέροντος Παϊσίου, Πνευματική Αφύπνιση, Τόμος Β')

 «Γράφω τη αξιοθέω αγάπη υμών, παρα καλών υμάς μια πίστει και ενί κηρύγματι και μια ευχαριστία χρήσθαι· μία γαρ εστιν η σάρξ του κυρίου Ιησούη και εν αυτού το αίμα το υπέρ ημών εκχυθέν (εις γαρ άρτος τοις πάσιν εθρύφθη και εν ποτήριονη τοις όλοις διενεμήθη), εν θυσιαστήριονη πάση τη εκκλησία και εις επίσκοπος άμα τω πρεσβυτερίω και τοις διακόνοις, τοις συνδούλοις μου. επείπερ και εις αγέννητος, ο θεός και πατήρ, και εις μονογενής υιος, θεός λόγος και άνθρωπος, και εις ο παράκλητος, το πνεύμα της αληθείας, εν δε και το κήρυγμα και η πίστις μία και το βάπτισμα έν και μία η εκκλησία, ην ιδρύσαντο οι άγιοι απόστολοι από περάτων έως περάτων εν τω αίματι του Χριστού οικείοις ιδρώσι και πόνοις» (Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, «Επιστολή προς Φιλαδελφείς» (εκτενής μορφή), PG 5,821C-824Α).

 

Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις (Πραξ. 5, 29)

 

Καλή δύναμη και καλό φωτισμό σε όλους μας!

 

Ο Θεός ας μας συγχωρέσει!

Χαντόγλου Παναγιώτης