26 χρόνια μετά το επεισόδιο που έφερε Ελλάδα και Τουρκία μια ανάσα από τον πόλεμο, οι πληγές είναι ακόμα ανοιχτές, διότι εθνικά κυρίαρχο ελληνικό έδαφος μετατράπηκε ξαφνικά σε «γκρίζα ζώνη» (νησίδες των Ιμίων) και πολλά ερωτηματικά παραμένουν αναπάντητα. Γιατί η μόλις εκλεγμένη κυβέρνηση δεν υπερασπίσθηκε το εθνικό έδαφος; Τί ακριβώς συνέβη εκείνη τη μοιραία νύχτα; Μια νύχτα που, εξαιτίας λανθασμένων πολιτικών χειρισμών, η πατρίδα έχασε 3 παλικάρια στα παγωμένα νερά του Αιγαίου, οι οικογένειες των οποίων αναζητούν έως και σήμερα την αλήθεια.
Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2022
Η κρίση των Ιμίων: Η θυσία και η προδοσία
26 χρόνια μετά το επεισόδιο που έφερε Ελλάδα και Τουρκία μια ανάσα από τον πόλεμο, οι πληγές είναι ακόμα ανοιχτές, διότι εθνικά κυρίαρχο ελληνικό έδαφος μετατράπηκε ξαφνικά σε «γκρίζα ζώνη» (νησίδες των Ιμίων) και πολλά ερωτηματικά παραμένουν αναπάντητα. Γιατί η μόλις εκλεγμένη κυβέρνηση δεν υπερασπίσθηκε το εθνικό έδαφος; Τί ακριβώς συνέβη εκείνη τη μοιραία νύχτα; Μια νύχτα που, εξαιτίας λανθασμένων πολιτικών χειρισμών, η πατρίδα έχασε 3 παλικάρια στα παγωμένα νερά του Αιγαίου, οι οικογένειες των οποίων αναζητούν έως και σήμερα την αλήθεια.
Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022
Η πρόταση των Τριών Ιεραρχών για την παιδεία της Ευρώπης. π.Γεώργιος Μεταλληνός
Ο ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΑΝΑΣΙΜΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ»
του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας
«Ἡ ἀλήθεια δεν εἶναι πάντοτε με τούς πολλούς» π. Συμεών Κραγιοπούλου
Πώς να κυβερνάμε τη γλώσσα μας. ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ (Από 24ο κεφ. Ο Αόρατος Πόλεμος)
Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2022
Τεχνικές χειραγώγησης του όχλου
ή αλλιώς: Πώς μας κοροϊδέυουν μπροστά στα μάτια μας.
Ποιες τεχνικές χρησιμοποιούν τα "κανάλια" και τα "παράθυρα", προκειμένου να παραλύσουν και να παρακάμψουν την κριτική μας σκέψη, και ακολούθως να επιτύχουν πλύση εγκεφάλου στην κοινή γνώμη;
Μια εξαιρετική, εύπεπτη και περιεκτική συνέντευξη.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ 55 Προς τον Μέγα Βασίλειον Εάν είναι σύμφωνον με το ιδεώδες της ευσεβείας να χρησιμοποιούμεν τα φάρμακα της Ιατρικής.
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ
Κάθε τέχνη μας έχει δοθή από τον Θεόν ως βοήθεια προς την ασθενή φύσιν μας. Παραδείγματος χάριν, η γεωργία μας έχει δοθή, επειδή τα αυτοφυή δεν επαρκούν προς ικανοποίησην των αναγκών μας, η υφαντική, επειδή χρειαζόμεθα κατ’ ανάγκην σκεπάσματα, διά να είμεθα κόσμιοι και να μη προσβαλλώμεθα από τον αέρα, και η οικοδομική διά παρόμοιον λόγον. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με την Ιατρικήν. Επειδή το σώμα μας, που υπόκειται εις την ασθένειαν, προσβάλλεται από διαφόρους βλάβας, προερχομένας από έξω και από μέσα (διά των τροφών), και καταπονείται και από την υπερβολήν και από τας ελλείψεις, η ιατρική παρεχωρήθη από τον Θεόν, που κανονίζει όλην την ζωήν μας, διά να μας υποδεικνύη, προτυπούσα την θεραπείαν της ψυχής, την απομάκρυνσιν του περιττού και την πρόσθεσιν του ελλείποντος.
Λέγομεν δε ότι παρεχωρήθη, διότι, όπως δεν θα είχαμεν ανάγκην της εφευρετικότητος και του μόχθου της γεωργίας, εάν παρεμέναμεν εις τον παράδεισον της τρυφής, κατά τον ίδιον τρόπον δεν θα εχρειαζόμεθα καθόλου την βοήθειαν τής ιατρικής προς παρηγοριάν, εάν παρεμέναμεν άτρωτοι από την ασθένειαν, σύμφωνα με το χάρισμα πού μάς εδόθη κατά την δημιουργίαν προ της παρακοής. Αλλ’ όπως μετά την εξορίαν εις τον τόπον τούτον και αφού ηκούσαμεν το– «εν ιδρώτι τού προσώπου σου θα τρώγης τον άρτον σου», τότε, με την μακράν πείραν και την ταλαιπωρίαν εις την γην, επενοήσαμεν την τέχνην της γεωργίας προς μείωσιν των δυσχερείων αυτής της κατάρας, διότι ο Θεός μας εχάρισε την γνώσιν και κατανόησιν αυτής της τέχνης, έτσι, και επειδή διετάχθημεν να επιστρέψωμεν πάλιν εις την γην, από την οποίαν ελήφθημεν, και επειδή ηνώθημεν με την οδυνηράν σάρκα, που εξ αιτίας της αμαρτίας είναι καταδικασμένη εις θάνατον και υπόκειται διά τούτο εις τας ασθενείας αυτάς, μας εδόθη και η βοήθεια της ιατρικής, μικρά ή μεγάλη, που προσφέρεται εις τους ασθενούντας.
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2022
«Ἡ γνωριμία καί ἡ σχέσις τοῦ Ἁγίου Ραφαήλ μέ τόν Ἅγιον Μᾶρκον τόν Εὐγενικόν»
Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2022
Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2022
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ «EΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή YΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ» H ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ EΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Συντονιστής: κ. Χαράλαµπος Ἄνδραλης
16:30-17:00 Προσευχή καί κήρυξη ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν τῆς ἡµερίδος - Χαιρετισµοί
Χαιρετισµός ἀπό Νίκη Τσάφου, ἐκπρόσωπο τοῦ «Μαµά Μπαµπάς καί Παιδιά», καθηγήτρια µέσης ἐκπαίδευσης Χαιρετισµός ἀπό Ανδρέα Μπλάνο, Στρατηγό ἐν ἀποστρατείᾳ καί πρόεδρο τῆς ΕΡΩ
17:00-17:20 Χορωδία «ἐν Ψαλτηρίῳ»
17:30-17:55 κ. Κων/νος Βαθιώτης, τέως Ἀναπληρωτής Καθηγητής Ποινικοῦ ∆ικαίου Νοµικῆς Σχολῆς ∆.Π.Θ. «Τό ἐµβολιαστικό χαράτσι τῶν 100€: Ἡ ἀντισυνταγµατική ἐπέκταση τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐµβολιασµοῦ σέ πολῖτες ἡλικίας ἄνω τῶν 60 ἐτῶν»
18:00-18:20 κ. Ἀργύρης Νταλιάνης, Καρδιολόγος “Ὑποχρεωτικότητα ἐµβολιασµοῦ στήν ἐποχή τῆς µετάλλαξης Ὄµικρον”
18:25-18:45 κ. Εὐγένιος Μπαϊραµίδης, Συνταγµατάρχης Ὑγειονοµικοῦ, Ἰατρός, Γενικός Χειρουργός «Ὑποχρεωτικότητα στήν Ἰατρική καί τόν ἐµβολιασµό - προσωπική ἐµπειρία»
18:50-19:05 ∆ιάλειµµα
19:10-19:35 κ. Ἀναστάσιος Πολυχρονιάδης, δρ. θεολογίας ΑΠΘ «Καί τό ὄνοµα αὐτοῦ; Ἐµβόλιος...»
(Kατάθεση λόγου θεολογικοῦ περί τῆς ὑποχρεωτικότητας)
19:40 Συζήτηση
20:05 Πορίσµατα
20:20 Ἐθνικός Ὕµνος
Η ΥΒΡΙΣ
Στέφανος Σπανομήτσιος*
Το εν τω κόσμω είναι του ανθρώπου διαλέγεται πάντα με το έτερο. Σ’ αυτόν τον διάλογο στοιχειώνεται, συγκροτείται και εκπτύσσεται ή εκφυλλίζεται και τελικά διαλύεται η σχέση του υποκειμένου προς την πραγματικότητα. Η αποδοχή ή η απόρριψη του ετέρου, του συ, από το εγώ, μερική ή γενικευμένη, και η διάρρηξη της σχέσης δεν είναι πάντοτε μονομερής επιλογή. Στη σύγκρουση που προηγείται, είναι το εγώ που καραδοκεί να αρπάξει τα εαυτού και να ιδιοποιηθεί τα αλλότρια. Όταν το εγώ αναγνωρίζει την ανάγκη του συ να διεκδικεί τον αυτοδίκαιο ζωτικό του χώρο, η σχέση καλλιεργείται και προοδεύει. Όταν όμως αμφισβητεί την δυνατότητα αυτή, τότε η σύγκρουση είναι πιθανή. Ένα κτητικό εγώ είναι πρόδηλο ότι δυνητικά θα προκαλέσει ρήξεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ρήξεις διευθετούνται στα όρια προσωπικών εξηγήσεων. Σε άλλες περιπτώσεις οι συγκρούσεις είναι σφοδρές και καταλήγουν σε ολοκληρωτική καταστροφή των σχέσεων. Σε κάποιες, ίσως λίγες, περιπτώσεις, η διαχείριση των γεγονότων είναι τόσο ηθελημένα εγκληματική και η περιπλοκή και οι απώλειες τόσο επώδυνες, που το αναδυόμενο άγος στιγματίζει έντονα αυτούς που διαπράττουν την αδικία. Εγείρεται τότε ύβρις κατά του θείου, που εποπτεύει την τάξη και την αρμονία του κόσμου, που αυτοδίκαια επισύρει την νέμεσι. Πολλές φορές είναι η αδόκητη φορά των πραγμάτων που δημιουργεί το άγος, χωρίς την ηθελημένη υπέρβαση των φυσικών ή ανθρώπινων νόμων, ωστόσο και τότε μια ελλειπτική συμπεριφορά μπορεί να επιτρέψει τραγικές εξελίξεις , που επισύρουν την μήνι κατά των υβριστών.
Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2022
«Έλα λίγο, μόνο για λίγο...» Σ. Σπανουδάκης
Αχ! να γινόταν για λίγο, να σας μεταφέρω μέσα μου. Εκεί πού όλα, τα μικρά και μεγάλα, επιτελούνται. Μην με παρεξηγήσετε. Την ψυχή μου ξετυλίγω. Άλλωστε νομίζω, ότι μέσω της μουσικής και τών στίχων μου, λίγο πιά, με καταλαβαίνετε. Καί τελικά, μόνον αυτό θα μείνει από εμένα. Όλα τα άλλα, ματαιότης. Περαστικά, εφήμερα. Εκεί λοιπόν, βιώνω την απίστευτη μαγεία, της στιγμής της έμπνευσης.
Αυτό το «εργόχειρο» μου δόθηκε, για να δουλεύω. Το γιατί δεν το ξέρω.
Εκεί λοιπόν, για λίγο, μόνο λίγο, (Είναι πολύ το λίγο), αισθάνομαι την παρουσία Του γλυκού Ιησού μας, και κυλάν τα δάκρυα.
Και ξέρω εκείνη την ευλογημένη στιγμή, ότι υπάρχει, με αγαπάει και ότι καλό η κακό, γινεται στην ζωή μου, είναι μόνον για να Τον πλησιάσω.
Λίγο ακόμη. Μόνο λίγο. Άχ, έλα λίγο, μόνο για λίγο. Έλα, έλα.
Άχ! την ίδια ακριβώς αγάπη, έχει για όλους σας.
Πάρτε δύναμη, κουράγιο.
Είναι εδώ και φροντίζει για όλα.
Για τον καθένα μας.
Μήν σας φοβίζει τίποτε και κανεις.
Εμείς στον δρόμο μας. Ακλόνητοι.
Δύσκολος, στενός, δύσβατος, γεμάτος παγίδες, πόνους, κόπο, θυσία, πολεμημένος με λύσσα, αλλά ο εχθρός, είναι ήδη νικημένος.
Ψηλά τα μάτια.
Θαρσείτε.
Ο Ιησούς νίκησε τον κόσμο. Όλον.
Απο την αρχή, από τότε και για πάντα.
Κι’ εμείς μαζί Του.
«Έλα λίγο, μόνο για λίγο
ζώ και ξαναζώ κάθε μας στιγμή
σε χώρο μυστικό
καρδιά μου σ’ ανταμώνω»
Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2022
ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ
Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2022
Υπερανθρωπισμός και Μετανθρωπισμός: Το προβαλλόμενο μέλλον της ανθρωπότητας;
Η ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ
Το ανθρώπινο πρόσωπο πολλές φορές παίρνει την σκοτεινή όψη ενός αδιαφανούς κόσμου, γίνεται μια τραγική προσωπίδα. Κανένας λόγος περί φωτός δεν μπορεί να αποκαλύψει τότε την εσωτερική του συνάφεια. Καμιά αγαπητική περιχώρηση δεν μπορεί να λειάνει τις αιχμές του ασυνείδητου που καταδυναστεύουν το ενδημούν πνεύμα. Ο περίκλειστος χώρος,
ερμητικά απροσπέλαστος, απωθεί κάθε γνωστικό εξωτερικό φως, απορροφά και εξαφανίζει, σαν μαύρη οπή, κάθε εσωτερική αναλαμπή αυτογνωσίας και παραδίδεται στην αυτιστική καταστροφική μανία σκοτεινών εσωτερικών δυνάμεων. Πότε όμως η διαστροφή παραμορφώνει τον εσωτερικό κόσμο, ώστε να διακόπτεται κάθε επικοινωνία με τον φωτεινό κόσμο της αλήθειας και της αρετής; Πότε η ροπή προς την άρνηση, προς την αστοχία, την αμαρτία τέλος, η γνωστή concupiscentia, γίνεται παντοδύναμη; Η ορθόδοξη χριστιανική ηθική μιλάει για τα λεγόμενα ασύγγνωστα και θανάσιμα αμαρτήματα, που ανάμεσά τους δεσπόζει η αλαζονεία. Όχι πάντα ως αλαζονεία, μπορεί ως υπεροψία, ως εγωϊσμός, ως μεγαλαυτία, ως οίηση, ως ακέφαλος υπερηφάνεια, και ακόμη κάποτε «τινές λόγων την κενοδοξίαν παρά την υπερηφανίαν φιλούσιν ορίζειν».
Ο εικοστός λόγος του Ιωάννη της Κλίμακας αρχίζει ως εξής: «Υπερηφάνεια εστί, Θεού άρνησις, δαιμόνων εύρεμα, εξουδένωσις ανθρώπων, κατακρίσεως μήτηρ, ακαρπίας τεκμήριον, βοηθείας Θεού φυγαδευτήριον, εκστάσεως πρόδρομος, πτωμάτων πρόξενος, επιληψίας υπόθεσις, θυμού πηγή, υποκρίσεως θύρα, δαιμόνων στήριγμα, αμαρτημάτων φύλαξ, ασπλαχνίας πρόξενος, συμπαθείας άγνοια, λογοθέτης πικρός, δικαστής απάνθρωπος, Θεού αντίπαλος, βλασφημίας ρίζα. Αρχή υπερηφανείας, τέλος κενοδοξίας, μεσότης δε, εξουδένωσις του πλησίον, πόνων ιδίων αναιδής εκπόμπευσις, έπαινος εν καρδία, ελέγχου μίσος, τέλος δε, άρνησις Θεού βοηθείας, και οικείας σπουδής έπαρσις, δαιμονιώδες ήθος».
Ακόμη πιο κάτω γράφονται τα ακόλουθα: «Ανήρ υψηλοκάρδιος (αλαζών), του άρχειν ορέγεται, άλλως γαρ, ως έτυχεν, απολέσθαι εις τέλος ου δύναται, μάλλον δε ου βούλεται. Υπερηφάνοις Κύριος αντιτάσσεται και τις λοιπόν ελεήσαι αυτούς δύναται; Ακάθαρτος παρά Κυρίω πας υψηλοκάρδιος και τις λοιπόν τον τοιούτον αποκαθάραι δυνήσεται; …… Υπερηφανία εστιν, εσχάτη πενία ψυχής, πλούτον φανταζομένης, και φως οιομένης εν σκοτία, … Αλλότριον του φωτός το σκότος, αλλότριος δε και ο υπερήφανος αρετής. Εν υπερηφάνων καρδίαις, γεννηθήσονται βλασφημίας ρήματα, εν ταπεινών δε ψυχαίς, ουράνια θεωρήματα. Βδελύττεται ήλιον κλέπτης, υπερήφανος δε, πραείς εξουδενώσει».