«ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι» Ομιλία του Δρ. Θεόφιλου Πουταχίδη καθηγητού της Κτηνιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ

 

Όταν η Ελλάδα ακυρώνει τον εαυτό της. Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Όταν επί είκοσι χρόνια η Τουρκία προετοιμαζόταν σε επίπεδο εξοπλιστικών προγραμμάτων, επιχειρησιακού, πολιτικού και στρατηγικού σχεδιασμού να αποκτήσει συντριπτική υπεροχή έναντι της Ελλάδας, κυρίως στον αέρα και στη θάλασσα, τα αρμόδια… ιδρύματα αποκοίμιζαν τις κυβερνήσεις με ανόητες ημερίδες και εκθέσεις, με τραγικά αποτελέσματα για την πατρίδα μας.

Αν κρίνει δε κανείς αντικειμενικά και εντελώς ουδέτερα το ρόλο αυτών των… ιδρυμάτων άμυνας και εξωτερικής πολιτικής, μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τελικά στόχος τους ήταν να καταστεί η Ελλάδα μια χώρα μειωμένης κρατικής κυριαρχίας, υπό την επιρροή της Τουρκίας.

• Δεν προειδοποίησαν έγκαιρα τις κυβερνήσεις για το μέγεθος της απειλής που αποτελεί το μεταναστευτικό, το οποίο είναι εντεταγμένο στον εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας.
• Δεν προειδοποίησαν έγκαιρα της κυβερνήσεις για την πορεία της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας της γείτονος.
• Δεν προειδοποίησαν έγκαιρα τις κυβερνήσεις για τις εξελίξεις στη γείτονα στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών (ΜΕΑ).
• Δεν πρότειναν έγκαιρα στην Ελλάδα τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της απειλής από τα ΜΕΑ, μέχρι και ο πιο αδαής είδε το ρόλο τους στη Λιβύη και το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
• Δεν προειδοποίησαν έγκαιρα την Ελλάδα για την τραγική –εφιαλτική θα έλεγα– κατάσταση που θα είχαμε περιπέσει, σε περίπτωση που η πολεμική αεροπορία της γειτονικής χώρας αποκτούσε τα 116 αόρατα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35.
• Δεν προειδοποίησαν έγκαιρα την Ελλάδα για την υπογραφή της συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και το πόσο καταστροφικό θα ήταν αυτό για την Ελλάδα και την Κύπρο.
• Δεν προειδοποίησαν έγκαιρα την Ελλάδα για το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», με το οποίο η Τουρκία μεθοδικά και με την εμπλοκή πολλών υπουργείων, δημιουργεί σταδιακά προϋποθέσεις για τον έλεγχο του μισού Αιγαίου. Μια από τις ενέργειες αυτές, που εντάσσεται στο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», είναι η αποστολή του ερευνητικού σκάφους «Çeşme» στην καρδιά του Αιγαίου, «στα δυτικά όρια της Γαλάζιας Πατρίδας», όπως λένε οι ίδιοι οι Τούρκοι.

Δεν, δεν, δεν δεν…

Τελικά, ότι δεν έγινε με μέθοδο και με βάση στρατηγικό σχεδιασμό, για να αποφύγει η Ελλάδα να φινλανδοποιηθεί, όπως με απύθμενο πραγματικά θράσος πρότεινε δημοσίως Έλληνας ακαδημαϊκός δάσκαλος, έγινε έστω και τσαπατσούλικα, εξ ανάγκης.

Της δευτέρας παρουσίας (Μέρος Β’) Από τον Θεόφιλο Πουταχίδη

(Φωτ.:ΑΠΕ.ΜΠΕ/Νίκος Αρβανιτίδης)

Κοντάκιο του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού αφιερωμένο στην δευτέρα παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ελεύθερη απόδοση στη σύγχρονη μορφή της γλώσσας μας. Διαβάστε εδώ το Μέρος Α’.

ς’. Εκείνος ο θεόπνευστος προφήτης Δανιήλ, όλ’ όσα είναι να γενούν με κάθε βεβαιότητα μας

[τα ’χει προμηνύσει.

Μ’ ακρίβεια και προσοχή αρκεί κανείς να σκύψει στον λόγο τον προφητικό και θα το

[καταλάβει.

«Για μια ’βδομάδα σε ισχύ», μας γράφει ο Προφήτης, «θα είναι η διαθήκη αυτή που ’χει

[αφεθεί για τότε»∙ και συνεχίζει άμεσα και λέει παρακάτω:

«Στης εβδομάδας τα μισά, τότε θε να σιγήσει της Θείας Λατρείας το καύχημα, το κέντρο, το

[στολίδι».

Κι αυτό έτσι ερμηνεύεται: για τρία χρόνια και μισό είναι που θα κηρύξουν

οι δυο καλοί μας Άγιοι Προφήτες που θα ’ρθούνε, τον ερχομό της Δεύτερης, που λέμε,

[Παρουσίας.

Τα άλλα τρία και μισό τ’ ακόλουθα τα χρόνια, ο άδικος αντίχριστος θα ‘χει κυριαρχία

κι αυτούς που Σ’ αναμένουνε σκληρά θα βασανίζει,

ω, δικαιότατε Κριτή!

ζ’. Φύτρα κατάλληλη θα βρει ο αντίχριστος και θα ’ρθει, φύτρα πικρή, φύτρα κακιά και

[δηλητηριασμένη∙ και απ’ αυτήν θα γεννηθεί.

Βλέπεις τι θέλει ο πονηρός, ο πιο απεχθής που υπάρχει, ο την αλήθεια που μισεί και ποιος

[είν’ ο καημός του;

Χριστού τη Θεία Γέννηση, την ενανθρώπισή Του, ψάχνει πως να την μιμηθεί και να την

[αντιγράψει.

Κι έτσι, σώμα θα πάρει∙ η διαβολή κι η πονηριά θα βρει κι αυτή εργαλείο, ώστε με σάρκα και

[οστά στη γη να περπατήσει.

Μία γυναίκα αμαρτωλή κι ακάθαρτ’ ολωσδιόλου, μέσα απ’ τις φαντασίες της, λέει, θα τον

[γεννήσει.

Θ’ εξαπατήσει όσους ζουν μέσα στην αμαρτία, πως τάχα λέει πως κι αυτόν τον γέννησε

[παρθένος.

Και ψευτοθαύματα πολλά, της φαντασίας κόλπα, θα κάνει ο ανόσιος και της ψευτιάς

[πατέρας.

Κι όσοι το νόμο Σου Θεέ δεν τήρησαν- δεν θέλαν- αυτόν θα αγαπήσουνε κι Εσένα θ’

[αρνηθούνε,

ω, δικαιότατε Κριτή!

Ένας εξωμότης στο ... Εθνικό Θέατρο!

Στις 25 Μαρτίου το Εθνικό Θέατρο θα τιμήσει την ημέρα της Εθνεγερσίας με μία παράσταση, τον «Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου», παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση. 

Κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου, ένα πραγματικό πρόσωπο, ο κοτζάμπασης Δ. Ροδόπουλος που είχε συλληφθεί με άλλους πρόκριτους της Πελοποννήσου από τους Οθωμανούς, παραμονές του Αγώνα, ώστε να προληφθεί η εξέγερση. 

Είναι γνωστό πως οι πρόκριτοι αυτοί υπέφεραν τα πάνδεινα στις φυλακές της Τριπολιτσάς και οι περισσότεροι πέθαναν λίγο αργότερα από τις κακουχίες. Όχι όμως και ο Ροδόπουλος που δέχθηκε να γίνει μουσουλμάνος για να σωθεί. Στη συνέχεια, όταν είδε ότι η Επανάσταση εξελίσσεται θετικά, για να γλιτώσει, … ξαναγίνεται Έλληνας και μάλιστα ήρωας από λάθος, όταν μέσα στον πανικό του, βάζοντάς το στα πόδια, θερίζει όποιον Τούρκο βρίσκει μπροστά του. 

Δεν ξέρω ποιο ήταν το κριτήριο αυτής της επιλογής από όλη την ελληνική δραματουργία για να… τιμηθεί το 1821, σε μια παράσταση που σκηνοθετεί ο εγγονός του Καραγάτση και απώτερος απόγονος του Ροδόπουλου Δ. Τάρλοου και την οποία έχει διασκευάσει θεατρικά συγγραφέας που έχει χαρακτηρίσει σε άρθρο του τον Ύμνο εις την Ελευθερία του Σολωμού «εθνοφασιστικό ποίημα που υμνεί δολοφόνους», όπως ονομάζονται οι επαναστάτες με αφορμή τις σφαγές στην Τριπολιτσά και τους σχετικούς στίχους του ποιητή.

Εκδεδομένος το 1944 «Ο κοτζάμπασης του Καστρόπυργου», υπηρετούσε συγκεκριμένες σκοπιμότητες με τον ηθικό του σχετικισμό όσον αφορά τα φαινόμενα δοσιλογισμού τότε. 

Σήμερα επιστρατεύεται από τον εθνομηδενισμό για προφανείς λόγους. Δεν υποστηρίζω πως πρέπει να ωραιοποιείται η Επανάσταση. Αλλά η επιλογή αυτή για την 25η Μαρτίου δίνει το στίγμα. Κι αυτό το στίγμα που για κάποιους είναι ο φιλοτομαρισμός και η αμφισβήτηση κάθε ηρωισμού, για μας δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι οι βιολογικοί και πολιτικοί απόγονοι των κοτζαμπάσηδων (και μάλιστα του πιο διεφθαρμένου και φιλοτόμαρου τμήματός τους) κυβερνούν ακόμη τον τόπο, σε όλα τα πεδία. 

Τι κρίμα που δεν υπάρχει καλλιτέχνης απόγονος του Νενέκου για να μας πει και τον δικό του πόνο. 

Και τι κρίμα που δεν υπάρχει Γέρος του Μοριά για να απαντήσει όπως τότε και να σώσει την Επανάσταση που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε.

Κώστας Χατζηαντωνίου

Πηγή: "Αμφοτεροδέξιος..." :

'Η ομιλία τοῦ π. Στυλιανοῦ Καρπαθίου, Θεολόγου-Ψυχιάτρου, Διδάκτορος τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν,μέ θέμα «Ἡ ὑγεία ὡς ἀγαθό»

 

https://youtu.be/LRoZR5FNnCs

Στις 14 Φεβρουαρίου η Κίνηση Ορθοδόξων Πολιτών “Παρεμβολή” είχε την χαρά και την τιμή να φιλοξενήσει στο διαδικτυακό της κανάλι τον π.Στυλιανό Καρπαθίου, ιατρό, θεολόγο και διδάκτορα βιοηθικής. 

Η ομιλία του π.Στυλιανού κινήθηκε γύρω από την Υγεία, ως αγαθό. Από την αρχή ο ομιλητής απεγκλώβισε την έννοια της Υγείας από τα στενά πλαίσια της απλής απουσίας σωματικής ασθένειας ή αναπηρίας, όπως συνηθίζουμε να την εννοούμε σήμερα, και μέσα από ιστορικές και αγιογραφικές αναδρομές ανέδειξε την ανώτερη διάστασή της ως υπαρξιακή αρμονία, και ως πληρότητα νοήματος ζωής και σχέσεως, τόσο με το Θείο, όσο και με τον Συνάνθρωπο. 

Την ομιλία παρακολούθησαν “ζωντανά” μέσω του καναλιού της “παρεμβολής” στο youtube, ενώ χιλιάδες είναι έκτοτε και οι προβολές της στο ίδιο κανάλι, όπου βρίσκεται αναρτημένη. 

Όπως ήταν φυσικό, στις ερωτήσεις του κοινού, που είχαν την ευκαιρία να καταθέσουν ζωντανά στον χώρο των σχολίων, κυριάρχησε το έντονο ενδιαφέρον για την παρούσα δεινή συγκυρία.

 Απαντώντας στις σχετικές ερωτήσεις που τέθηκαν ο π.Στυλιανός τοποθετήθηκε σε θέματα όπως:

 - Η ιεράρχηση του αγαθού της Υγείας, όχι ως του υπέρτατου, αλλά εντός του προαναφερθέντος πλαισίου της ομιλίας του,

 - Η βιοηθική των διενεργούμενων εμβολιασμών κατά του SARS-COV2, αναδεικνύοντας το ηθικό πρόβλημα της χρήσης βιολογικού υλικού από ανθρώπινα εκτρωμένα έμβρυα σε κάποια από αυτά,

 - Οι σοβαρές βλάβες στην υγεία του πληθυσμού από τα επιβαλλόμενα κατά της “πανδημίας” μέτρα, με έμφαση στις ψυχιατρικής και κοινωνικής φύσεως νοσηρότητες, και με σαφή αμφισβήτηση της προσέγγισης του θέματος από την “επιτροπή λοιμωξιολόγων”

 - Η επιβαλλόμενη μασκοφορία του πληθυσμού ειδικά εντός των Ιερών Ναών, στην οποία μάλιστα έδωσε διαστάσεις αιρέσεως και εκπτώσεως από την εκκλησιαστική αλήθεια, 

- Η πράξη της απολυμάνσεως σε Ιερούς Ναούς, την οποία και απερίφραστα απέρριψε.

Κίνηση Ορθοδόξων Πολιτών 

Παρεμβολή

«ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι» Ομιλία του Δρ. Θεόφιλου Πουταχίδη

«ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι» 

 Ομιλία του  Δρ. Θεόφιλου Πουταχίδη  

 Κυριακή  28 Φεβρουαρίου,  στις 19.00 μ.μ.  

Ζωντανά στο κανάλι της Παρεμβολής

Το φοβερό όραμα του Αγίου Ιωαννή της Κροστάνδης (1901)

 

Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, από τη Ρωσία, διηγείται αυτό το όραμα που είχε τον Ιανουάριο του 1901:

«Οι αγιασμένοι άνθρωποι του Θεού δεν θα πρόδιδαν την πίστη ούτε με μια λέξη»

Μετά τις βραδινές προσευχές, ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ στο αμυδρά φωτισμένο κελί μου, καθώς ήμουν κουρασμένος. Μπροστά από την εικόνα της Μητέρας του Θεού βρισκόταν κρεμασμένη η λαμπάδα μου. Δεν είχε περάσει πάνω από μισή ώρα, όταν άκουσα ένα θρόισμα. Κάποιος ακούμπησε τον αριστερό μου ώμο και με τρυφερή φωνή μου είπε: «σήκω δούλε του Θεού Ιωάννη, και ακολούθησε το θέλημα του Θεού!»

Σηκώθηκα και είδα κοντά στο παράθυρο έναν ένδοξο στάρετς [1] (γέροντα) με ψαρά μαλλιά, φορώντας ένα μαύρο μανδύα, και κρατώντας μια ράβδο στο χέρι του. Με κοιτούσε τρυφερά και κρατιόμουν με δυσκολία να μην πέσω εξαιτίας του μεγάλου φόβου μου. Τα χέρια και τα πόδια μου έτρεμαν, ήθελα να μιλήσω, άλλα η γλώσσα μου δεν με υπάκουε. Ο γέροντας έκανε το σημείο του σταυρού σε μένα και σύντομα γέμισα με γαλήνη και χαρά. Έπειτα, έκανα το σταυρό μου κι ο ίδιος.

Στη συνέχεια, έδειξε με τη ράβδο του προς το δυτικό τοίχο του κελιού μου, έτσι ώστε να παρατηρήσω ένα συγκεκριμένο σημείο. Ο γέροντας είχε χαράξει στον τοίχο τους ακόλουθους αριθμούς:1913, 1914, 1917, 1922, 1924 και 1934. Ξαφνικά ο τοίχος εξαφανίστηκε και περπατούσα με το γέροντα σε ένα πράσινο λιβάδι και είδα πλήθος από χιλιάδες σταυρούς σαν σημάδια τάφων.

Εκπαιδευτικά προγράμματα σεξουαλικής αγωγής κουρελιάζουν την παιδική αθωότητα από το νηπιαγωγείο

των Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη - Σοφία Χατζή

Η γιατρός Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη, ιδρυτικό μέλος του κινήματος «Μαμά, μπαμπάς και παιδιά» μιλά για τα νέα εκπαιδευτικά προγράμματα που ψήφισε, παρά τις αντιδράσεις, το ΥΠΕΠΟ, αλλά και για το νομοσχέδιο για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από το νηπιαγωγείο!

Η παραδοσιακή οικογένεια, δηλαδή το έγγαμο ζευγάρι, η μητέρα με τον πατέρα, που μεγαλώνουν από κοινού τα παιδιά τους και έχουν τη διάθεση να μείνουν δεμένοι για όλοι τους τη ζωή, υποβαθμίζεται στις μέρες μας, με πολλούς τρόπους. Για τον λόγο αυτό, τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών, αποφάσισαν να δημιουργήσουν από κοινού το κίνημα “Μαμά-μπαμπάς και παιδιά” προκειμένου να υποστηρίξουν την οικογένεια ως βασική μονάδα της κοινωνίας σύμφωνα με τις αρχές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η γιατρός και πνευμονολόγος Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη, ιδρυτικό μέλος του κινήματος μιλά στην Ορθόδοξη Αλήθεια για τον σύλλογο που δημιουργήθηκε, με στόχο να στηρίξει την παραδοσιακή οικογένεια.Θα αναφερθεί επίσης στα νέα εκπαιδευτικά προγράμματα που τον Ιούνιο, παρά το ότι στη δημόσια διαβούλευση υπήρξε μεγάλη αντίδραση, το υπουργείο προχώρησε και ψήφισε. Θα μας πληροφορήσει για ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο που αφορά στην εισαγωγή των δεξιοτήτων ζωής στα σχολεία με το οποίο προωθούνται τα λεγόμενα συμπεριληπτικά προγράμματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, από την αθώα ηλικία των παιδιών του νηπιαγωγίου.

Κα Χατζηγιαννάκη μιλήστε μας για την ανάγκη που δημιουργήθηκε, ώστε να συσταθεί το εν λόγω κίνημα.

Όλα αυτά τα μέτρα εναντίον της παραδοσιακής οικογένειας και ενώ λαμβάνονται με τη δικαιολογία ότι θα κάνουν την κοινωνία μας πιο λειτουργική, θα φέρουν την ευτυχία στην οικογένεια, θα καταπολεμήσουν την κακοποίηση και την «ανελαστικότητα της παράδοσης», φέρνουν άσχημα αποτελέσματα.

Περνώντας τα χρόνια, οι γάμοι λιγοστεύουν, και από αυτούς οι περισσότεροι καταλήγουν σε διαζύγιο, οι νέοι μας παντρεύονται όλο και μεγαλύτεροι, κάνουν όλο και λιγότερα παιδιά και σε μεγαλύτερη ηλικία, οι κακοποιητικές σχέσεις και οι αμβλώσεις είναι η ζωντανή πραγματικότητα, δεν υπάρχουν άνθρωποι να ονειρεύονται την πολύτεκνη οικογένεια. Η οικογένεια υποβαθμίζεται σαν αξία και στόχος ζωής, και αυτό που κανονικά αποτελεί το στήριγμα του ανθρώπου, στις μέρες μας προωθείται ως ένας δευτερεύων ανάξιος λόγου θεσμός.

Ὁ ΕΛΛΗΝ ἥρωας πού ἔκανε τό κορμί του κοντάρι γιά τήν Σημαία! (Στά Σχολεία Πότε θά ΔΙΔΑΧΘΟΥΝ ΟΛΑ αυτά; Έ; )

Τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Σπύρου Καγιαλέ!

Ξημέρωμα του 1897 η Κρήτη «βράζει» από τις θηριωδίες των Τούρκων.

Οι Κρητικοί αποφασίζουν να κηρύξουν την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα.

Στον Προφήτη Ηλία του Ακρωτηρίου Χανίων Κρήτης οχυρώνονται οι επαναστάτες και υψώνουν την ελληνική σημαία, που τους παρέδωσε ο ύπαρχος του θωρηκτού «Ύδρα» Κωνσταντίνος Κανάρης, εγγονός του ναύαρχου Κανάρη.

Εκτός από τους Τούρκους, έχουν να αντιμετωπίσουν και την αντίδραση των Μεγάλων Δυνάμεων (Ιταλίας, Γαλλίας, Αυστρίας, Γερμανίας, Αγγλίας και Ρωσίας), που στις 9 Φεβρουαρίου 1897, ξεκινούν σφοδρό βομβαρδισμό.

Μία από τις οβίδες κτυπά και καταρρίπτει τον ιστό με την ελληνική σημαία.


Ο οπλίτης Σπύρος Καγιαλές-Καγιαλεδάκης με μεγάλο κίνδυνο για την ζωή του πετάγεται μέσα στην πύρινη κόλαση του βομβαρδισμού, ξαναστήνει τον ιστό και η σημαία κυματίζει και πάλι περήφανη.

Μια νέα οβίδα καταρρίπτει και πάλι τον ιστό.
Ο Σπύρος Καγιαλές-Καγιαλεδάκης τον ξαναστήνει όπως πριν.

Τρίτη οβίδα θρυμματίζει πια τον ιστό και ρίχνει κάτω την σημαία.

Τότε συνέβη κάτι το απίστευτο, κάτι ανεπανάληπτο:

Ο Σπύρος Καγιαλές – Καγιαλεδάκης αρπάζει την σημαία και την ανυψώνει κάνοντας το ίδιο του το σώμα κοντάρι!

Μόλις οι ναύαρχοι του ενωμένου στόλου είδαν με τα κιάλια ότι η σημαία και πάλι κυματίζει με κοντάρι έναν… επαναστάτη, δεν πίστευαν στα μάτια τους και αμήχανοι διέταξαν παύση πυρός.

Έφθασε η ώρα να αντιδράσουμε! Το Κρυφό Σχολειό είναι πεπρωμένο

Στον μακαριστό Γέροντα Χρυσόστομο…

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς

Όχι, δεν είναι λάθος γραμμένη η λέξη. «Μαναστήρια» ονόμαζε ο λαός τις ιερές μονές του Γένους. Στο βιβλίο του Χρήστου Χρηστοβασίλη (1862-1937), για τον οποίο όπως προσφυώς γράφτηκε, «ίσως δεν ήταν λόγιος αλλά κλεφταρματολός», με τίτλο «Ηρωικά διηγήματα», διαβάζουμε για τις τελευταίες ορμήνειες του βαριοπληγωμένου μετά από μάχη με τους Τούρκους, Αητόγιαννου, του τιμημένου και ξακουσμένου αρχηγού, «πούχε εξήντα χρόνια Κλέφτης και δώδεκα πληγές στο κορμί του». Ξεψυχά ο γερο-καπετάνιος, στο μοναστήρι του Άι-Λιά, αετοφωλιά της Παναγίας στην Πίνδο.

«Έχω κι άλλο ένα σας πω και να σας παρακαλέσω. Να βοηθάτε τα μαναστήρια όσο μπορείτε. Χωρίς αυτά τα μαναστήρια δεν θα μπορούσε να ζήσει η Κλεφτουριά που λευτέρωσε την Ελλάδα! Να κόβετε από την χαψιά σας και να δίνετε στα μαναστήρια. Δεν έχω άλλο τίποτε να σας πω. Σχωράτε με κι ο Θεός σχωρέσ’ σας». (σελ. 223).

Γράφω το παρόν κείμενο με πολλή συγκίνηση. Πρόσφατα εκοιμήθη εν Κυρίω ένας αετός της Ορθοδοξίας μας, ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Νικοδήμου, πατήρ Χρυσόστομος. Ο μακαριστός Γέροντας, είχε ιδρύσει, ήταν κτήτωρ, όχι μιας Ιεράς Μονής. Αλλά ίδρυσε και έκτισε ένα «μαναστήρι». Το μαναστήρι του Οσίου Νικοδήμου, που στέκει μάνα και ελπίδα και του λαού του Κιλκίς, και της πατρίδος, αλλά και όλης της ορθόδοξης εκκλησίας του Χριστού.

Με περιέβαλε με την αγάπη του – κι ας μου συγχωρεθεί το πρώτο πρόσωπο – με τιμούσε με την φιλία του, με στήριζε, με συμβούλευε. Ανέβαινα το όρος Πάικο, στο μαναστήρι του, με πολλή χαρά, γιατί ήξερα ότι θα συναντήσω έναν πνευματικό πατέρα, έναν λεβεντάνθρωπο, έναν αρχοντικό, προσηνή, φιλότιμο, ακέραιο και ασυμβίβαστο με την περιρρέουσα ασχήμια, ηγούμενο. (Αρχοντιά και φιλότιμο που συναντάς σ’ όλη την εκλεκτή αδελφότητα της μονής). «Δημήτριε, Δημήτριε, μας ξέχασες…», και το πρόσωπο έλαμπε από καλοσύνη και χαρά του αειμνήστου Γέροντα. Έσκυβα το κεφάλι με σεβασμό και τον άκουγα, τα λόγια του, χρυσά σταλάγματα σοφίας και σύνεσης. Νουθεσίες πολυτίμητες, από έναν αληθινό αγωνιστή της Πίστεως και της Πατρίδος. Πραγματικός πατριδοφύλακας ο Γέροντας, αντίκριζε με πολύ πόνο και οδύνη την κατρακύλα μας. Αγωνιζόταν ανύστακτα με τα όπλα του. Συνέδρια και ημερίδες. Ομιλίες επιφανών Ελλήνων. Εκδόσεις βιβλίων και περιοδικών. Κατασκηνώσεις που επιτελείται αγωγή εθνικής παιδείας και ορθόδοξης βιοτής. Έργο πνευματικό, λίγο το φανερό. Αφθονοπαρόχως το κρυφό, τεράστιο, και στα εκατοντάδες πνευματικοπαίδια του και σε πολλούς που προσέτρεχαν απελπισμένοι, και εύρισκαν στήριγμα και παραμυθία, στο ακούραστο πετραχήλι του. Παροιμιώδης η προσφορά του σε εμπερίστατους ανθρώπους, η αρετή της ελεημοσύνης, που στόλιζε τον σπουδαίο Γέροντα. «Μάνα», το μοναστήρι του για πολύ κόσμο, «μάνα» πνευματική, αλλά και υλική. Όλα για τον συνάνθρωπο, την πατρίδα, θυσία για την άμωμο Πίστη των αγίων Πατέρων ημών. Κρυστάλλινη η άποψή του για την Ορθοδοξία και τους «κρυφοδαγκανιάρηδες» που την υποβλέπουν. Ένας «κλεφταρματολός» του Γένους ο μακαριστός Γέροντας με ήθος μακρυγιάννειο: «Όταν μου πειράζουν την Πατρίδα και Θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ΄νεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάμουν».

Με τίμησε με την έκδοση ενός βιβλίου μου. Με δική του παρότρυνση και με την συνδρομή των πατέρων της μονής για τέσσερα χρόνια φιλοξενούνταν κείμενά μου στο περ. «ΑΦΥΠΝΙΣΗ», κείμενα που εκδόθηκαν σε βιβλίο με τίτλο. «Τα άθεα γράμματα και η Παιδεία του Γένους». Δοξάζω τον Θεό που διαβάζω στον πρόλογο τα αρωματισμένα λόγια του. Από τις πιο ακριβείς, εύστοχες και σοφές «διαγνώσεις» για την Παιδεία.

«…Ανέκαθεν η παιδεία μας είχε χαρακτήρα χριστοκεντρικό. Πρώτιστος στόχος της ήταν η πνευματική καλλιέργεια του νέου, αποσκοπούσε δηλαδή να οδηγήσει τον μαθητή στην απαραίτητα αυτογνωσία και τελικά στην θεογνωσία, που είναι και το κατ΄ εξοχήν ζητούμενο…

Σήμερα όμως η Παιδεία έχει αλλοτριωθεί σε βαθμό επικίνδυνο. Δεχόμενη θανάσιμα χτυπήματα με τις αλλεπάλληλες “αλλαγές” στα εκπαιδευτικά προγράμματά της έχει υποστεί μια ανυπολόγιστη καταστροφή, αφού ξένα κέντρα εξουσίας και λήψεως αποφάσεων καθορίζουν και αυτό το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων! Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του έθνους μας, η Γλώσσα, η Ιστορία, η ορθόδοξη Πίστη πλήττονται εδώ και πολλά χρόνια συστηματικά και συνειδητά από φανερούς και κυρίως “αοράτους” εχθρούς…

Καθημερινώς μια τραγωδία, με ανυπολόγιστες συνέπειες συντελείται στα σχολεία μας. Δυστυχώς, όμως, φαίνεται ότι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ούτε και αποτιμήσει ακόμη το μέγεθος αυτής της συντελούμενης εθνικής καταστροφής.! Χρόνια τώρα άσπονδοι εχθροί της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού επιχειρούν συστηματικά να γκρεμίσουν μέσα από τις ψυχές των νέων μας, καθετί που θυμίζει Χριστό και Ελλάδα, να αποσυνδέσουν τους μαθητές από την δισχιλιετή ορθόδοξη ελληνική παράδοση του έθνους. Με προμελετημένες κινήσεις και καταχθόνια σχέδια, που έχουν εξυφάνει από καιρό, εργάζονται επιμελώς επιζητώντας ηθική, πνευματική και εθνική εξόντωση των ελληνοπαίδων. Και, εν πολλοίς, δυστυχώς, το έχουν καταφέρει! Δύο γενεές Ελλήνων μαθητών έχουν αποφοιτήσει από τα σχολεία άγευστοι εντελώς αληθινής παιδείας, παραμένοντας εσαεί τυφλοί πνευματικά και γλωσσικά νήπιοι. Χιλιάδες από αυτά τα παιδιά έχουν οδηγηθεί ήδη στην αποχαύνωση και την λήθη. Είναι αυτά που θα αποτελέσουν αύριο – όταν κληθούν από εκείνους που τους εξέθρεψαν – τις ορδές των Γενιτσάρων. Βιώνουμε με οδύνη και φρίκη εδώ και χρόνια τον πνευματικό αυτό εξανδραποδισμό του Γένους. Τα διαβρωτικά σημάδια αυτής της βαθιάς πνευματικής κρίσης, ήδη προ πολλού ψηλαφητά και ευδιάκριτα, διαγράφουν δυστυχώς ένα δυσοίωνο και πού ζοφερό για την πατρίδα μας μέλλον…

Έφθασε η ώρα να αντιδράσουμε! Το Κρυφό Σχολειό είναι πεπρωμένο, φαίνεται, να ξαναζήσει στις μέρες μας. Ο καθένας μας μπορεί να δημιουργήσει ένα Κρυφό Σχολειό ή, στην ανάγκη, να γίνει ο ίδιος ένα Κρυφό Σχολειό!…Αυτή είναι η λύση όπως μας την δίδαξαν οι ηρωικοί πρόγονοί μας…».

Λόγος ευθύς, ασυμβίβαστος, έντιμος, έμπονος. Λόγος με διαγνωστική τόλμη, λεβέντικος, όπως ήταν όλος ο ιερατικός του βίος. Αυτός ήταν ή, μάλλον, είναι ο μακαριστός Γέροντας Χρυσόστομος. («Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι, και εν Κυρίω ο μισθός αυτών, και η φροντίς αυτών παρά Υψίστω»). Και δανειζόμενος κάτι από τον Παπαδιαμάντη: «Απήλθε ήδη να αναπαυθεί, εκ των τοσούτων παλαισμάτων, ο γεραρός της Ορθοδοξίας και του Γένους μας αγωνιστής. Τελέσας τον δρόμον και τον καλόν αγώνα απεδήμησε προς τον αθλοθέτην και βραβευτήν Χριστόν». Αιωνία η μνήμη του αγαπημένου μας Γέροντα Χρυσοστόμου, να έχουμε την ευχή του.

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς

Της δευτέρας παρουσίας (Μέρος Α’) Από τον Θεόφιλο Πουταχίδη

Ο Ρωμανός και η Παρθένος. Μικρογραφία από το 

«Μηνολόγιο του Βασιλείου Β’» (πηγή: Πανεπιστήμιο Βιέννης)

Κοντάκιο του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού αφιερωμένο στην δευτέρα παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ελεύθερη απόδοση στη σύγχρονη μορφή της γλώσσας μας.

Προοίμιο

Τότε Θεέ μου που θα ’ρθείς ξανά στη γη με δόξες,
θα τρέμουνε τα σύμπαντα
κι ένα ποτάμι από φωτιά μπροστά απ’ εκεί που θα σταθείς θα ρέει πυρωμένο∙
και τα βιβλία θ’ ανοίξουνε και όλ’ όσα μείναν μυστικά θε να φανερωθούνε…
Τότε… κι εμέ μην με ξεχνάς και σώσε με τον δόλιο από την άσβηστη φωτιά
κι αξίωσε με να σταθώ κι εγώ στα δεξιά Σου
ω, δικαιότατε Κριτή!
Οίκοι

α’. Κύριε μου Υπεράγαθε, σαν φέρνω στο μυαλό μου τι δικαστήριο φοβερό φυλάγεις για το
[τέλος,
και όλα όσα θα γενούν της Κρίσεως την ημέρα,
φρίκη με πιάν’ ανείπωτη και ταραχή μεγάλη, ότ’ η ίδια μου η συνείδηση αρχίζει να μ’ ελέγχει.
Όταν, λοιπόν, στο θρόνο Σου τότε θε να καθίσεις κι αρχίσεις την εξέταση του πάσα ενός να
[κάνεις,
κουράγιο δεν θα βρει κανείς τις αμαρτίες που ‘κανε να αρνηθεί μπροστά Σου,
γιατί η αλήθεια τότ’ εκεί θα τα φωτίζει όλα κι όλοι δειλά θα στέκουμε από τρόμο παγωμένοι.
Από τη μια θα ακούγονται της γέεννας οι φλόγες με κρότο να τριζοβολούν∙ κι από την άλλη
[αντάμα θα ακούγοντ’ οι αμαρτωλοί τα δόντια τους να τρίζουν.
Γι’ αυτό και Σε θερμοπαρακαλώ, σαν έρθ’ αυτό το τέλος, ελέησέ με τον φτωχό, λυπήσου με
[κι εμένα
ω, δικαιότατε Κριτή!

β’. Κείνη την πρώτη τη φορά που ήρθ’ ο Κύριος μας στη γη και εμφανίστηκε ανάμεσα σ’ ανθρώπους,
χωρίς να έχει χωριστεί απ’ τον γεννήτορα Θεό που λέγεται Πατέρας,
κανείς δεν πήρε είδηση απ’ όσους είν’ κει πάνω∙ τις Εξουσίες εννοώ, αλλά και τις Δυνάμεις
[και τ’ άλλα τα Αγγελικά τα τάγματα τα όσα.
Κι ήρθε κι εναθρωπίστηκε κατά το θέλημά Του, Αυτός που πριν τόσον καιρό έπλασε τους
[ανθρώπους,
και αναλήφθηκ’ ύστερα να πάει προς τον Πατέρα∙ κι ας μην υπήρξ’ ούτε στιγμή που να Τον
[είχ’ αφήσει και χώρια Του να ’χε βρεθεί.
Μέγα Σου το μυστήριο Σωτήρα και Χριστέ μου κι άνθρωπος δεν είναι κανείς για να το
[εξηγήσει.
Χωρίς να απομακρυνθείς καθόλου απ’ τον Πατέρα πήγες και Τον συνάντησες με την Ανάληψή
[Σου.
Εσύ που εισ’ αχώριστος πάντοτε απ’ Αυτόν, στα σύμπαντα είσαι πανταχού κι η Χάρη Σ’ τα
[γεμίζει
ω, δικαιότατε Κριτή!

Ἡ ὑγεία ὡς ἀγαθό ὁμιλία τοῦ Πρωτ.Στυλιανοῦ Καρπαθίου,Θεολόγου-Ψυχιάτρου, Δρ.τοῦ Παν.Ἀθηνῶν

https://youtu.be/LRoZR5FNnCs

H Κίνηση Ορθοδόξων ΠΟΛΙΤΩΝ «Παρεμβολή»

 Προσκαλεί τά μέλη καί τούς φίλους τῆς, ἀλλά καί κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανό, πού προβληματίζεται γιά ὅσα συμβαίνουν στίς μέρες μας, σε νέα πνευματική εὐκαιρία.

 Πρόκειται γιά ὁμιλία τοῦ Πρωτ. Στυλιανοῦ Καρπαθίου, Θεολόγου-Ψυχιάτρου, Διδάκτορος τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, 

μέ θέμα 

«Ἡ ὑγεία ὡς ἀγαθό».

 Ὁ ἐπικαιρικός χαρακτήρας τοῦ θέματος εἶναι προφανής, θεωροῦμε δέ ἐπιτακτική τήν ἀνάγκη νά τεθεῖ τό ζήτημα τῆς ὑγείας στό πλαίσιο τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας, καθώς λόγω τοῦ πανικοῦ πού συντηροῦν τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης (ἀλλά καί κάποιων ἄστοχων -γιά νά τό ποῦμε ἐπιεικῶς- δηλώσεων ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν) εἶναι παραπάνω ἀπό ὁρατός ὁ κίνδυνος νά παγιωθεῖ ἡ ἄγνωστη γιά τό ὀρθόδοξο βίωμα ἀντίληψη ὅτι ἡ ὑγεία τοῦ σώματος, δηλ. ἡ ζωή ὡς βιολογικό -καί μόνο- γεγονός, εἶναι τό ὕψιστο ἀγαθό γιά τόν ἄνθρωπο. 

Φλώρινα, 2021

ΟΙ ‘’ΤΕΛΙΣΚΟΜΕΝΟΙ’’ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ

 

Γράφει ο π. Στυλιανός Εμμ. Καρπαθίου, Θεολόγος, Ψυχίατρος, Δρ. Βιοηθικής- 1. Τά δύο αρχέτυπα Κιβωτός και Τιτανικός.

Κάποτε, στα πανάρχαια χρόνια, ένας πρωτόπειρος ναυπηγός, αλλά με μαστορική επιδεξιότητα, συνάρμοσε μια Κιβωτό, στα σπλάχνα της οποίας κούρνιασε ταπεινά, σαν σε εύγονη μήτρα, ολόκληρος ο πλούτος της έμβιας δημιουργίας, έως ότου απέστη η οργή Κυρίου, που επέπεσε στη γή, διά το είναι τους ανθρώπους ‘’σάρκας.’’ ‘’Και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί καί έπνευσαν οι άνεμοι’’ σε μια λυσσομανούσα φύση, αλλά το πλοίο της Κιβωτού έπλεε ασφαλές μέσα σε μια γαλήνια πορεία ζωής, διαφυλάσσοντας στην θαλπωρή των σπλάχνων της την παγκόσμια έμβια δημιουργία.

Και κάποτε άλλοτε, στα χρόνια των ‘’φώτων’’, αφού πέρασαν άγνωστο πόσες χιλιετηρίδες από τότε, ένας εσμός επιστημόνων κατασκεύασε περίτεχνα και με εκπληκτική επιδεξιότητα ένα πλωτό θαύμα μηχανικής και αισθητικής, αγέρωχο πλοίο, που πήρε την σφραγίδα του αβύθιστου, καύχημα της ανθρώπινης μεγαλωσύνης, που θα μπορούσε να αντιπαλέψει νικηφόρα κάθε μήνι των στοιχείων της φύσεως. Ήταν το πλοίο, που του επέγραψαν το όνομα Τιτανικός, όνομα δανεισμένο από τους μυθικούς Τιτάνες, τα υπερφυσικά όντα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, ώστε να φανερώσουν συμβολικά τη δύναμη του ανθρώπινου μυαλού. Και ο Τιτανικός ταξίδευε όχι μέσα σε λυσσομανούντα άνεμο του Ατλαντικού, ούτε αντιπάλευε τα θηριώδη κύματά του, αλλά ἐπλεε σε μια απίστευτη νηνεμία, μέχρις ότου ένας ‘κατεργάρης’ των ωκεανών, καθόλου απρόβλεπτος, μέσα στην απόλυτη νηνεμία, μ’ένα και μόνο σκούντημά του κατάπιε την υπεροχή του Τιτανικού, και «εξέλιπαν ωσεί καπνός αι ημέραι του».

Ο Νώε, ο κατασκευαστής της ταπεινής Κιβωτού, ήτο μαθητής της Σοφίας του Θεού και «όπου (γαρ) άνδρες θεούς σέβοιντο… πώς ουκ εικός ενταύθα πάντα μεστά ελπίδων αγαθά είναι;» {Ξενοφών). Οι άλλοι, παιδιά του ‘’αιώνα των φώτων’’, επηρμένοι τεχνουργοί της υπερκατασκευής του ‘’αβύθιστου’’ Τιτανικού, ήταν αγκυλωμένοι στον εαυτό τους, το μυαλό τους, τη φτώχεια τους, τη κακομοιριά τους. Έτσι, ο πρώτος έσωσε τη ζωή στον πλανήτη και οι δεύτεροι καταποντίσθηκαν στα ανήλιαστα ωκεάνεια βάθη της υπερηφάνειας και του κομπασμού τους. Αγνόησαν το γεγονός, ότι το υπαρκτό είναι μεγαλύτερο από το παρατηρήσιμο.

Η Ιστορία δεν θα μας συγχωρήσει

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Την Τετάρτη ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μίλησε στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP). Στην ομιλία του αυτή αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην Κύπρο και στην Ελλάδα.

Αφού δήλωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι στις συνομιλίες για το Κυπριακό θα συμμετέχει μόνο υπό την προϋπόθεση ότι το πλαίσιο της λύσης θα κινηθεί αυστηρά στην ύπαρξη δύο κρατών, απορρίπτοντας ξεκάθαρα τη λύση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, στράφηκε ευθέως εναντίον του Έλληνα πρωθυπουργού και της ίδιας της Ελλάδας.

Πήραμε από την επίσημη ιστοσελίδα της Προεδρίας της Τουρκικής Δημοκρατίας το κείμενο της ομιλίας του Ερντογάν και ακούσαμε την ομιλία του σε βίντεο.

Το πλήρες κείμενο που αφορά Κύπρο και Ελλάδα το μεταφράσαμε στα ελληνικά, με την κατά το δυνατόν πιστή απόδοση, και το παραθέτουμε παρακάτω.

Ο λόγος είναι ο εξής: Ο Έλληνας πρωθυπουργός, αλλά και κύκλοι που συνήθως απηχούν τις απόψεις του Μαξίμου, χαρακτηρίζουν τις απειλές «ως ρητορικές εξάρσεις για τη δημιουργία κλίματος στο εσωτερικό της Τουρκίας».

Αυτό το βολικό παραμύθι που ακούγαμε επί 20 και πλέον χρόνια, όσο η Τουρκία εξοπλιζόταν, έκανε επιθετικές ασκήσεις, απειλούσε την Ελλάδα και βελτίωνε τα επιθετικά της σχέδια για τη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο –ότι όλα αυτά τα κάνει «για εσωτερική κατανάλωση»–, έφερε την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής.

Το πολιτικό σύστημα για να καλύψει τις αδυναμίες του, να κρύψει, αλλά και να μην αναλάβει τις ευθύνες του έβρισκε τη βολική αδυναμία, για να έρθουμε στο σημείο όταν έφθασε ο κόμπος στο χτένι να τρέχουμε και να μη φτάνουμε, με τα Rafale και τις φρεγάτες…

Το ΕΛΙΑΜΕΠ και οι άλλοι φορείς που είναι γι’ αυτήν τη δουλειά αποκοίμησαν επί χρόνια την Ελλάδα, δεν προειδοποίησαν τις κυβερνήσεις για την επερχόμενη απειλή που αναγκάστηκε να «συμμαζευτεί» όταν το Oruç Reis αλώνιζε επί μήνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και όταν πλέον η απειλή έγινε ξεκάθαρη.

Εάν οι φορείς που είναι εντεταλμένοι να προειδοποιούν έγκαιρα την Ελλάδα για τις απειλές έκαναν σωστά τη δουλειά τους, δεν θα φτάναμε στο σημείο που φτάσαμε· θα ήταν υποχρεωμένες οι κυβερνήσεις να κάνουν τα απαραίτητα για να αντιμετωπιστεί η απειλή, ειδάλλως θα είχαν ποινικές ευθύνες.

Όμως, όταν χρηματοδοτείσαι από ξένες πρεσβείες και περίεργους χορηγούς πώς να εξυπηρετήσεις τα εθνικά σου συμφέροντα; Όποιος σε πληρώνει, κάτι περιμένει από σένα.

“Εχθροί του λαού” οι αγωνιστές Ιερείς;

Την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός έκανε βόλτες στα νησιά και οι Πακιστανοί έκαναν πορείες στο κέντρο της Αθήνας, δύο ιερείς στην Θεσσαλονίκη συνελήφθησαν, πέρασαν αυτόφωρο και τους επεβλήθη πρόστιμο 1500 ευρώ επειδή τέλεσαν την Θεία Λειτουργία.

Τι θα ζήσουμε τις επόμενες ημέρες, μήνες και χρόνια, δεν το ξέρουμε, αλλά σίγουρα και αυτά που συμβαίνουν τώρα, δεν είναι λίγα.

Να σέρνουν τους ιερείς μας στα κρατητήρια επειδή τέλεσαν την Θεία Λειτουργία. Είναι φοβερό αυτό.

Ειδικά ο Ιερομόναχος Γαβριήλ, από τον ναό της αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, στην Ευκαρπία, έζησε πράγματα που δεν θα τα φανταζόμασταν ένα χρόνο πριν, όταν αστυνομικοί προσπάθησαν να εισέλθουν ακόμα και μέσα στο Ιερό!

5 καταγγελίες έγιναν για την δική του περίπτωση, και μάλιστα η μία έγινε από πρόσωπο που ήταν μέσα στο ναό και ένιωσε ότι κινδύνευε η ζωή του/της, από την …”μη τήρηση των υγειονομικών μέτρων”!

Κάλεσε λοιπόν την αστυνομία να έρθει να την/τον σώσει από αυτούς τους “εχθρούς του λαού” τους Χριστιανούς και τα αποτελέσματα ήταν αυτά που διαβάσατε στην πρώτη παράγραφο.

Αλήθεια, που πάμε; Σε τι είδους εκκλησία οδηγούμαστε; Μήπως σε αυτήν που περιγράφει ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης;

Πηγή:https:https://orthopraxia.gr/

Η μάχη της Φλώρινας...Μια εκδήλωση του 2019

https://youtu.be/JRYbKc3RXa0

 Η κεντρική εκδήλωση για την 70η επέτειο της Μάχης της Φλώρινας που διεξήχθη στις 11 με 13 Φεβρουαρίου 1949 στο πλαίσιο του Ελληνικού εμφύλιου πολέμου  Μια μάχη κατά την οποία η Φλώρινα πλήρωσε ακριβά το τίμημα θυσιάζοντας τα παιδιά της.

Πηγή: neaflorina.gr

Όμιλία τοῦ Πρωτ. Στυλιανοῦ Καρπαθίου, Θεολόγου-Ψυχιάτρου, Διδάκτορος τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, μέ θέμα «Ἡ ὑγεία ὡς ἀγαθό».

 

Μία είν’ η ελευθερία

 Γράφει ο Θεόφιλος Πουταχίδης

Η ιογενής λοίμωξη που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα στις μέρες μας είναι ένα πρόβλημα περίπλοκο και προς στιγμή γεμάτο αβεβαιότητες. Η πλούσια κτηνιατρική εμπειρία πολλών δεκαετιών από λοιμώξεις που οφείλονται σε διάφορους κορόνα-ιούς σε διαφορετικά είδη ζώων δείχνει ότι πρόκειται για ιούς αρκετά… αλλοπρόσαλλους.

Έχει ήδη φανεί, βέβαια, ότι αυτό ισχύει και στην περίπτωση του SARS-CoV-2.

Βλέπετε, οι κορόνα-ιοί κάνουν πολλά λάθη στην αντιγραφή του γενετικού τους υλικού κι έτσι μέσα στον ίδιο οργανισμό που μολύνθηκε μπορεί να κυκλοφορούν μικροπαραλλαγές τους οι οποίες φέρουν τυχαίες μεταλλάξεις. Οι παραλλαγές σπανίως πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να χαρακτηριστούν διαφορετικά στελέχη του ιού. Γι’ αυτό πολλοί επιστήμονες τα ονομάζουν ως… «περίπου» στελέχη (quasispecies).

Το τι παραλλαγές κυκλοφορούν μέσα στον κάθε ασθενή που μολύνεται, κι αν κάποιες από αυτές συμβάλλουν στην παθογένεια της λοίμωξης, είναι ζήτημα τυχαίο και διαφορετικό σε κάθε περίπτωση. Αν επιπρόσθετα συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι στην παθογένεια της λοίμωξης συμβάλλει και η ιδιοσυστασία, δηλαδή ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του ανοσοποιητικού του κάθε ατόμου, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα.

Και βέβαια δεν μιλάμε μόνο για την ικανότητα των δραστικών μηχανισμών του ανοσοποιητικού να αντιμετωπίσουν τον ιό. Μιλάμε και για την ικανότητα των ρυθμιστικών μηχανισμών του ανοσοποιητικού να καταστείλουν και να εξισορροπήσουν αυτήν την αντίδραση που προκαλεί και ίδια της μεγάλη ζημία στα πνευμόνια.

Όλα αυτά κι άλλα επιστημονικά και περίπλοκα που είναι για τους πολύ ειδικούς μπορεί να αναφέρει κανείς για να εξηγήσει αυτήν την τεράστια απόκλιση που παρατηρείται στην εκδήλωση των ασθενειών που προκαλούν οι κορόνα-ιοί στα ζώα και στους ανθρώπους. Κολλάει η μια γάτα τον κορόνα-ιό της λοιμώδους περιτονίτιδας των αιλουροειδών και δεν παθαίνει τίποτα. Κολλάει η άλλη και πεθαίνει. Δύο άνθρωποι της ίδιας ηλικίας και χωρίς υποκείμενα νοσήματα: κολλάει ο ένας τον SARS-CoV-2 και περνάει τη νόσο στο πόδι, που λένε, ενώ ο άλλος μπαίνει στην εντατική. Τι να πει κανείς για τέτοιου είδους λοιμώξεις;

π Ευάγγελος Παπανικολάου «Οι Τρεις Ιεράρχες και ο Ελληνισμός» ΜΕΡΟΣ Γ΄ - ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

 

https://youtu.be/pl_PqUQQ0VU

Ομιλία 

πατρός Ευαγγέλου Παπανικολάου

 Ιατρού-Ιεραποστόλου

 «Οι Τρεις Ιεράρχες και ο Ελληνισμός» ΜΕΡΟΣ Γ

 Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021 

Μια Παραγωγή της Κίνησης Ορθοδόξων ΠΟΛΙΤΩΝ «Παρεμβολή»

 Φλώρινα, 2021 

Copyright © Paremvoli

Ο εθνομηδενισμός απειλεί την Ελλάδα

 

Εμφανής κίνδυνος για τη χώρα οι ανιστόρητες θέσεις μελών του Ελλάδα ’21 που προσβάλλουν τους ήρωες της Επανάστασης.
 

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη

Καθώς αυτό είναι το πρώτο άρθρο που με ιδιαίτερη χαρά δημοσιεύω στην πατριωτική εφημερίδα «δημοκρατία», θα ήθελα να υπενθυμίσω την ύπαρξη και τις δραστηριότητες της ΤΙΜΗΣΤΟ 21, της οποίας έχω την τιμή να προΐσταμαι. Πρόκειται για την επιτροπή εορτασμού του 1821, που συστάθηκε για να αντικρούσει τις ανιστόρητες και ανθελληνικές θέσεις μελών της κυβερνητικής Επιτροπής Εορτασμού Ελλάδα ’21, που έγιναν γνωστές ύστερα από συνοπτική έρευνα της υπογράφουσας.

Με άρθρα, με συνεντεύξεις, με το βιβλιαράκι «ΤΙΜΗΣΤΟ 21», με ραδιοφωνικές εκπομπές, με την οργάνωση του διαδικτυακού συνεδρίου της 18 -19/12/2020, η ΤΙΜΗΣΤΟ 21 αγωνίζεται να αποκαλύψει την απαράδεκτη βάση και τους εμφανείς κινδύνους για την Ελλάδα που περικλείονται στον διαφαινόμενο τρόπο εορτασμού της Επιτροπής Ελλάδα ’21.

Το 1821 και η νέα Τουρκοκρατία

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Μπήκαμε πρό ὁλίγου καιροῦ στό ἐπετειακό 2021, κατά τό ὁποῖο συμπληρώνονται 200 χρόνια ἀπό τή Μεγάλη μας Ἐπανάσταση. Σέ ὅλη τή χώρα ἔχουν ἀρχίσει πλέον οἱ ἐκδηλώσεις γιά νά τιμηθεῖ τό σπουδαῖο γεγονός. Καί δέν θά ἀναφερθῶ φυσικά σέ ὅσα ἐτοιμάζει ἡ καθεστωτική ἐθνοφοβική ἀλητεία μέσα ἀπό τό «Ἑλλάδα 2021» καί τά λοιπά ἀποδομητικά ὀχήματα μισελληνισμοῦ, πού ἐπιστρατεύθηκαν ἀπό τίς ἀφελληνισμένες, δῆθεν ἐπιστημονικές ὁμάδες τῶν κατειλημμένων ἀπό τόν ἐθνομηδενισμό Φιλοσοφικῶν καί Παιδαγωγικῶν Σχολῶν. Ἀλλά κι ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι, πού λέμε ὅτι θέλουμε νά ἀναδείξουμε τήν ἀληθινή Ἱστορία, ἔξω ἀπό τά χαλκεῖα τῶν στρεβλωτῶν, πού λέμε ὅτι ἐπιθυμοῦμε νά τιμήσουμε πραγματικά τήν Ἐπανάσταση καί τούς ἀγωνιστές της, εἴμαστε σίγουροι τί ακριβῶς ζητᾶμε; Καί δέν ἦρθε ἐπιτέλους ὁ καιρός νά καταλάβουμε πώς ὁ μόνος τρόπος γιά νά τιμήσουμε εἰλικρινά τούς ἥρωες τοῦ ’21 περνάει πιά ἀναγκαστικά μέσα ἀπό τόν δρόμο τῆς βαθιᾶς περισυλλογῆς καί τῆς σκληρῆς αὐτοκριτικῆς;

Μέ ποιά λογική ἄλλωστε θά πανηγυρίσουμε γιά μιά Ἐπανάσταση πού ἔμεινε λειψή καί ἀνολοκλήρωτη, ὅπως ρητά τό ὁμολόγησαν πολλοί ἀπό τούς κύριους πρωταγωνιστές της, πού ἐλευθέρωσε μέν ἕνα ἔστω κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀλλά προδόθηκε ἀπό τούς ἐπιγόνους της, οἱ ὁποῖοι πέταξαν στά σκουπίδια τό ὅραμα τῶν ἀγνῶν ἀγωνιστῶν καί ἔστησαν ὄχι κράτος περήφανο, ἀλλά ἄθυρμα ξένων δυνάμεων καί κλωτσοσκούφι ἀλλοτρίων συμφερόντων; Πῶς θά πανηγυρίσουμε γιά τήν ἀνεξαρτησία, ἀπό τη στιγμή πού ἄθλιες κοτζαμπάσικες ἐλίτ παραμέρισαν τούς ἥρωες, δολοφόνησαν τόν πρῶτο καί τελευταῖο πραγματικό Ἕλληνα πολιτικό καί ἔστησαν σταδιακά γιά τά ἐπόμενα σχεδόν 200 χρόνια ἕνα ἐλεεινό σκηνικό ἀπάτης, δυτικόφιλης καί μισελληνικῆς «ἐκσυγχρονιστικῆς» ὑστερίας, βαθιᾶς πολιτιστικῆς ἀσυναρτησίας, ἀκραίας πολιτικῆς διαφθορᾶς, ἐκκλησιαστικῆς ἐκκοσμίκευσης καί βαθιᾶς κρίσης ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν θεσμῶν; Καί ἐπίσης μέ ποιό ὑποθετικό σχῆμα λόγου (καί ἀκραίου εὐφημισμοῦ) θά μιλήσουμε - καί μάλιστα εἰδικά φέτος - γιά «200 χρόνια ἐλεύθερου πολιτικοῦ βίου»;

Τοὺς κράτησαν ἀπὸ τὸ χέρι!

Ἦρθε ἡ ὥρα ποὺ ὁ Λὼτ μετάνιωσε. Γιατί; Διότι ἄφησε τὸ ἥσυχο καὶ ὄμορφο μέρος, στὸ ὁποῖο ζοῦσε μὲ τὸ θεῖο του Ἀβραὰμ καὶ μετακόμισε στὰ Σόδομα, ἐκεῖ ποὺ ζοῦσαν ἄνθρωποι φοβερὰ διεφθαρμένοι καὶ ἀποστατημένοι ἀπὸ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ. Σὲ μία πόλη βυθισμένη στὸ σκοτάδι τῆς διαφθορᾶς καὶ τῆς ἁμαρτίας, μία οἰκογένεια μόνη ἐξακολουθοῦσε νὰ ζεῖ μὲ εὐσέβεια: ἡ οἰκογένεια τοῦ Λώτ.

Ἡ καταστροφὴ τῆς πόλεως γιὰ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν της θὰ ἐρχόταν χωρὶς ἀναβολή, ὅπως ὁ Θεὸς εἶχε προαναγγείλει στὸν Ἀβραάμ.

Τὴν τελευταία βραδιὰ στὴν ἱστορία τῶν Σοδόμων, ὁ Λὼτ δέχθηκε νὰ φιλοξενήσει στὸ σπίτι του δύο ξένους, ποὺ ὅμως δὲν ἦταν ἄνθρωποι. Ἐμφανίσθηκαν σὰν ἄνθρωποι, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα, ὅπως περιγράφεται στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως, ἦταν τὸ δεύτερο καὶ τὸ τρίτο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Τὸ πρῶτο Πρόσωπο – ὁ Θεὸς Πατήρ – εἶχε παραμείνει μὲ τὸν Ἀβραάμ. Ὁ Θεὸς λοιπὸν ἐμφανίσθηκε στὸν Λὼτ μὲ τὴ μορφὴ αὐτὴ γιὰ νὰ τοῦ ἀποκαλύψει τὰ θλιβερὰ νέα:

- Αὔριο, τοῦ εἶπαν, τὰ Σόδομα θὰ καταστραφοῦν μὲ φωτιὰ καὶ θειάφι. Δὲν θὰ γλυτώσει κανεὶς ἀπὸ τὴν καταστροφή. Πάρε τὴν οἰκογένειά σου, τὴ γυναίκα σου, τὶς κόρες σου, τοὺς γαμπρούς σου, καὶ ὅποιον ἄλλον ἔχεις καὶ «ἐξάγαγε ἐκ τοῦ τόπου τούτου» (Γεν. ιθ΄ 12).

Ξημέρωσε ἡ τελευταία ἡμέρα στὴν ἱστορία μιᾶς πόλεως, ποὺ ἔμελλε νὰ γίνει γνωστὴ γιὰ τὴν καταστροφή της. Ὁ Λὼτ καὶ ἡ οἰκογένειά του ἑτοιμάζονταν γιὰ τὴν ἀναχώρηση. Πῆραν ὅ,τι μποροῦσαν μαζί τους, ἀλλὰ ἐνῶ ἦταν ἕτοιμοι νὰ ξεκινήσουν, σάστισαν, τὰ ἔχασαν, δὲν ἀποφάσιζαν νὰ ξεκινήσουν. Οἱ εἰδήσεις γιὰ τὴν καταστροφὴ ποὺ ἐρχόταν, τοὺς γέμισαν φόβο. Τρόμος τοὺς κατέλαβε καὶ ἀγωνία.

Ἀνοικτή Ἐπιστολή Πρός τόν Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν τῆς Ἑλλάδος κ. Κυριάκον Μητσοτάκην Μέγαρον Μαξίμου

 

Ἀγρίνιο 01-12-2020

Ἀνοικτή Ἐπιστολή

Πρός τόν Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν τῆς Ἑλλάδος

κ. Κυριάκον Μητσοτάκην

Μέγαρον Μαξίμου

Ἀθήνα

Κύριε  Πρωθυπουργέ,

Μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὡς ἁπλός κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας, ἐπιθυμῶ νά σᾶς  ἀναφέρω τά κάτωθι:

1.        Ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού ὁρκισθήκατε Πρωθυπουργός, δώσατε τήν εἰκόνα τοῦ πολιτικοῦ πού σέβεται τά ἱερά θέσμια τῆς Πατρίδος μας καί ὁρκισθήκατε μέ τήν παρουσία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου μέ θρησκευτικό ὅρκο. Ὡστόσο, οἱ πράξεις σας ἀπέδειξαν τήν ὑποκριτική σας συμπεριφορά ἀπέναντι στήν Ἐκκλησία. Μοῦ θυμίζετε τά λόγια τοῦ Εὐριπίδη (Ἱππόλυτος): «Ἡ γλῶσσ’ ὁμώμοχ’ ἡ δέ φρήν ἀνώμοτος». «Ἡ γλώσσα μου ὁρκίστηκε, ἀλλά ὁ νοῦς μου δέν δεσμεύτηκε ἀπό τόν ὅρκο»^. καί τά λόγια τοῦ Γάλλου Προέδρου Charles de Gaulle: «Προκειμένου νά γίνει ἀφέντης ὁ πολιτικός, προσποιεῖται τόν ὑπηρέτη».

 

2.   Μέ ἰταμό τρόπο ἀκυρώσατε τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τίς ἡμέρες τῆς Μ. Σαρακοστῆς, τῆς Μ. Ἑβδομάδος καί τοῦ Πάσχα. Ποιός εἶστε ἐσεῖς πού διαγράφετε, μονομιάς, τά Κοσμοσωτήρια γεγονότα τοῦ Πάθους καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ; Δηλώνετε, ὅτι εἶστε ὀρθόδοξος χριστιανός καί μέ τίς ἀσεβεῖς ἀποφάσεις σας γίνεσθε διώκτης, βλάσφημος καί ὑβριστής τῶν θείων, τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων.

     Ἀλήθεια, μέ τί θράσος τολμήσατε νά λικνίζεστε μέ τήν Ἄλκηστη Πρωτοψάλτη ἐν μέσῳ καραντίνας, ἐνῶ ταυτόχρονα ἀφαιρέσατε τίς πινακίδες καί ἐπιβάλλατε πρόστιμο, γιά ἄσκοπη μετακίνηση στόν ὁδηγό τοῦ ἀγροτικοῦ αὐτοκινήτου, πού περιέφερε τήν θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Τρυπητῆς στό Αἴγιο; Γιατί τόση μωρία; Γιατί τά μεγάφωνα ἀπό τά τζαμιά ἦταν ἀνοικτά ἐκεῖνες τίς ἡμέρες καί τά μεγάφωνα τῶν ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἦταν κλειστά; Γνωρίζετε, ὅτι τό τζαμί στό Βοτανικό εἶναι ἀνοικτό καί προσέρχονται οἱ μουσουλμάνοι γιά νά προσευχηθοῦν; Γιατί τέτοια ἐξαίρεση; Μόνον οἱ δαίμονες, οἱ ἄθεοι καί οἱ δαιμονισμένοι τρέμουν τήν ὑμνωδία τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἀνοικτή Ἐπιστολή Πρός τήν Εξοχωτάτη Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Αἰκατερίνη Σακελλαροπούλου

 Ἀγρίνιο 01-02-2021

Ἀνοικτή Ἐπιστολή

Πρός τήν Εξοχωτάτη Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας

κ. Αἰκατερίνη Σακελλαροπούλου

                                                   Προεδρικό Μέγαρο

Βασιλέως Γεωργίου Β΄2

                                                      Ἀθήνα

Κυρία Πρόεδρε,

Δέν μποροῦσα νά διανοηθῶ ποτέ στή ζωή μου, ὅτι θά ἀπευθυνθῶ κάποια στιγμή στήν Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, γιατί αἰσθανόμουν ἕνα δέος μπροστά στόν ὑψηλό θεσμό πού ἐκπροσωπεῖ γιά τήν Πατρίδα, τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τήν Οἰκογένεια. Ὡστόσο, ἐκφράζοντας τήν πλειονότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ πού ἀγαπάει τό Χριστό καί τήν Ἑλλάδα, ὀφείλω νά σᾶς καταθέσω τή δυσαρέσκεια, τήν ἀπορία καί τήν ἀγανάκτησή μας γιά τά σοβαρά λάθη σας. Ποιά εἶναι αὐτά;

1. Τό 2001 ὁ τότε Πρωθυπουργός Κων/νος Σημίτης δεχόμενος ἐντολές ἀπό τούς Ἑβραίους, θέλησε να ἀφαιρέσει τό θρήσκευμα ἀπό τίς ἀστυνομικές ταυτότητες, ἀκυρώνοντας τά μεγαλειώδη ἐκεῖνα συλλαλητήρια καί τά 3.000.000 ὑπογραφές πού εἶχε συγκεντρώσει ἡ Ἐκκλησία, μέ πρωτοστάτη τό μακαριστό  Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Χριστόδουλο, καί μέ αἴτημα τή διεξαγωγή δημοψηφίσματος γιά τό θέμα αὐτό. Ἐσεῖς, τότε, εἴχατε ταχθεῖ ὑπέρ τῆς διαγραφῆς τοῦ θρησκεύματος ἀπό τίς ταυτότητες.

2. Ὅταν ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χριστόδουλος ἦρθε γιά νά κάνει τόν ἁγιασμό στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, τό Σεπτέμβριο τοῦ 2006, ἐσεῖς, τότε, ἀποχωρήσατε. 

Ὁρκισθήκατε, ὡς ΠτΔ εἰς τό «ὄνομα τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου καί Ἀδιαιρέτου Τριάδος» μέ θρησκευτικό ὅρκο. Δέν ἀσπασθήκατε, ὅμως, τό Σταυρό τήν Πρωτοχρονιά, ἐνῶ τήν ἄλλη μέρα στήν ὁρκωμοσία τῶν νέων Ὑπουργῶν καί Ὑφυπουργῶν κάνατε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ.

 Πραγματικά, δέν μποροῦμε νά σᾶς παρακολουθήσουμε.

π Ευάγγελος Παπανικολάου «Οι Τρεις Ιεράρχες και ο Ελληνισμός» ΜΕΡΟΣ Β΄ - ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

https://youtu.be/PY0BU92Aoos

Ομιλία πατρός Ευαγγέλου Παπανικολάου

 Ιατρού-Ιεραποστόλου 

«Οι Τρεις Ιεράρχες και ο Ελληνισμός» ΜΕΡΟΣ Β 

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021

 Μια Παραγωγή της Κίνησης Ορθοδόξων ΠΟΛΙΤΩΝ «Παρεμβολή»

 Φλώρινα, 2021 Copyright © Paremvoli

Μας κοιτούν. Γράφει ο Θεόφιλος Πουταχίδης

Ο μητροπολίτης Γερμανός Καραβαγγέλης τελεί τρισάγιο στον τάφο του Π. Μελά.(πηγή: αρχείο Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα)

Ω ξειν, αγγέλλειν Έλλησι, ότι τήδε κείμεθα τοις Κείνου ρήμασι 

                                πειθόμενοι, μη κάμπτοντες γόνυ τω Βάαλ.

Έτσι που γίναν τα πράγματα πια, πιο πολύ με κρατούν όρθιο τα βλέμματα παρά τα λόγια. Θεέ μου Μεγαλοδύναμε δώσ’ μας τη δύναμη να σταθούμε∙ εις τέλος.

Μέγαν εύρατο.

Ο Αϊ-Δημήτρης δεσμώτης. Κρέμονταν οι βαριές αλυσίδες στα χέρια όπως καθόταν στην πέτρα. Πέτρινο μπουντρούμι, ημίφως, υγρασία. Το κεφάλι ήταν σκυφτό και προσευχόταν∙ κι οι αλυσίδες κρέμονταν. Μπήκε ο Νέστορας, μίλησε κι είπε. Παρακάλεσε. Σήκωσε ο δεσμώτης το κεφάλι του και φωτίστηκε ο τόπος απ’ το βλέμμα του. Σήκωσε τα χέρια και σταύρωσε τον επισκέπτη κι οι αλυσίδες κουδούνισαν σαν να ’ταν θυμιατό. Ή μήπως ήταν θυμιατό; Πώς ευωδίασε έτσι ο τόπος; Ποιος Λυαίος; Ποια άλλα άνευ σημασίας πρόσωπα και πράγματα του κόσμου τούτου; Αυτοκράτορες όντες, μηδέ εαυτούς δύνανται κρατείν… Γύρισαν και οι δύο και με κοίταξαν.

Γιατί με κοιτάτε έτσι;

Ο κυνηγός.

«Τον βλέπω να σφογγίζεται κι ακούω μοιρολόγι. Κλαίει! Τι κλαίει αυτός εκεί; Καλόγηρος να κλαίει! Και τίνος το θλιμμένο αυτό το μοιρολόγι λέει; Ακούω λόγια καθαρά: -Ελένη μου, παιδιά μου, Αγαπημένα Γιάννινα! Ω, τι ακούν τ’ αυτιά μου..!».[1]

Ο Καλόγηρος κάθετ’ απάν’ στο κούτσουρο και κοιτά τον διαβάτη που ξεδιψά με το νεράκι που τον κέρασε. Ο διαβάτης μάζεψε ένα λιγνό ξερόκλαδο από κάτω. Γύρισε και με κοίταξε κι έδειξε τον καλόγηρο με το ξερόκλαδο κι είπε: «Γιάννη Γούναρη ή Ζούκα τον έλεγαν στον κόσμο κι ήταν από τα Γιάννινα. Τον είχε ο Αλή Πασάς στη δούλεψή του για κυνηγό. Όταν έπεσε το κεφάλι εκείνου του θηρίου, τον πήρε κοντά του ο Ομέρ Βρυώνης για την ίδια δουλειά, ότι ήταν περιζήτητος ως δεινός σκοπευτής. Κρατούσε σε ομηρία τη γυναίκα και τα παιδιά του κι έτσι πίστευε πως τον είχε δεμένο καλά. Τον είχε πάρει μαζί του στην πολιορκία του Μεσολογγίου.

»Ο Ζούκας ήταν π’ άφησε το στρατόπεδο των Τούρκων βγαίνοντας δήθεν για κυνήγι κι ειδοποίησε τον Μακρή στα κρυφά. Του είπε για την επίθεση που ετοίμαζαν ανήμερα τα Χριστούγεννα οι Οθωμανοί στο Μεσολόγγι. Ήταν η πρώτη πολιορκία∙ σώθηκαν εξαιτίας του τόσες ψυχές. Έπαθαν οι Τούρκοι χαλασμό μεγάλο. Ο Ομέρ, όμως, κάπως το κατάλαβε ότι αυτός τον πρόδωσε κι έσφαξε γι’ αντίποινα τη γυναίκα και τα παιδιά του. Ήρθε ύστερα ο Ζούκας εδώ, καλογέρεψε κι έγινε ερημίτης. Εδώ, στην Παναγιά την Ελεούσα της Κλεισούρας, για ν’ αντέξει τον πόνο τον αφόρητο. Κι άλλοι είναι που μαρτύρησαν, αλλά τέτοιο πράγμα…».

«Καταλαβαίνεις;», με ρώτησε και το ξερόκλαδο που ’δειχνε προς τον μάρτυρα άνθισε στο χέρι του. Ύστερα γύρισε κι ο καλόγηρος. Δεν ξέρω τι απ’ τα δυο ήτανε πιο βασανισμένο, το ράσο ή το πρόσωπό του;

«Καταλαβαίνεις;», με ρώτησε κι αυτός ψιθυριστά. Μα ποιος Αλής και ποιος Ομέρ; Ποιος σύγχρονος Κωλέττης; Κι ύστερα κι οι δυο με μια φωνή με ρώτησαν κοιτώντας με βαθιά στα μάτια: «Καταλαβαίνετε;».

Γιατί με κοιτάτε έτσι;

Απ’ την Καστοριά ως τον Πόντο

«Όταν πλησιάζουν δίνουν το σύνθημα, “Κρήτη”, και ο Καραβαγγέλης απαντά, “Μακεδονία”. Φτάνουν στην όχθη και μπαίνουν στα καΐκια, καμιά εικοσιπενταριά άντρες. Ο Δεσπότης είχε φέρει μαζί του κρέας, φρούτα και κρασί. Όταν ανοίχτηκαν αρκετά, όλη η λίμνη αντηχούσε από το “Μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά”, από τον εθνικό ύμνο και άλλα τραγούδια.».[2]

Θέαμα ασυνήθιστο και ξένο. Απάνω στο μαύρο άτι ο καβαλάρης ήταν ένας Δέσποτας που φορούσε μαύρο αδιάβροχο. Οι δερμάτινες μπότες του έφταναν ψηλά ως το γόνατο. Το αντερί του το ’χε σηκωμένο, με τις άκρες του μέσα στις τσέπες για την απαραίτητη ελευθερία κινήσεων. Πάνω απ’ το καλυμαύκι είχε ριγμένο μαύρο μαντίλι. Στο στήθος είχε σταυρωτά φυσιγγιοθήκες με σφαίρες κι απ’ τον ώμο κρεμόταν το μάλινχερ. Το φαρδύ πέτσινο ζωνάρι του είχε απ’ τη μια τη θήκη του πιστολιού κι απ’ την άλλη ένα μαχαίρι πολεμικό στη θήκη του.2

Έσκυψε και είπε: «Σαράντα χρόνια αγώνες… Με οδηγούς τους γενναίους Ιεράρχες- πολεμιστές του ένδοξου ’21. Έτσι το θέλησε ο Θεός και τελείωσα τον επίγειο βίο μου στη Βιέννη εν ειρήνη – εν πτωχεία και ειρήνη. Έθαψα κι έκλαψα τόσους και τόσους αγαπημένους φίλους. Εθνομάρτυρες, ήρωες∙ όχι αστεία. Απ’ την Μακεδονία ως τον Πόντο. Τόσο αίμα, τόσα μαρτύρια».

Το βλέμμα του είχε περηφάνια αλλά και παράπονο. Κι ύστερα γέλασε δυνατά και είπε: «Ήμουν και καθηγητής στη Σχολή της Χάλκης κι ύστερα επίσκοπος στο Πέραν, στην Πόλη. Έτσι ξεκίνησα και κοίτα με!». Έκανε μια θεατρική, μεγαλοπρεπή κίνηση απάνω στο άλογο, ανοίγοντας τα χέρια, για να φανεί καλά-καλά η πολεμική του εξάρτυση. «Χα! Χα! Έχετε τέτοιους καθηγητές; Έχετε τέτοιους παπάδες σήμερα;». Κι ύστερα, απότομα το πρόσωπό του γέμισε θλίψη. «Δεν χύθηκε τόσο αίμα για την ελευθερία σας, για να την ξεπουλάτε, για να την αποποιείστε, για να την εκχωρείτε οικειοθελώς. Φοβισμένοι, αποχαυνωμένοι, αξιολύπητοι». Μα, γιατί κοιτά κι αυτός έτσι;

Αντέχονται τέτοια βλέμματα;

[1] Κ. Κρυστάλλης. Ο Καλόγηρος της Κλεισούρας του Μεσολογγίου. Εκδ. Αλ. Παπαγεωργίου, Αθήνα, 1890.

[2] Α. Κοσματόπουλος. Ο Αγρός του Αίματος. Εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 2003.

Πηγή: Μας κοιτούν — pontosnews.gr

Καθολική επιστολή Ιακώβου. Οι ωφέλειες από τους πειρασμούς, Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Κ. Χατζηγιάγκου.

https://youtu.be/ElZkyfY6GDE

Καθολική επιστολή Ιακώβου. Σειρά ομιλιών. 

Η ομιλία αυτή εκφωνήθηκε 

στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης 

στις 30 11 2014

π Ευάγγελος Παπανικολάου «Οι Τρεις Ιεράρχες και ο Ελληνισμός» ΜΕΡΟΣ Α΄

https://youtu.be/gOwIUBQIU3I

Ομιλία πατρός Ευαγγέλου Παπανικολάου

Ιατρού-Ιεραποστὀλου

 «Οι Τρεις Ιεράρχες και ο Ελληνισμός» ΜΕΡΟΣ Α 

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021, 7:00 μμ 

Μια Παραγωγή 

τής Κίνησης Ορθοδόξων ΠΟΛΙΤΩΝ  «Παρεμβολή» 

Φλώρινα, 2021

 Copyright © Paremvoli